Δραματική είναι η κατάσταση στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος που πέρασε από τη φάση της απόλυτης άνθησης στη φάση της ολοκληρωτικής καταστροφής σύμφωνα με ρεπορτάζ των «ΝΕΩΝ».
Μπορεί οι έντονες αντιπαραθέσεις με τους αποκλεισμούς της πύλης στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος να κόπασαν, όμως οι σχέσεις μεταξύ του Συνδικάτου Μετάλλου και των εργοδοτών παραπέμπουν σε καζάνι που κοχλάζει, έτοιμο να ξεχειλίσει. «Μας εκβιάζουν να υπογράψουμε σύμβαση με αυξήσεις σε σχέση με το 2009, αλλιώς δεν αφήνουν τους υπαλλήλους των εταιρειών μας να δουλέψουν σε πλοία», λένε μέλη εργοδοτικών ενώσεων. «Η σύμβαση είναι η ίδια με το 2010 και η απεργία δεν είναι εκβιασμός, είναι συνδικαλιστικό δικαίωμα», αναφέρει το Συνδικάτο. «ΤΑ ΝΕΑ» πραγματοποίησαν έρευνα για τη Ζώνη, όπου πλέον καταγράφονται τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας των τελευταίων δεκαετιών, και αποκαλύπτουν την «εκρηκτική χημεία» των δύο κόσμων ενός κλάδου που ανθούσε πριν από μόλις λίγα χρόνια με τζίρο δισεκατομμυρίων ευρώ και βρίσκεται σήμερα στα πρόθυρα της ολοκληρωτικής κατάρρευσης.
Πέραμα
«Για σήμερα έχουν εκδοθεί δέκα άδειες εργασίας σε ολόκληρη τη Ναυπηγοεπισκευαστική, από τη Δραπετσώνα έως και τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά και της Ελευσίνας. Εδώ στο Πέραμα πρέπει να δουλεύουν 10-20 άτομα σήμερα», λέει ο υπεύθυνος του Λιμεναρχείου. Μια βόλτα στις προβλήτες επιβεβαιώνει τα λεγόμενά του: επισκευές πραγματοποιούνται μόνο σε ένα πλοίο, ενώ πάνω από δέκα είναι απλώς δεμένα στους κάβους, κάποια με τις μπούκες κλειστές, άλλα με μπάρες στην είσοδο για να αποτρέπουν τους απρόσκλητους επισκέπτες. «Βγάζουν άδειες εργασίας απλά για να μπορούν να τα ‘’παρκάρουν”», σχολιάζει ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που βρίσκονται εκείνο το πρωί στους χώρους εργασίας. Ο ίδιος υπολογίζει ότι το εργατικό δυναμικό αυτή την περίοδο στη Ζώνη Περάματος πρέπει να φτάνει τις 4.000.
«Από τον Δεκέμβριο που δούλεψα μία ημέρα μέχρι τώρα είμαι άνεργος. Πριν από αυτό δεν είχα δουλειά άλλους τρεις μήνες. Τον Αύγουστο είχα εργαστεί δυο-τρεις ημέρες. Μέσα στο 2011 είχα 33 ένσημα και 65 το 2010. Από το 2008, που έκανα 220-240 μεροκάματα, όλες οι υπόλοιπες χρονιές πήγαν άσχημα», λέει ο Βασίλης Κάπαρης, εργαζόμενος στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος και μέλος του Συνδικάτου Μετάλλου. «Πιστεύω ότι τα πράγματα πήγαν τόσο στραβά λόγω πολιτικών αποφάσεων – πέρα από την κρίση που υπάρχει. Εδώ και χρόνια το παλεύουν να μας κλείσουν τα ναυπηγεία στην Ελλάδα», υποστηρίζει.
