Τα κύρια σημεία της τοποθέτησης του Βασίλη Μιχαλολιάκου στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου.
«Θα ήμουν ο ευτυχέστερος όλων των Ελλήνων, όχι μόνο των Πειραιωτών, αν ξυπνούσα και διαπίστωνα ότι όλα αυτά που ζούμε τα τελευταία τρία χρόνια, δεν είναι πραγματικότητα, αλλά ένας εφιάλτης. Ότι δεν εμφανίστηκε ποτέ στη ζωή μας από το Καστελόριζο, ο τότε Πρωθυπουργός της χώρας, να δηλώνει και να ανακοινώνει, ότι η χώρα μας, μπήκε σε καθεστώς Μνημονίου.
Θα ήμουν πολύ ευτυχής, αν διαπιστώναμε τώρα, ότι μέχρι το 2009, οι μεγάλοι μισθοί, οι υψηλές συντάξεις δεν ήσαν φούσκα, με δανεικά εις βάρος των επομένων γενιών, αλλά πραγματικά παραγόμενο εθνικό προϊόν.
Γι αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας σήμερα, όποιος δηλώνει αναμάρτητος, απλώς επαναλαμβάνει τα εγκλήματα που έχει διαπράξει.
Ουδείς από τα συστημικά κόμματα – να σας το πω έτσι – και τις παρατάξεις τις συνδικαλιστικές που αποτελούσαν την προέκτασή τους, είναι αναμάρτητος. Ουδείς. Να πάψουμε να λέμε ψέματα, σε μια γενιά που δεν έχει μπει ακόμη, στην παραγωγική διαδικασία.
Να πάψουμε να εμπαίζουμε την νέα γενιά και τα αγέννητα παιδιά.
Θέλω να προσγειωθούμε στη νέα πραγματικότητα.
Ο Δήμος του Πειραιά, ακόμη και αν δεν υπήρχε ο Καλλικράτης, ακόμη και αν δεν υπήρχαν τα μνημόνια 1, 2 και 3, ακόμη και από την εποχή που η υπόλοιπη Ελλάδα ευημερούσε με τα δανεικά και με τις φούσκες, είχε ήδη χρεοκοπήσει.
Γι αυτό και όλοι οι υποψήφιοι λέγαμε πως θα διαχειριστούμε αυτή τη χρεοκοπία του Πειραιά. Τι θα ζητήσουμε από την κυβέρνηση. Την όποια κυβέρνηση. Η στάση του Δημάρχου και της Δημοτικής Αρχής, δεν πρέπει να αλλάζει ανάλογα με το ποιός είναι Πρωθυπουργός.
Ακόμη και να δεν είχαν προκύψει αυτές οι δραματικές περικοπές στην επιχορήγηση του Δήμου Πειραιά, πάλι το πρόβλημα θα ήταν μεγάλο. Πρόβλημα βιωσιμότητας του Δήμου.
Κληρονομήσαμε δάνειο 140 εκ. ευρώ, με επιτόκια που υπερέβαιναν και το 15% και 10 εκατ. ευρώ ληξιπρόθεσμες οφειλές.
Και προσωπικό σε αριθμό πολύ μικρότερο των αναγκαιοτήτων του Δήμου. Και μάλιστα σε ηλικίες πολύ κοντά προς τη συνταξιοδότηση. Με δραματική δηλαδή πρόβλεψη για το μέλλον. Αυτή είναι η αλήθεια. Γι αυτό λέμε, είμαστε εναντίον του Καλλικράτη.
Και έχω την τιμή, ήμουν ο μόνος που ως Βουλευτής τότε καταψήφισα τον Καλλικράτη. Και το πρώτο Μνημόνιο, ως Βουλευτής. Αλλά δεν φθάνει να καταψηφίζει κανείς. Αν δεν φύγουμε από την ύφεση, να μπούμε σε τροχιά ανάπτυξης, θα δυσκολευτεί και ο Πρωθυπουργός να τηρήσει τη δέσμευσή του, ότι θα είναι τα τελευταία δυσάρεστα μέτρα.
Είμαι εναντίον των απολύσεων σε οποιονδήποτε άλλον δήμο ή δημόσιο φορέα. Και αυτό το επιχείρημα που παίζεται πολλές φορές στα παράθυρα των τηλεοράσεων ή αλλού, ότι κλαίμε μόνο για τους δημοσίους υπαλλήλους και όχι για τον ιδιωτικό φορέα, είναι ψεύτικο. Είναι δίλλημα που δεν έπρεπε να μπαίνει.
