Ο Πρόεδρος του Ομίλου Νεωρίου απηύθυνε στο Προσωπικό των Ναυπηγείων Ελευσίνας και Νεωρίου την κάτωθι επιστολή :
“Αγαπητοί συνεργάτες και φίλοι,
Αισθάνομαι την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σας και να σας θυμίσω μερικά γεγονότα από την κοινή μας πορεία εδώ και 18 χρόνια στο Νεώριο και 15 στην Ελευσίνα.
Στα χρόνια αυτά o Όμιλος ήταν απόλυτα συνεπής με τις πληρωμές προς το Προσωπικό. Σε κάθε υποχρέωσή μας. Έγκαιρη μισθοδοσία, πάντοτε αυξήσεις και διάφορες διευκολύνσεις. Ακόμη και τα τελευταία χρόνια όταν η οικονομική κρίση χτύπαγε αλύπητα τόσο τη Χώρα μας όσο και το ναυπηγικό κλάδο σε όλο τον κόσμο.
Τους τελευταίους μήνες παρουσιάστηκαν καθυστερήσεις στις πληρωμές. Για πολλούς λόγους οι εισπράξεις των ναυπηγείων μειώθηκαν σημαντικά. Για την Ελευσίνα με την βύθιση της δεξαμενής και την απαράδεκτη καθυστέρηση της επισκευής των δύο δεξαμενών του ΠΝ από το Νεώριο. Προσπαθήσαμε να καλύψουμε στο μέγιστο δυνατό τη μισθοδοσία. Με τη βοήθεια των Σωματείων, τους τελευταίους μήνες και με την εκταμίευση από το Υπουργείο Άμυνας μέρους των απαιτήσεων μας.
Πιστεύω ότι οι περισσότεροι από σας αναγνωρίζουν τις αντικειμενικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και τα δύο ναυπηγεία και εκτιμούν την προσπάθεια που καταβάλουμε. Όμως για ορισμένους για τις καθυστερήσεις αυτές «φταίνε» ο Όμιλος και εγώ προσωπικά. Για ορισμένους είμαι υπεύθυνος για την οικονομική κρίση της Χώρας – για την κρίση της ναυτιλίας- την κρίση του τραπεζικού κλάδου- για την παραλυτική γραφειοκρατία του Δημοσίου – υπεύθυνος για τη διαχρονική διαφθορά και ανευθυνότητα που επεκράτησε επί 10ετία και πλέον στο ναυπηγικό τομέα της Χώρας. Το μέγεθος της οποίας τώρα αρχίζει να γίνεται δημόσια και ανοικτά αντιληπτό. Και για την οποία ο Όμιλος μας και οι Εργαζόμενοί του το έχουν πληρώσει ακριβά. Σε πολλαπλά επίπεδα.
Στην κριτική αυτή σε βάρος του Ομίλου και στη Διοίκηση συμμετέχουν και στελέχη που αναδείχτηκαν μέσα από τη λειτουργία των ναυπηγείων μας. Στελέχη που δεν είχαν τη δύναμη και θέληση να αντιμετωπίσουν τις δύσκολες μέρες. Που δεν έπαψαν όμως να κατηγορούν αντί να στηρίζουν τον Όμιλο και ειδικότερα αυτούς που συνεχίζουν τη μάχη για να τον διασώσουν. Και με προσωπικές θυσίες και κινδύνους να προστατεύσουν τα δικαιώματα των Εργαζομένων.
Τα πράγματα έχουν πλέον φθάσει σε οριακό σημείο. Το Δημόσιο έχει εμπλακεί σε μία πρωτοφανή κατάσταση στο ναυπηγικό τομέα.
Η κρίση στην οποία έχει περιέλθει ο Σκαραμαγκάς είναι αποτέλεσμα διαδοχικών λαθών και παραλείψεων. Μιας κραυγαλέας διαφθοράς στην οποία συμμετείχαν πολιτικοί, κρατικοί λειτουργοί, διευθύνοντες και στελέχη του Σκαραμαγκά και πάσης μορφής ενδιάμεσοι. Αυτά προκύπτουν από τις δικαστικές έρευνες και καταδίκες στη Γερμανία όπως και πορίσματα των ελληνικών δικαστικών αρχών και Επιτροπών της Βουλής.
