Κραυγή αγωνίας από τους εργαζόμενους στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, οι οποίοι συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις τους. Με ανοιχτή επιστολή προς την Ελληνική Κοινωνία και τους Έλληνες εργαζόμενους, ενημερώνουν για το δίκαιο του αγώνα τους, εξηγούν το γιατί είναι απαραίτητη στην Ελλάδα η Ναυπηγική Βιομηχανία και απυθύνουν τέσσερα ερωτήματα – σταθμό για το μέλλον της χώρας μας.
-Μπορεί όμως μια Χώρα να μην έχει κατασκευαστική δραστηριότητα;
-Μπορεί να μην έχει επισκευαστική δραστηριότητα;
-Μπορεί να μην έχει βιομηχανία;
-Μπορεί μια Χώρα να επιβιώσει όταν κλείνουν Βιομηχανίες τέτοιου βεληνεκούς;
Στην επιστολή του σωματείου εργαζομένων «Η Τρίαινα», στην οποία τονίζεται ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο ήλιος και θάλασσα, αλλά πρέπει να έχει και βιομηχανία, τονίζεται:
«Με την παρούσα, θέλουμε να απευθυνθούμε στην Ελληνική Κοινωνία και στους Έλληνες συμπολίτες μας εργαζόμενους.
Τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά από το 1945 έχουν κατασκευάσει εκατοντάδες πλοία, έχουν επισκευάσει χιλιάδες και έχουν δώσει στο Πολεμικό Ναυτικό δεκάδες πολεμικά πλοία, όπως Κορβέτες, Φρεγάτες, Κανονιοφόρους και Υποβρύχια, δυναμώνοντας έτσι την επιχειρησιακή δραστηριότητα του Πολεμικού μας Ναυτικού και αυξάνοντας ταυτόχρονα τη Ναυτική του θωράκιση. Λειτούργησε Βιομηχανικός Τομέας που κατασκεύασε εκατοντάδες βαγόνια για τον ΟΣΕ, Μετρό, Προαστιακό κλπ. Σήμερα τα Ναυπηγεία βρίσκονται λίγο πριν το κλείσιμο (ήδη το βιομηχανικό τμήμα έκλεισε). Όλα αυτά τα χρόνια ήταν ένας σημαντικός οικονομικός και παραγωγικός ιστός, χιλιάδες εργαζόμενοι πέρασαν από το Ναυπηγείο.
Αναπτύχθηκε μια τεράστια τεχνογνωσία. Είναι αλήθεια ότι διάφοροι επιτήδειοι τα τελευταία χρόνια χρησιμοποίησαν το Ναυπηγείο για ιδίων οφέλη. Τώρα όμως ποιον τιμωρούν; Αντί να τιμωρούν αυτούς που τα καταχράστηκαν σήμερα τιμωρούν ουσιαστικά τους εργαζόμενους του Ναυπηγείου. Αδυναμίες, λάθη και αστοχίες των Κυβερνήσεων έφεραν το Ναυπηγείο στο χείλος του γκρεμού.
Παράλογες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν απαξιώσει σε μηδενικό σημείο τη δραστηριότητα του Ναυπηγείου. Υπάρχει απαγόρευση 15ετούς διάρκειας Εμπορικής και Επισκευαστικής δραστηριότητας και το πιο παράλογο όλων, ενώ το Ναυπηγείο με Νόμο είχε κριθεί ως στρατιωτικό δεν μπορεί με απαγόρευση πάλι της Ευρωπαϊκής Ένωσης να κατασκευάσει πολεμικά πλοία Τρίτων Χωρών.
Η εταιρεία με Γερμανοαραβικό μετοχικό σχήμα και Λιβανεζοαραβική διοίκηση το τελευταίο διάστημα έχει επιβάλει εκ περιτροπής μια μέρα εργασία την εβδομάδα, για εξάμηνο, το οποίο σίγουρα θα γίνει εννιάμηνο, εκμεταλλευόμενη κατά τον πιο απεχθή και άθλιο τρόπο τον κατάπτυστο μνημονιακό Νόμο του Μαρτίου του 2010.
Εκτός λοιπόν από την φτώχια και την εξαθλίωση που επιβάλει το μέτρο στους εργαζομένους, επιπλέον αυτοί δεν μπορούν να παραδώσουν τα Υποβρύχια που είναι στο στάδιο των δοκιμών και έτοιμα προς παράδοση στο Πολεμικό Ναυτικό που τόσο θέλει, έχει ανάγκη, αλλά και έχει πληρώσει ο Ελληνικός λαός από το υστέρημα του.
Για όλα αυτά διαμαρτύρονται οι εργαζόμενοι, Απεργούν και Κινητοποιούνται, ζητώντας ταυτόχρονα συγνώμη που πολλές φορές ταλαιπωρούμε με τις αγωνιστικές μας κινητοποιήσεις τους συμπολίτες μας οι οποίοι δοκιμάζονται και αυτοί από τα μέτρα, χαράτσια και φόρους.
Μπορεί όμως μια Χώρα να μην έχει κατασκευαστική δραστηριότητα;
Μπορεί να μην έχει επισκευαστική δραστηριότητα;
Μπορεί να μην έχει βιομηχανία;
Μπορεί μια Χώρα να επιβιώσει όταν κλείνουν Βιομηχανίες τέτοιου βεληνεκούς;
Σήμερα αν το Ναυπηγείο κλείσει δεν εξαθλιώνει μόνο τους 1.200 εργαζομένους του αλλά περίπου 15.000 εργαζομένους σε δορυφορικά υποστηρικτικά συνεργεία και 30.000 της ευρύτερης περιοχής. Μπορούμε να αφήσουμε να συντελεστεί τέτοιο έγκλημα; Είμαστε υποχρεωμένοι να υπερασπίσουμε τις θυσίες του Ελληνικού λαού, την περιουσία μας, το ψωμί μας.
Για μας και τα παιδιά μας τα Ναυπηγεία πρέπει να μείνουν ανοιχτά. Πρέπει η Ναυπηγική Βιομηχανία να επιβιώσει. Η τεχνογνωσία μας πρέπει να μεταλαμπαδευτεί και σε επόμενες γενιές.
Η Ελλάδα δεν είναι μόνο ήλιος και θάλασσα. Μπορεί και πρέπει να έχει και Ναυπηγική Βιομηχανία.
Ο Αγώνας για ανοιχτό Ναυπηγείο και βιώσιμη Ναυπηγική Βιομηχανία είναι καθήκον και υποχρέωση».
Pireas2day.gr