Τα πράγματα δεν ήταν πάντα έτσι. Για την ακρίβεια, ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο πεσμένα: το φθινόπωρο του 2008, λίγο πριν ξεκινήσει η κρίση, στη Ναυπηγοεπισκευαστική εργάζονταν συνολικά απ’ όλες τις ειδικότητες γύρω στα 6.000-6.500 άτομα. «Τότε δούλευαν όλοι και κάναμε κατά μέσο όρο από 180 έως 240 μεροκάματα τον χρόνο», λέει ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά, Σωτήρης Πουλικόγιαννης. Η ημερήσια αμοιβή κυμαινόταν στα 80-100 ευρώ καθαρά και όλοι, εργοδότες και εργαζόμενοι-μέλη του Συνδικάτου, ήταν σχετικά καλά. Οι πρώτοι γιατί ο συνολικός τζίρος της Ζώνης άγγιζε τα 6,5 με 7 δισεκατομμύρια ευρώ, οι δεύτεροι γιατί έπαιρναν τις αυξήσεις που ζητούσαν με τις τοπικές συλλογικές συμβάσεις και είχαν δουλειά.
Μέσα σε ένα εξάμηνο από την επίσημη έναρξη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης τον Σεπτέμβριο του 2008 η κίνηση έπεσε κατακόρυφα: τον Μάρτιο του 2009 η αναδουλειά σταθεροποιείται σε 500 εργαζομένους να απασχολούνται την ημέρα, σύμφωνα με το Συνδικάτο. Δεν δούλευαν καθημερινά τα ίδια άτομα και ο αριθμός των ημερομισθίων ανά εργαζόμενο τον χρόνο σύντομα έπεσε κάτω από τα 100. Αντίστοιχη πορεία ακολούθησε και ο αριθμός των πλοίων που έρχονταν στη Ζώνη για επισκευή, με αποτέλεσμα να μπουν αρκετά λουκέτα σε επιχειρήσεις του χώρου.
Και τότε άρχισαν οι καταγγελίες.
«Εδώ και μια δεκαπενταετία, όταν ακόμα η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη είχε δουλειά, το Συνδικάτο εφάρμοζε κάθε χρόνο τις “διμερείς συμβάσεις”, με αποτέλεσμα να εκβιάζει τις επιχειρήσεις να υπογράφουν απαράδεκτες αυξήσεις μισθών και μειώσεις ωραρίου με το έτσι θέλω. Αν δεν υπογράψει ο εργοδότης τη σύμβαση, δεν τον αφήνουν να πιάσει δουλειά στο καράβι. Επιστρατεύουν μια ομάδα 20-40 ατόμων, οι οποίοι εξυπηρετούν και πολιτικά συμφέροντα, και επεμβαίνουν σε κάθε χώρο δουλειάς, κατεβάζουν τον κόσμο από τα πλοία, τον απειλούν. Επίσης έχουν πλήρη έλεγχο των πυλών της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης – κάνουν κατά κάποιον τρόπο face control: “Πού πας εσύ να δουλέψεις;”, ρωτάνε…», λέει στα «ΝΕΑ» ο πρόεδρος της Ένωσης Ναυπηγοεπισκευαστών Πειραιά, Αντώνης Αθανασόπουλος. «Σήμερα το Συνδικάτο έχει εξαγγείλει σε κάθε επιχείρηση ότι θα της κάνει απεργία με σκοπό να υπογράψουμε αυτή την εκβιαστική σύμβαση που θέλει αυξήσεις 5% σε σχέση με το 2009», συνεχίζει ο ίδιος και εξηγεί ότι τη συγκεκριμένη χρονιά το ημερομίσθιο μαζί με τις εργοδοτικές εισφορές ήταν 200 ευρώ. «Με 5% αυξήσεις θα μένουν 120 ευρώ καθαρά για εργασία περίπου 6-6,5 ωρών μαζί με τα διαλείμματα για καφέ, φαγητό και το 30λεπτο που προβλέπεται για τη μετάβαση από τον τόπο εργασίας», καταλήγει ο κ. Αθανασόπουλος.