Δεν θα χωρίσουμε τους εργαζόμενους σε δύο κατηγορίες: δημόσιο τομέα και ιδιωτικό τομέα. Για όλους κλαίμε. Για κάθε άνεργο κλαίμε.
Και δεν υπάρχουν πολλές προοπτικές μείωσης των ανέργων, παρά μόνο μία: Ανάπτυξη και Δημιουργία θέσεων εργασίας. Όλα τα άλλα είναι ευχολόγια, είναι συνθήματα. Είναι υπολείμματα ενός αμαρτωλού και αρρωστημένου παρελθόντος. Ενός αριστερισμού χωρίς νόημα. Χωρίς προοπτική, χωρίς όραμα, χωρίς αγάπη για την πατρίδα. Χωρίς αγάπη και πόνο για τον εργαζόμενο. Αυτό είναι.
Ευχαριστώ πολύ όλες τις παρατάξεις που υποστηρίζουν λίγο πολύ, εμμέσως πλην σαφώς, να μην χαθεί κανένας εργαζόμενος από το Δήμο του Πειραιά. Αυτό δεν γίνεται με ψηφίσματα. Γίνεται με στήριξη της προσπάθειας. Έχουμε και παρελθόν, έχουμε και παρόν.
Εγώ είμαι ο Δήμαρχος, που δεν εφάρμοσα το καθεστώς της εφεδρείας, στην προηγούμενη νομική παρέμβαση της κεντρικής πολιτείας, για απολύσεις εργαζομένων με το πρόσχημα της εφεδρείας.
Μου αρκεί να το στηρίζεται και να μην το καταγγέλλετε και αυτό.
Μου αρκεί να μην καταγγέλλετε στα Δημοτικά Συμβούλια, που είναι δημόσιες οι συνεδριάσεις, για παράνομες προσλήψεις. Όποιος καταγγέλλει για παράνομες προσλήψεις στο Δήμο ή σε Δημοτική επιχείρηση, όπως το Ραδιόφωνο, προσκαλεί και προκαλεί τον ΑΣΕΠ να κάνει απολύσεις. Αυτή είναι η αλήθεια.
Δεν επιτρέπονται μετά τα «κροκοδείλια δάκρυα». Δεν επιτρέπεται. Φονεύουμε τον άνθρωπο και μετά πάμε πάνω από το πτώμα του και δήθεν ζητάμε την υποστήριξη του και μετά τον πολυτελή ενταφιασμό του.
Γι αυτές τις απολύσεις που διατάσει ο ΑΣΕΠ, υπάρχουν και ένοχοι. Είναι αυτοί που κατήγγειλαν από συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, την παράνομη πρόσληψή τους. Λες και το υπόλοιπο του δημόσιου βίου, προσελήφθη με άψογες διαδικασίες, απόλυτα νόμιμες και νομιμοφανείς. Λες και δεν ξέρουμε πως οικοδομήθηκε το νεοελληνικό κράτος και σε σπίτια και σε επιχειρήσεις και σε προσλήψεις.
Εμείς, δύο χρόνια δίναμε τη μάχη. Προσπαθούσαμε να κερδίσουμε χρόνο. Και τώρα θα κερδίσουμε χρόνο για τον καθένα ξεχωριστά.
Έχουμε και το μεγάλο, εάν θέλετε, πλεονέκτημα ότι εμείς δεν διορίσαμε κανέναν και δεν απολύσαμε κανέναν.
Είμαστε η πρώτη Δημοτική Αρχή, Δήμου που έχει ραδιόφωνο που έκανε αυτή την υπέρβαση στην πολιτική. Δεν προσέλαβε κανέναν, δεν απέλυσε κανέναν και είμαι υπερήφανος και για τον κ. Κάρλε και για όλα τα μέλη της δικής μου παράταξης, που συμμετείχαν σε αυτό στο Διοικητικό Συμβούλιο.
Ορθώς προσυπέγραψαν και υποστήριξαν όλες αυτές τις επιλογές. Αυτό ήταν το καθεστώς.
