«Ψήφο εμπιστοσύνης» στις δημόσιες Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού δίνει ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ευγενίδου και πρώην μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ενώσεως Ελλήνων Εφοπλιστών κ. Λεωνίδας Δημητριάδης-Ευγενίδης. Παράλληλα διευκρινίζει ότι είναι θετικός στην ίδρυση ιδιωτικών σχολών ναυτικής εκπαίδευσης, χωρίς όμως την αποδυνάμωση των δημοσίων Ακαδημιών και πάντα στο πλαίσιο του υγιούς ανταγωνισμού. Eπισημαίνει ακόμη ότι οι καθηγητές των δημοσίων σχολών θα πρέπει να είναι μόνιμοι εργαζόμενοι με ικανοποιητικούς μισθούς, καθώς οι ωρομίσθιοι αποτελούν λύση ανάγκης.
Πρόσκληση προς τους μαθητές λυκείου και τους νέους να επιλέξουν τη θάλασσα για την επαγγελματική τους αποκατάσταση απευθύνει ο κ. Λεωνίδας Δημητριάδης-Ευγενίδης. Και αυτό παρά τη σημαντική, κατά τον κ. Δημητριάδη-Ευγενίδη, διαπίστωση που προέκυψε από έρευνα του Ιδρύματος Ευγενίδου ότι δύο στους δέκα σπουδαστές (πλοίαρχοι και μηχανικοί) των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ) είναι πιθανόν να μην ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.
Η προ ολίγων ημερών δημοσιοποίηση έρευνας για την κατάσταση στις ΑΕΝ με βάση τις απόψεις των σπουδαστών που συντάχθηκε από το Τμήμα Στατιστικής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών το 2012 υπό την εποπτεία του καθηγητή κ. Επαμεινώνδα Πανά αποτέλεσε την αφορμή για τη συζήτηση με τον πρόεδρο του Ιδρύματος Ευγενίδου, καθώς εκπονήθηκε ύστερα από πρωτοβουλία του. Αλλωστε οι υποψήφιοι πλοίαρχοι και μηχανικοί αιτιολόγησαν την πιθανή απομάκρυνσή τους από τη σχολή λόγω της έλλειψης επαρκούς διδακτικού υποστηρικτικού υλικού, του επιπέδου των υποδομών, αλλά και της μη ταύτισής τους με το αντικείμενο – δεν τους ταιριάζει δηλαδή το επάγγελμα.
Ο κανόνας και οι εξαιρέσεις
«Η θάλασσα εμπεριέχεται μεν στο DNA του Ελληνα, πλην όμως στον κανόνα υπάρχουν και εξαιρέσεις» εξηγεί ο κ. Δημητριάδης-Ευγενίδης λέγοντας ότι «ο σπουδαστής ενδέχεται να διαπιστώσει ότι αυτός ο τρόπος ζωής δεν του ταιριάζει» και προσθέτει ότι «υπάρχει ένα ποσοστό διαρροής το οποίο διεθνώς είναι ανεκτό γύρω στο 5%. Η ιδιομορφία του επαγγέλματος, κατά την άποψή μου, δικαιολογεί ένα επιπλέον 5%, γιατί το επάγγελμα του αξιωματικού Εμπορικού Ναυτικού έχει ιδιαιτερότητες».
Κατά τον πρόεδρο του Ιδρύματος Ευγενίδου πάντως προέχει να λειτουργούν σωστά και επαρκώς εξοπλισμένες οι δημόσιες σχολές Εμπορικού Ναυτικού, με κατάλληλες υποδομές και με καταρτισμένους και ικανοποιητικά αμειβόμενους καθηγητές. Επομένως, όπως εκτιμά ο κ. Δημητριάδης-Ευγενίδης, εφόσον ιδρυθούν ιδιωτικές σχολές αυτές θα πρέπει να παρέχουν υψηλό επίπεδο σπουδών και να βρίσκονται σε ευγενή άμιλλα με τις δημόσιες. Εκφράζει την άποψη εξάλλου ότι οι ιδιωτικές σχολές δεν θα πρέπει να λειτουργήσουν εις βάρος των δημοσίων, καθώς, κατά τα λεγόμενά του, η λειτουργία τους θα πρέπει να τελεί υπό αυστηρό ποιοτικό έλεγχο. Θεωρεί μάλιστα ότι οποιαδήποτε προσπάθεια προσέλκυσης του διδακτικού προσωπικού των δημοσίων ΑΕΝ θα είναι κατακριτέα.
«Πρώτα απ’ όλα όλοι πρέπει να στηρίξουμε αυτό το οποίο έχουμε, αυτές τις σχολές που μπορούν να τροφοδοτήσουν όλο τον εφοπλισμό. Ακόμη και τον μικρομεσαίο εφοπλιστή. Και επίσης να μη δημιουργηθεί πρόβλημα στο μπάρκο. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ήδη δυσκολία να βρουν το πρώτο και ειδικά το δεύτερο μπάρκο οι μαθητές των Ναυτικών Ακαδημιών» λέει χαρακτηριστικά ο κ. Δημητριάδης-Ευγενίδης. «Πιστεύουμε ακράδαντα ότι τώρα που δίνεται η δυνατότητα τα εκπαιδευτικά ταξίδια να γίνονται και με υπό ξένη σημαία ελληνόκτητα πλοία το πρόβλημα θα αντιμετωπιστεί οριστικά».