Σε ερώτημα των «ΝΕΩΝ» σχετικά με τα όσα αναφέρονται από την πλευρά των εργοδοτών για εκβιασμούς, ο πρόεδρος του Συνδικάτου Μετάλλου Πειραιά έδωσε την εξής απάντηση: «Είναι πολύ απλό, δεν θέλει πολλή ανάλυση. Εμείς πήραμε τον νόμο που ψηφίστηκε για την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, μετατρέψαμε τη σύμβαση του 2010 σε επιχειρησιακή και απευθυνθήκαμε σε κάθε επιχείρηση ξεχωριστά. Οπως προβλέπει ο νόμος. Και λέμε: ή την υπογράφετε ή κάνουμε απεργία». Σημειώνει, δε, ότι οι εργοδότες σκόπιμα μιλάνε για αυξήσεις 5% σε σχέση με το 2009 και όχι για πάγωμα των αμοιβών του 2010, που είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα, ώστε να προκαλέσουν εντυπώσεις αφού έτσι φαίνεται ότι το Συνδικάτο ζητάει αυξήσεις σε καιρό κρίσης.
Την ίδια ώρα, οι εργοδοτικές ενώσεις προτείνουν μειώσεις 22% από τους μισθούς του 2009. «Κάνουν λόγο για εκβιασμό επειδή δεν έχει βρεθεί ούτε ένας εργαζόμενος απεργοσπάστης», λέει ο πρόεδρος του Συνδικάτου. Ωστόσο, στα μέσα Μαρτίου κατά τη διάρκεια απεργίας τρεις εργαζόμενοι δήλωσαν ότι θέλουν να πάνε για εργασία – και πήγαν, συνοδεία λιμενοφυλάκων, ενώ στη Ζώνη είχε μεταβεί και εισαγγελέας. «Ηταν έξι εργαζόμενοι, οι τρεις δεν ήθελαν. Κάποιοι που βρέθηκαν πήγαν και δούλεψαν κανονικά. Εγώ πήγαινα στο καράβι, τους μίλαγα. Κάποιους τους έπεισα, κάποιους άλλους δεν τους έπεισα», αναφέρει ο πρόεδρος του Συνδικάτου.
Ήταν Ιούλιος του 2010 όταν η εταιρεία ΚΥΜΗ υπέβαλε μήνυση, όπου αναφέρεται ότι επιχειρήσεις που έχουν αναλάβει εργασίες στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη δέχονται επισκέψεις από άτομα, φερόμενα ως μέλη του Συνδικάτου Μετάλλου, «τα οποία τους απαγορεύουν την περαιτέρω εργασία με την απειλή ότι αν δεν υπογράψουν οι επιχειρήσεις “διμερείς συμβάσεις”, δεν πρόκειται να ξαναδουλέψουν». Πέρα από το 2010, αυτό έγινε και το 2009, υποστηρίζει η εταιρεία στη μήνυσή της και σημειώνει ότι μέλη του Συνδικάτου εγχείριζαν στους επιχειρηματίες την τοπική συλλογική σύμβαση εργασίας με τους όρους αμοιβών των εργαζομένων και φωτοτυπημένες τις υπογραφές της διοίκησης του Συνδικάτου. «Η εξήγηση είναι δεδομένη: “ή το υπογράφεις ή δεν δουλεύεις”», αναφέρεται στη μήνυση και υπογραμμίζεται ότι «πολλές από τις επιχειρήσεις, μαστιζόμενες από την οικονομική κρίση, έχοντας ελάχιστες δουλειές και κινδυνεύοντας να πτωχεύσουν εξαιτίας της ανωτέρω απαγόρευσης, υποκύπτουν στην εκβίαση αυτή και υπογράφουν το σχετικό έγγραφο».
Στην καταγγελία του ο πρόεδρος της Ένωσης Ναυπηγοεπισκευαστών Αντώνης Αθανασόπουλος μιλάει για ζημιά 100.000 ευρώ μέσα σε ενάμιση μήνα και εμπλέκει τις δράσεις του Συνδικάτου: «Έχοντας δύο πλοία για επισκευή, παρεμποδίστηκα πάρα πολλές φορές έπειτα από παρεμβάσεις του Συνδικάτου στις πύλες, στο καράβι και έξω από το καράβι παρεμπόδιζαν τον κόσμο που ήθελε να δουλέψει αλλά φοβόταν».
Πηγή: ΤΑ ΝΕΑ