Σημαδεύουμε δήθεν τον διοικούντα και όχι τον προσληφθέντα; Ποιός κοροϊδεύει ποιόν σε αυτήν την αίθουσα. Όταν μιλάμε για παράνομες προσλήψεις, μιλάμε για απολύσεις των πολύ συγκεκριμένων. Δεν μιλάμε για τίποτα άλλο. Δεν μιλάμε για ποινική δίωξη του Δημάρχου, του Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του ραδιοφώνου. Έλεος πια! Ποιούς κοροϊδεύετε;
Μην υποτιμάτε την νοημοσύνη μας. Ευχαριστώ που εκ των υστέρων το εκλαμβάνω μεταμέλεια εκείνων των Δημοτικών Συμβούλων και των παρατάξεων, που ζητούσαν απολύσεις στο ραδιόφωνο και τώρα που ήρθαν οι απολύσεις μέσω ΑΣΕΠ, σήμερα τους συμπαραστέκονται. Μεταμέλεια είναι και τίποτα άλλο. Μην παριστάνεται και τους υποστηριχτές τους.
Εμείς, θα σηκώσουμε ψηλά τη σημαία των διεκδικήσεων του Πειραιά, δεν θα το περιορίσουμε μόνο στο να μην εφαρμοστεί το τρίτο μνημόνιο για απολύσεις.»
«Ως γνωστόν, η Κυβέρνηση και η Βουλή των Ελλήνων, πήραν καινούργια επώδυνα και δυσάρεστα μέτρα για εκατοντάδες χιλιάδες συνανθρώπους μας.
Να εκφράσω και εγώ την ελπίδα μου ότι θα επιβεβαιωθεί αυτό που είπε και ο πρωθυπουργός – στην ειλικρίνεια του οποίου πιστεύω – ότι θα είναι τα τελευταία. Ότι θα αποτελέσουν μια νέα αφετηρία επανεκκίνησης της οικονομίας, για να αποφύγει η χώρα μας, την άτακτη και σκληρή χρεοκοπία. Για να αποφύγουμε την επιστροφή στη δραχμή και όλα αυτά που θα ήσαν δυστυχώς πολύ χειρότερα.
Θέλω να πω ότι, ήσαν πολύ φυσικό, αυτά τα μέτρα να προκαλέσουν κύμα κινητοποιήσεων και απεργιακών κινητοποιήσεων.
Κάθε φορά που βλέπω απεργιακή κινητοποίηση που προκαλείται εκ των κάτω προς τα άνω, λέω για ακόμη μια φορά «δόξα τω Θεό», η δημοκρατία δουλεύει στην πατρίδα μας. Απεργία σημαίνει δημοκρατία.
Βεβαίως, πολλές φορές, μπορεί να έχει ζήσει ο κόσμος και υποκινούμενες κινητοποιήσεις εκ των άνω, αυτές όμως δεν ήσαν.
Ήταν κινητοποιήσεις και απεργίες των εργαζομένων.
Γνωρίζουν οι εργαζόμενοι ότι εγώ και ως Δήμαρχος και άλλοι που με γνωρίζουν παλαιότερα, ποτέ δεν ήμουν, αντίθετος. Αντίθετα, ήμουν ενθαρρυντικός, υποστηριχτικός και όταν είχαμε τις μεγάλες κινητοποιήσεις στο χώρο της καθαριότητας, πριν από ένα χρόνο, αλλά και τώρα.
Δεν έχει να κάνει για μένα, ποιος είναι ο Πρωθυπουργός της χώρας, αλλά ποιο είναι το πρόβλημα, που έχουν οι εργαζόμενοι.
Εν πάση περιπτώσει, σε κάθε περίπτωση, είναι αναφαίρετο ιερό δικαίωμά τους.
Θέλω να τονίσω, ότι για άλλη μια φορά, απέδειξαν όλοι οι εργαζόμενοι και ιδιαίτερα οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα και θέλω να τους ευχαριστήσω, και τον εντεταλμένο μου Δημοτικό Σύμβουλο κ. Κατσαφάδο, τη Διευθύντρια, τον Πρόεδρο του Σωματείου, γιατί πραγματικά με τη λήξη της απεργίας, είχαν μια μοναδική ετοιμότητα για να πετύχουν το «θαύμα».
Για να καθαρίσεις μια πόλη, μετά από απεργία, θέλεις διπλάσιο αριθμό ημερών, από τις ημέρες της απεργίας.
Οι απεργιακές κινητοποιήσεις κράτησαν κάπου δέκα- δώδεκα ημέρες και εμείς έχουμε την αποκατάσταση του καθαρού Πειραιά, σε δύο –τρία 24ωρα.
Από σήμερα βλέπω καθαρό τον Πειραιά και τους συγχαίρω και τους ευχαριστώ. Είμαι δίπλα τους και το γνωρίζουν. Και θέλω να μείνω εκεί σήμερα.
