Δύο λιμάνια και ένα πεδίο…φαίνεται να “υποφέρουν” από την σιδηροδρομική τους διασύνδεση με τα διεθνή δίκτυα.
Πρόκειται για τα λιμάνια του Πειραιά, της Αλεξανδρούπολης και το Θριάσιο Πεδίο, που έχει χαρακτηριστεί ως ο απαραίτητος κόμβος για την περαιτέρω ανάπτυξη του λιμένα Πειραιά.
Αιτία των δεινών, σύμφωνα με εκτιμήσεις παραγωγικών τάξεων, οι κυοφορούμενες τα τελευταία έτη εξελίξεις αναφορικά με τον ΟΣΕ και τις θυγατρικές του, από τις οποίες εξαρτώνται όπως φαίνεται οι σιδηροδρομικές συνδέσεις των εν λόγω λιμένων.
Μόλις πρόσφατα η ευρωπαϊκή επιτροπή, σε συνέχεια των γνωστών προγραμμάτων Marco Polo, τα οποία πριμοδοτούν την διακίνηση φορτίων και τη συνεργασία πλοίου – σιδηροδρόμου, ενεργοποίησε ένα ακόμα πρόγραμμα το οποίον αναφέρεται ως “Sea2Sea”.
Το εν λόγω πρόγραμμα ανοίγει επιπρόσθετους ορίζοντες για την αποκατάσταση της σιδηροδρομικής σύνδεσης του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης με το διεθνές δίκτυο, δηλαδή της αποκατάστασης της σιδηροδρομικής γραμμής μήκους 500 μέτρων που απομένει για να ολοκληρωθεί η σύνδεση.
Η τελευταία έχει αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης μεταξύ των λιμένων της Αλεξανδρούπολης και του Μπουργκάζ, για την ανάπτυξη σιδηροδρομικού πορθμείου μεταφοράς μοναδοποιημένων φορτίων.
Η όλη υπόθεση έχει αποκτήσει μείζονος σημασίας στρατηγική αξία, δεδομένου ότι μπορεί να παρακαμφθούν τα γνωστά στενά και να διοχετευθεί από τη Μαύρη Θάλασσα προς το Αιγαίο και ανάποδα, μεγάλος όγκος εμπορευματοκιβωτίων που υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να διακινηθεί δια μέσω των στενών αλλά και να ανοίξει ένα επιπρόσθετο κεφάλαιο στις συνδυασμένες μεταφορές καθώς λίγο πιο πάνω οι εκβολές του Δούναβη δημιουργούν νέα δεδομένα στο μεγάλο τομέα των συνδυασμένων μεταφορών και δη εκείνων που αναφέρονται στη χρήση πλοίου σιδηροδρόμου και ποτάμιων πλωτών μέσων για τα οποία τελευταία η ΕΕ δίνει ιδιαίτερη έμφαση.
Theseanation.gr
