Το ελληνικό εμπόριο καλείται να ανταπεξέλθει όχι στις προκλήσεις της εποχής και του ανταγωνισμού, κάτι που επιτυχημένα έχει κάνει επί σειρά ετών, αλλά να σταθεί όρθιο σε μια λαίλαπα, που στόχο έχει τον αφανισμό του.
Η άδικη φορολογική μεταχείριση, το ασταθές φορολογικό πλαίσιο, η αφαίμαξη του μέσου καταναλωτή, η αβεβαιότητα του αύριο, που οδηγεί σε επιχειρηματική αδράνεια ή λάθη, αλλά και το κερασάκι των εργάσιμων Κυριακών, αποτελούν τα «υλικά ενός θανατηφόρου γλυκού», που προς απογοήτευση κάποιων, δεν θα το γευτούμε με τη βία.
Όμως, ο Έλληνας έμπορος δεν ανέχεται πια και κάτι άλλο, την απαξίωση και την φτωχοποίηση του. Δεν ανέχεται να ονομάζεται φοροφυγάς, όταν πληρώνει 55 δις τον χρόνο στο κράτος, έμμεσα η άμεσα. Δεν ανέχεται να στοχοποιείται, όταν για δεκαετίες προσέφερε σ΄αυτό τον τόπο θέσεις εργασίας, φόρους, ανάπτυξη και κάποιοι άλλοι μαχαίρωναν πισώπλατα το μέλλον αυτού του λαού.
Δεν μπορεί να δεχτεί ότι τάχα δεν θέλει να δουλέψει παραπάνω και γι αυτό αντιτίθεται στο άνοιγμα των Κυριακών. Αυτός που έχει κάνει την δουλειά οικογένεια, μένοντας ατέλειωτες ώρες μέσα στο μαγαζί του, ακόμη και όταν αυτό είναι κλειστό, για την καλύτερη οργάνωση του.
Δεν θα ανεχτεί να πάρει μέρος σ΄αυτό το «θανατηφόρο παιχνίδι», όπου η μια κοινωνική ομάδα βάλει κατά της άλλης. Εμείς δεν έχουμε να μοιράσουμε τίποτα με κανέναν, παρά μόνο την προσπάθεια για ένα καλύτερο και πιο ανθρώπινο μέλλον για όλους μας. Κάθε κοινωνική ομάδα είναι μέλος της οικογένειάς μας, είτε είναι εργαζόμενος είτε είναι πελάτης μας.
Δεν ανεχόμαστε τα αστεία επιχειρήματα, ότι με αυτό τον τρόπο θα βοηθηθεί η μικρή επιχείρηση. Ας πουν επιτέλους την αλήθεια, ότι έτσι θα ανοίξουν και τα εμπορικά κέντρα που νοικιάζουν χώρους κάτω των 250 τ.μ., τα πολυκαταστήματα που μπορούν να ανταπεξέλθουν στα κόστη. Αλήθεια πως θα αυξηθεί ο τζίρος όταν πέφτει το διαθέσιμο εισόδημα; Θα το μοιράσουμε σε 7 αντί για 6 μέρες; Αυτή είναι ανάπτυξη; Προτιμούμε την ανάπτυξη των πορτοφολιών και των ψυχών και όχι των ημερών. Και βέβαια σε μια χειμαζόμενη Ευρώπη κρίνεται ως αστείο το επιχείρημα, ότι θα κάνουμε τις πόλεις μας τουριστικούς καταναλωτικούς προορισμούς. Για το ότι ποτέ δεν κάναμε για παράδειγμα την Αθήνα τον τουριστικό προορισμό που της αξίζει, φταίει ο Έλληνας καταστηματάρχης σε κάποια γωνία της Αττικής;
Δεν ανεχόμαστε άλλο των εμπαιγμό μας σαν πολίτες και την απαξίωσή μας σαν επαγγελματίες.
ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΟΛΟΥΣ!
ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟΝ ΛΑΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΟΛΙΓΟΠΩΛΙΑΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
