Ο θαλάσσιος τουρισμός χάνει τους επενδυτές

Με το «γεφύρι της Αρτας» μοιάζει το σχέδιο νόμου για την ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού στη χώρα, το οποίο τα τελευταία τρία χρόνια πάει και έρχεται χωρίς αποτέλεσμα.

Εννέα υπουργοί και αμέτρητοι υπηρεσιακοί παράγοντες των προηγούμενων τριών κυβερνήσεων έχουν συντάξει, τουλάχιστον δύο φορές σχετικό σχέδιο νόμου, το οποίο τελικά ποτέ δεν έφτασε να γίνει νόμος του κράτους.

Την τρίτη προσπάθεια αναλαμβάνουν να υλοποιήσουν ο υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου, Κωστής Μουσουρούλης, και η υπουργός Τουρισμού, Όλγα Κεφαλογιάννη, οι οποίοι έχουν καλέσει όλους τους εμπλεκόμενους φορείς να καταθέσουν, και πάλι, τις προτάσεις τους, για να ληφθούν υπόψη στη διαμόρφωση σχετικού σχεδίου νόμου που θα έλθει προ συζήτηση και ψήφιση στη Βουλή.

 

Ο πρόεδρος της Ένωσης Πλοιοκτητών Ελληνικών Σκαφών Τουρισμού (ΕΠΕΣΤ), Αντώνης Στελλιάτος, μιλώντας στη «Ν», εξέφρασε τη πεποίθησή του ότι αυτή τη φορά το σχέδιο νόμου που θα συνταχθεί θα γίνει και νόμος του κράτος.

«Θα είναι ένας νόμος αναπτυξιακός, και δεν θα έχει χαρακτήρα γραφειοκρατικό και φοροεισπρακτικό, ώστε να βγει το ελληνικό επαγγελματικό τουριστικό σκάφος από το τέλμα που βρίσκεται σήμερα», σημείωσε χαρακτηριστικά.

Οπως επισημαίνεται σε επιστολή που εστάλη από τα συναρμόδια υπουργεία, στόχος είναι η δημιουργία ενός φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος στη χώρα, το οποίο θα μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην προσέλκυση τουριστών υψηλού εισοδηματικού επιπέδου. Με το υπό διαμόρφωση νέο νομοθετικό πλαίσιο τα δύο υπουργεία εκτιμούν ότι θα αυξηθούν οι δυνατότητες ανάπτυξης βιομηχανιών υποστήριξης πλοίων επιτρέποντας την άμεση αύξηση της απασχόλησης στη χώρα.

Σύμφωνα με στοιχεία που έχει επεξεργαστεί το Ναυτικό Επιμελητήριο Ελλάδος, η ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού στη χώρα μας μπορεί να αποφέρει επιπλέον ετήσια έσοδα μέχρι και 2,7 δισ. ευρώ και μέχρι 300.000 νέες θέσεις εργασίας. Όπως έχει, σημειώσει ο πρόεδρος του ΝΕΕ, τα σκάφη ανοίγουν θέσεις εργασίας τόσο σε ό,τι αφορά το προσωπικό που απασχολούν, στις μαρίνες, στα ναυπηγεία, σε μηχανικούς, ηλεκτρολόγους, όσο και σε διάφορες ειδικότητες που χρειάζεται ένα σκάφος για να λειτουργήσει. Επίσης, ενισχύει την τοπική αγορά εφοδιαστών, τα εστιατόρια, τους προμηθευτές ανταλλακτικών. «Με ένα ανταγωνιστικό νομικό και φορολογικό πλαίσιο, τα κέρδη από την ανάπτυξη των μαρινών στην Ελλάδα και τα σκάφη αναψυχής μπορεί να είναι τεράστια», σημειώνει.

Χαρακτηριστικές, για την τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκεται το σκάφος αναψυχής στη χώρα μας είναι και οι δηλώσεις του γ.γ. του ΣΕΤΕ και μέλους του δ.σ. του ΝΕΕ, Γιώργου Βερνίκου, επεσήμανε στη «Ν» ότι «ο θαλάσσιος τουρισμός στη χώρα μας -και ιδιαίτερα το γιότινγκ- βρίσκεται σε μεγάλο κίνδυνο. Φυσικά δεν είναι ο μόνος κλάδος της οικονομίας μας που περνάει κρίση, αλλά είναι ο κλάδος του ενδιαφέροντός μου και ο κλάδος για τον οποίο όλες οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου μας συμφωνούν ότι έχουμε μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα, πρέπει και θέλουμε να τον αναπτύξουμε».

Επιπρόσθετα, ανέφερε πως «στο Αιγαίο έχουμε τον άμεσο ανταγωνισμό από τη γειτονική μας χώρα, την Τουρκία. Τονίζω ότι έτσι όπως βαδίζουμε, σε σύντομο χρονικό διάστημα θα έχουμε χάσει τον οικονομικό πόλεμο του Αιγαίου. Τα σκάφη με ελληνική σημαία συνέχεια φεύγουν από τις θάλασσές μας. Το ίδιο και τα σκάφη αλλοδαπών.

Οι μαρίνες, που μέχρι πρόσφατα ούτως ή άλλως είχαν πρόβλημα επάρκειας θέσεων ελλιμενισμού, ήδη αδειάζουν. Γίνεται μια μεγάλη απο-επένδυση», ενώ καταλήγει: «Επίσης για το 2012 οι ναυλώσεις είναι πεσμένες, αποτέλεσμα της γενικής εικόνας που επικρατεί. Αιτία δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση και η παρατηρούμενη ακυβερνησία, που έχει αναστείλει τις κρατήσεις την περίοδο αυτή. Είναι και οι λάθος επιλογές. Τα υψηλότατα τεκμήρια, που ψήφισε η ελληνική Βουλή τον Ιούνιο 2011 στο πλαίσιο πανικού για το δημοσιονομικό εκτροχιασμό της χώρας μας, δημιουργούν μεγάλη στρέβλωση στην αγορά και διώχνουν τα σκάφη. Η Βουλή δεν μπόρεσε να ψηφίσει νόμο για το θαλάσσιο τουρισμό, ο οποίος είχε εγκριθεί δύο φορές από το υπουργικό συμβούλιο».

naftemporiki