Το δράμα του Νεωρίου και της Ελευσίνας είναι ότι δεν εμπλέκονται σε καμία σκανδαλώδη Σύμβαση. Και έτσι δεν διαθέτουν υποστήριξη από διαπλεκόμενους παράγοντες και δημοσιογραφικά παπαγαλάκια με επιλεκτικές και κατευθυνόμενες ευαισθησίες.
Η προκλητική και η αδικαιολόγητα ευνοϊκή μεταχείριση του Σκαραμαγκά είναι και η κυριότερη αιτία για τη σημερινή κρίση της ναυπηγικής βιομηχανίας της Χώρας.
Εάν, έστω και το 10% των δισεκατομμυρίων που διατέθηκαν στο Σκαραμαγκά τα τελευταία 10 χρόνια, είχαν διατεθεί για τη χρηματοδοτική στήριξη και εγγυήσεις για τις εγχώριες ναυπηγήσεις (όπως έχουν πράξει όλες οι ευρωπαϊκές χώρες), τότε η Χώρα που επαίρεται για τη μεγαλύτερη ναυτιλία στον Κόσμο, θα είχε και μία από τις πρώτες θέσεις και στη ναυπηγική.
Κανείς όμως υπεύθυνος δεν ασχολήθηκε πραγματικά με τα ναυπηγεία παρά τις συνεχείς οχλήσεις και ενημερώσεις. Και ενώ έσπευδαν να ψηφίζουν όλο και νέους επενδυτικούς νόμους και προγράμματα για μερικές εκατοντάδες θέσεις εργασίας άφησαν την υπάρχουσα κραταιά ναυπηγική βιομηχανία με τους χιλιάδες εξειδικευμένους τεχνίτες (ένα ανεκτίμητο κεφάλαιο) να διαλυθεί, έρμαιο ιδιοτελών συμφερόντων και διαφόρων ετερόκλητων συμβούλων και ψευδοεπενδυτών. Αυτοί υποθήκευσαν το μέλλον των χιλιάδων εργαζομένων του κλάδου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα προχειρότητας και ανευθυνότητας είναι η απόφαση των ελληνικών αρχών να προτείνουν στην Ε.Ε τον εγκλωβισμό της μόνιμης Δεξαμενής των 250.000τ του Σκαραμαγκά (μήκους 300 μ) αποκλειστικά για πολεμικά πλοία του Π.Ν. (πιθανόν αεροπλανοφόρα !!!! ) με αποτέλεσμα να μην είναι πλέον δυνατόν να δεξαμενισθούν και επισκευασθούν στη Χώρα εμπορικά πλοία άνω των 120.000τ.
Πρέπει να γνωρίζετε ότι επί σειρά ετών με αλλεπάλληλες επιστολές και μελέτες είχαμε τονίσει στους αρμοδίους την επιτακτική ανάγκη για χάραξη και εφαρμογή μίας εθνικής ναυπηγικής πολιτικής. Όλοι οι αποδέκτες συμφωνούσαν. Το θέμα όμως χανόταν στα τέλματα της συναρμοδιότητας.
Επαναλάβαμε στις 15 Φεβρουαρίου 2012 την Πρότασή μας. Και επιμένουμε ότι στην κατεύθυνση μιας εθνικής πολιτικής είναι αναγκαία η δημιουργία Ενιαίου Φορέα για τα 3 μεγάλα ναυπηγεία της Χώρας.
Απ’ ότι γνωρίζουμε δεν υπάρχει μέχρι σήμερα καμία εναλλακτική πρόταση. Εάν υπάρχει, είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε.
Θέλω να γνωρίζετε ότι έχουμε πλήρη επίγνωση των σοβαρότατων οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν όλοι οι εργαζόμενοι, που βλέπουν το εισόδημα τους να μειώνεται τόσο απότομα και τόσο σοβαρά. Η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη. Υπάρχει ελπίδα; Η απάντηση είναι ΝΑΙ. Πιστεύω ότι τα ναυπηγεία μας μπορούν να σωθούν. Κάνουμε ότι είναι δυνατόν γι΄ αυτό. Χρειάζεται όμως, είναι απαραίτητη και η δική σας έμπρακτη και αμέριστη συμπαράσταση. Εσείς θα αποφασίσετε.
Ν. Ταβουλάρης”
