Πέρασε αρκετό διάστημα από την ημέρα που ξεκίνησε ένα ομολογουμένως ριψοκίνδυνο σχέδιο αλλαγής του κυκλοφοριακού χάρτη της πόλης του Πειραιά. 
Ριψοκίνδυνο περισσότερο πολιτικά για τον νυν Δήμαρχο Βασίλη Μιχαλολιάκο, που εν όψει εκλογών θα μπορούσε κανείς να τον κατηγορήσει ως προεκλογικό πυροτέχνημα.
Κι έτσι έγινε από αρκετούς υποψήφιους της αντιπολίτευσης.
Να δούμε όμως το θέμα στην πραγματική του διάσταση.
Έχει αλλάξει κάτι από την ώρα των αλλαγών;
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: ΝΑΙ!
Το μεγαλύτερο πρόβλημα των οδηγών στον Πειραιά, ήταν η έξοδος ή η είσοδος στην πόλη.
Με τις μονοδρομήσεις των κεντρικών δρόμων, είναι αλήθεια ότι για να βγεις από την πόλη και να φτάσεις στο Φάληρο στο ποτάμι, θέλεις πέντε λεπτά σε ώρα αιχμής μάλιστα. Εκεί που πριν ο χρόνος ήταν από 20-30 λεπτά.
Η κυκλοφορία στο κέντρο είναι πιο ομαλή;
Επίσης η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Για να φτάσεις στους δύο βασικούς σου προορισμούς που είναι το κέντρο και το λιμάνι, η πρόσβαση αντικειμενικά έχει γίνει πιο εύκολη και πιο γρήγορη.
Όλοι συμφωνούν σε αυτό. Κι ας αφήσουν στην άκρη τις κορώνες οι της αντιπολίτευσης. Καλό είναι να βλέπουμε τα πράγματα αντικειμενικά και όχι στα παλαιοκομματικού τύπου πλαίσια!
Υπάρχουν προβλήματα ακόμη στους δρόμους;
Σαφώς και υπάρχουν και είναι δύο, τα οποία προϋπήρχαν των μονοδρομήσεων.
Πρώτον το πάρκινγκ. Σαφώς και υπάρχουν αρκετοί χώροι στάθμευσης που χρεώνουν ο καθένας, όσο θέλει την ώρα. Όμως ο επισκέπτης στον Πειραιά που μπορεί να έρθει για μια δουλειά πέντε λεπτών και να φύγει, δεν θέλει να πληρώσει 5 ευρώ την ώρα στον ιδιώτη. Χρειάζεται ένα δημοτικό πάρκινγκ.  Ένας μεγάλος χώρος που μπορεί να έχει το χαμηλότερο τίμημα για να συντηρείται.
Δεύτερον τα διπλοπαρκαρίσματα.
Πρόκειται για μάστιγα που έχει να κάνει περισσότερο βέβαια με τη συνείδηση του οδηγού.
Είναι απαράδεκτο κατ αρχήν στους δύο κεντρικότερους δρόμους (Ηρώων Πολυτεχνείου και Γρηγορίου Λαμπράκη) να υπάρχουν παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Βέβαια η πόλη είναι έτσι σχεδιασμένη που αναγκαστικά και σε αυτούς τους δρόμους υπάρχουν μόνιμες κατοικίες. Δεν είναι όπως οι Πανεπιστημίου και Ακαδημίας που στεγάζονται μόνο γραφεία.
Όμως το να υπάρχουν κάποιοι οδηγοί που με τα αλάρμ αναμμένα, αφήνουν το αυτοκίνητό τους όπου τους βολεύει αγνοώντας ότι δημιουργούν μποτιλιάρισμα, αυτό είναι αδιανόητο!
Και η λύση εδώ μπορεί να δοθεί μόνο από την τροχαία. Η οποία θα πρέπει να είναι όλα τα πρωινά στο πόδι και να σηκώνει με τους γερανούς τα συγκεκριμένα οχήματα.
Όπως και να το κάνουμε οι αλλαγές είναι μέρος της ζωής μας και πρέπει να τις συνηθίζουμε. Όταν βέβαια αυτές προϋποθέτουν καλύτερη διαβίωση. Για παράδειγμα σύμφωνα με τις εξαγγελίες της Δημοτικής Αρχής θα ακολουθήσουν μετά τις μονοδρομήσεις, η ελεγχόμενη στάθμευση, η υπογειοποίηση των γραμμών του ΗΣΑΠ και της οδού Ομηρίδου Σκυλίτση, το ΜΕΤΡΟ, το ΤΡΑΜ και  τα υπόγεια παρκινγκ.
Κι όσο κι αν μερικοί πολιτικοί … Τιτάνες, προσπαθούν να βγάλουν το άσπρο μαύρο, ας αναλογιστούν τι έλεγαν πριν λειτουργήσει το Δημοτικό Θέατρο.
Μήπως δεν θέλουν να λειτουργεί αυτό το στολίδι; Και ρωτάω όλους αυτούς τους υποψήφιους Δημάρχους που υποτίθεται ότι ζουν και στον Πειραιά και ξέρουν.
Έχουν δει αύξηση στα δημοτικά τους τέλη στον λογαριασμό της ΔΕΗ; Επειδή κατηγορούν για σπατάλες στο Θέατρο. 
Κι επειδή είναι κρίμα κι άδικο να μην αναγνωρίζεται η τεράστια προσπάθεια που κάνει ο Γιώργος Σιγάλας. Ένας άνθρωπος που στο κάτω κάτω δεν γεννήθηκε πολιτικός και παρ΄όλα αυτά καταφέρνει να διοικεί υποδειγματικά τον οργανισμό του.(ΟΠΑΝ)
Καλό είναι λοιπόν να κρίνουμε όλοι μας και αλίμονο αν δεν γινόταν αυτό, το έργο εκείνων που έχουν αναλάβει τις τύχες της πόλης μας.
Ο κόσμος τον Μάιο θα σταθμίσει τα πράγματα και ή θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης, ή θα εξουσιοδοτήσει άλλον να συνεχίσει.
Σε κάθε περίπτωση εμείς εδώ θα είμαστε να κρίνουμε τις πράξεις και την αποτελεσματικότητα όλων!
Ας σταματήσει λοιπόν η γκρίνια!