Δεν ξέρω που μπορεί να έχουμε στο χώρο της Ελληνικής Επικράτειας, πλεονάζον προσωπικό.
Ξέρω ότι δεν έχουμε πλεονάζοντα πλούτο στο χώρο των εργαζομένων. Φτωχούς εργαζόμενους έχουμε πλέον. Οι άνεργοι ασφαλώς είναι φτωχότεροι. Αλλά και όλοι οι εργαζόμενοι στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι φτωχότεροι.
Σε κάθε περίπτωση, στο Δήμο του Πειραιά, σε καμία Διεύθυνση, δεν έχουμε πλεόνασμα. Έχουμε ελλείψεις. Δραματικές ελλείψεις και ηλικιακή γήρανση. Ελλείψεις που από χρόνο σε χρόνο θα είναι μεγαλύτερες.
Άρα, καθ’ οιονδήποτε τρόπο και αν προσελήφθησαν στο παρελθόν, δεν μπορεί να τίθεται θέμα απόλυσής τους. Δεν ξέρω πως και αν θα απαλλαγούν από έναν αριθμό, διά των απολύσεων ή δια της εφεδρείας υπαλλήλων αλλά αυτό δεν μπορεί να αφορά το Δήμο Πειραιά.»
Τώρα, σε ό,τι αφορά το δημοτικό μας ραδιόφωνο. Δυστυχώς, επαληθεύτηκε για άλλη μια φορά το «διαίρει και βασίλευε». Βλάπτει τους «βασιλευομένους» και δεν ξέρω πόσο ωφελεί εκείνους που διαιρούν.
Υπήρξαμε τα τελευταία χρόνια, μάρτυρες αλληλοκαταγγελιών.
Δημοτικοί Σύμβουλοι και παρατάξεις, που στις δημόσιες συνεδριάσεις, όπως είναι οι συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, ξεκινούσαν και έκλειναν την παρουσία τους εδώ, καταγγέλλοντας παράνομες προσλήψεις.
Όταν αυτό συμβαίνει, βεβαίως, προκαλούμε και προσκαλούμε τον έχοντα την ευθύνη του να κρίνει τι είναι νόμιμο ή παράνομο, να παρέμβει.
Να σας υπενθυμίσω ότι ως Δήμαρχος – θα κριθώ βέβαια- πρώτον δεν προσέλαβα κανέναν στη θητεία μου, για να μην επιτρέψω να απολυθεί κανείς, με απόφαση της Δημοτικής Αρχής ή του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΗ.ΡΑ.Π.
Δεν προσλάβαμε κανέναν, για να ενισχύσουμε τις θέσεις εργασίας.
Παρά ταύτα, είχαμε αλλεπάλληλες υποδείξεις από τον ΑΣΕΠ, που έχει την εκ του Νόμου και του Συντάγματος, να κρίνει την νομιμότητα για κάποιους που ήσαν παράνομες και που ήσαν οι ίδιοι που υποδείκνυαν και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι. Δεν θέλω να αναφέρω τώρα τα ονόματά τους. Αντισταθήκαμε δύο χρόνια. Μέχρι που μας έστειλαν με το όνομά τους. Αυτός, αυτός, κι αυτός… είναι από την πρώτη σύμβαση άκυρη και παράνομη η πρόσληψη.
Παρά ταύτα επιμένουμε.
Και θέλουμε να ενισχύσουμε κι εκείνους που υπάρχουν μέσα στον ΑΣΕΠ και δεν διαβάζουν μόνο το γράμμα αλλά και το πνεύμα. Δεν είναι δυνατόν να έρχεται ο ΑΣΕΠ να κρίνει προσλήψεις π.χ. που έγιναν πριν από τη θεσμοθέτηση του ΑΣΕΠ ή δεν είναι δυνατόν για εργαζόμενους που είναι ΑμεΑ, να κρίνεται η λεπτομέρεια πότε υπογράφτηκε, πως υπογράφτηκε και όχι αυτό καθ’ εαυτό, δηλαδή ότι είναι ΑμεΑ.
Θα δώσουμε τη μάχη μας και εξωδικαστικά και δικαστικά, για να μην χάσει κανείς εργαζόμενος τη θέση εργασίας του.
Σε κάθε περίπτωση, το ραδιόφωνο του Πειραιά θα ακούγεται. Θα ζήσει.»