Στην περίπτωση που ένας ιδιώτης, ο οποίος δεν θα έχει σχέση με τη ναυτιλία, ιδρύσει μια σχολή «πώς θα εξασφαλίσει το μπάρκο των φοιτητών του, και αν τα εφοπλιστικά γραφεία έχουν τους δικούς τους εν δυνάμει ναυτικούς τι θα γίνει;» αναρωτιέται ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ευγενίδου και συνεχίζει: «Θέλω να πιστεύω ότι η δημιουργία των ιδιωτικών ναυτικών σχολών θα είναι συμπληρωματική των δημοσίων και, αν είναι ένα είδος ευγενούς άμιλλας, τότε είναι καλοδεχούμενη. Δεν είμαι εναντίον των ιδιωτικών σχολών» εξηγεί.
Ο πρόεδρος του Ιδρύματος Ευγενίδου είχε επισημάνει, στο πλαίσιο της παρουσίασης της έρευνας, ότι θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη ο ρόλος της χρονικής συγκυρίας, καθώς και η προσφορά και η ζήτηση για τους ναυτικούς, ανάλογα με τις προσδοκίες σχετικά με την πορεία της ακτοπλοΐας ή της ποντοπόρου ναυτιλίας. Καταλήγοντας ανέφερε ότι υπάρχει μεν μεγαλύτερη ανάγκη αξιωματικών σε σχέση με όσους αποφοιτούν, συνυπολογίζοντας και τη διαρροή, αλλά μέσα σε λογικά πλαίσια, τα οποία θα πρέπει να εκτιμηθούν καταλλήλως. Πεποίθηση του κ. Δημητριάδη-Ευγενίδη είναι ότι «ο καλός ναυτικός έχει επιπλέον διέξοδο και στα εκτός ελληνόκτητης ναυτιλίας πλοία όλων των κατηγοριών».
«Στην κρίση επιλέγουν τις σχολές»
Οσο για τις διαρροές σπουδαστών, ο πρόεδρος του Ιδρύματος επισημαίνει επίσης ότι «σήμερα ο βασικός τρόπος με τον οποίο ενημερώνονται οι νέοι για τα ναυτικά επαγγέλματα είναι από στόμα σε στόμα και οι πηγές πληροφόρησης είναι συνήθως σπουδαστές τελειόφοιτοι Ναυτικών Ακαδημιών, φίλοι, παλαιοί ναυτικοί και γνωστοί. Οι υποψήφιοι επίσης λόγω της οικονομικής κρίσης επιλέγουν τις Ναυτικές Ακαδημίες στις οποίες υπάρχει αυξανόμενη ζήτηση, με αποτέλεσμα, το οποίο θεωρώ πολύ θετικό, την αύξηση των μορίων εισαγωγής στους πλοιάρχους και ειδικότερα στους μηχανικούς. Πιστεύω ότι μια τέτοια εξέλιξη είναι θετική, καθώς στα χέρια αυτών των ανθρώπων διακυβεύονται ζωές, περιουσίες, θέματα περιβάλλοντος κ.ά.».
Κατά τον πρόεδρο του Ιδρύματος, είναι σημαντικό για τη Ναυτική Εκπαίδευση το ότι δίνεται δεύτερη ευκαιρία για να εισαχθούν νέοι σπουδαστές στις Ακαδημίες τον Σεπτέμβριο μέσω του μηχανογραφικού του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, συγχρόνως όμως εκτιμά ότι το ποσοστό των εισαχθέντων μέσω των Πανελλαδικών Εξετάσεων θα έπρεπε να είναι υψηλότερο.
Υποδομές και διαρροές
Ελλειψη και σε προσομοιωτές και σε απλό χαρτί
Αμεσης βελτίωσης, όπως διαπιστώθηκε από την έρευνα του Ιδρύματος Ευγενίδου, χρήζουν οι κτιριακές και τεχνολογικές υποδομές των ΑΕΝ. Ο κ. Λεωνίδας Δημητριάδης-Ευγενίδης εκτιμά ότι αν οι σπουδαστές έβρισκαν στις Ακαδημίες τις προϋποθέσεις που έπρεπε, θα περιοριζόταν σημαντικά η διαρροή. Ανέφερε μάλιστα ως παράδειγμα τη σχολή της Μακεδονίας στη Νέα Μηχανιώνα, «όπου διέθετε ακατάλληλες κτιριακές υποδομές, μέρος των οποίων δεν ήταν ασφαλείς, χωρίς να αναφέρουμε το γενικότερο πρόβλημα διαμονής και σίτισης των παιδιών. Πρόκειται δηλαδή για νέους που μπήκαν με κάποιες προδιαγραφές και τελικά η Πολιτεία δεν είχε τη δυνατότητα να τους παρέχει αυτά τα οποία τους υποσχέθηκε».
Πρόσθεσε πάντως ότι η Πολιτεία βρίσκεται σε καλό δρόμο ως προς την αντιμετώπιση του ζητήματος και έκανε λόγο για τη συνεισφορά της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, η οποία είναι διατεθειμένη να διαθέσει σημαντικά κονδύλια για την επισκευή των κτιρίων, όπως έχει κάνει ήδη στο ΚΕΣΕΝ.
«Από εκεί και μετά είναι το θέμα των συνθηκών που προσφέρονται στους σπουδαστές όσον αφορά τα εργαστήριά τους, τα μηχανήματά τους, καθώς και την τεχνολογική υποδομή την οποία πρέπει να έχουν προκειμένου να συμβαδίζει η επιμόρφωσή τους με τις σύγχρονες εκπαιδευτικές πρακτικές. Υπάρχει έλλειψη, για παράδειγμα, όχι μόνο σε προσομοιωτές και εργαστήρια, αλλά ακόμη και σε απλό φωτοτυπικό χαρτί» τονίζει.
tovima
