Νταλα εκαιγε ο ηλιος τους εκατονταδες η μαλλον χιλιαδες επιβατες που φορτωμενοι με τα “μπακαζια” των διακοπων τους ηταν συγκεντρωμενοι τοτε τον Αυγουστο του 1987 στις τσιμεντενιες προβλητες του Αι Νικολα,εκει παραδιπλα απο το αχαρο και μουντο κτηριο του Κεντρικου Λιμεναρχειου Πειραια,οι ανδρες του οποιου ετρεχαν καταιδρωμενοι πανω-κατω προκειμενου να καταφερουν να “ντανιασουν” σωστα και με την σειρα ολα τα αυτοκινητα,μικρα και μεγαλα εμπροσθεν της προβλητας οπου στις 1300 το μεσημερι εκεινης της Παρασκευης θα κατεπλεε,αν ολα ειχαν παει καλα,το “ποσταλι” του Κεφαλονιτη,και το οποιο θα τους πηγαινε σε καμμια δεκαρια νησια του Αιγαιου,και τελικο λιμανι το Καρλοβασι της ακρητικης Σαμου.
Και ετρεχαν πανω κατω οι Λιμενικοι,και ετρεχε και ο ιδρωτας πανω στα σωματα τους,ενω οι καταλευκες χαρακτηριστικες θερινες στολες τους ειχαν ψιλομαυρισει απο την καπνα των εξατμησεων των αυτοκινητων,που αργα αλλα σταθερα εμπαιναν στον προβλητα του Αι Νικολα.
Οι εντολες του προισταμενου τους κατα κοσμο Μανολο,που τοτε ειχε και “μπαρμπα στην Κορωνη” και ολα εδειχναν οτι ειχε μελλον,ηταν σαφεις και κοφτες.Αν το ΕΓ/ΟΓ πλοιο του Κεφαλονιτη φορτωνε και υπεραριθμους(συνηθες φαινομενο εκεινα τα χρονια) να προχωρουσαν στα δεοντα,δηλ.καταγραφη της παραβασης αλλα και συλληψη του υπευθυνου πρακτορα.
Και σιγα να μην τον επιαναν τον παμπονηρο χιωτη κεντρικο πρακτορα που το γραφειο του ηταν εκει στο ετοιμοροπο απο τοτε κτηριο του Τυπαλδου,στην πλατεια Καραισκακη.Αυτος και ο αλλος χιωτης συνεταιρος του ηξεραν καλα ποσα παραπανω εισιτηρια ειχαν κοψει και παντα φροντιζαν για την εξαφανιση τους.
Ασε που ειχαν και τους δικους τους ενστολους που τους ειδοποιουσαν αν ο Μανολο ειχε τα νευρα του και ζητουσε ως εκ τουτου την κεφαλη τους επι πινακι.Και φυσικα παντα οι δυο παμπονηροι κεντρικοι πρακτορες εδιναν και το “ρεγαλο” τους,αλλα και τα δωρακια τους το Πασχα και τα Χριστουγεννα,που ως συνηθως ηταν από ζεστο “φακελακι” ως και οβελιες απο καποιο νησι του Αιγαιου,η απο την Κεντρικη Αγορα του Ρεντη.
Ομως δεν ηταν λιγες οι φορες τοτε δηλ.το 1987,που οι οποιες παραβασεις των πλοιων της Ακτοπλοιας παραβλεπονταν η ακομα και παραγραφονταν με μια κασα ουισκια,ενω οι παραβασεις για τα υπερβαρα φορτηγα και νταλικες που διαπιστονονταν απο την πλαστιγκα του ΟΛΠ ηταν για καποιους ενστολους “βουτιρο για το ψωμι” τους.
Και το αλισβερισι τοτε εδινε και επαιρνε.
Και ενω ο ηλιος εκει στον προβλητα ανεβαζε θερμοκρασια,και τα λαστιχα των αυτοκινητων “στιγκλιζαν” στην καυτη ασφαλτο εξω απο τον προβλητα,εκει στην Ακτη Μιουλη αφου οι οδηγοι τους φοβοντουσαν μηνν μπλοκαριστουν και χασουν το παπορι,και οι “μαγκες” με τις βαρυφορτωμενες νταλικες με ολες τις πραματειες τσακωνονταν με την ευσωμη αλλα πολυ “τσαμπουκαλου” κελευστινα το ΕΓ/ΟΓ πλοιο του Κεφαλονιτη δεν ειχε φανει ακομα στο πελαγος,εκει εξω απο τη “μπουκα” του πειραικου λιμανιου,αλλα ουτε και ειχε “φωναξει” στα VHF του σηματοφορικου σταθμου,προειδωποιωντας για τον καταπλου του.
Και τοτε η ωρα εγραφε 1400 το Αυγουστιατικο μεσημερι του 1987.
Ε τοτε ηταν που οι επιβατες και οι οδηγοι των εκατονταδων για να μην πω χιλιαδων αυτοκινητων αρχισαν να εκνευριζονται και να ξεσπουν οπως γινοταν παντα στους Λιμενικους,οι οποιοι λες και ηταν οι υπευθυνοι των πλοιων και των εταιριων επρεπε να γνωριζουν αλλα και να απαντουν για τις πολυωρες καθυστερησεις των βαποριων της ακτοπλοιας.
Και δεν ηταν λιγες οι φορες που επιβατες και λιμενικοι ερχονταν και στα χερια,ενω οι βρισιες εδιναν και επαιρναν εκατερωθεν.
Αυτα και αλλα πολλα εβλεπε και ακουγε ο χρυσοκλαρατος Μανολο και εβγαζε αφρους απο το στομα,ενω ως συνηθως ξεσπουσε ειτε στον διοικητη του “Ταφου του Ινδου”,ετσι ελεγαν τοτε το Α Λιμενικο Τμημα στου Τζελεπη,ειτε στον ιδιο του τον ευατο και το αιγαιοπελαγητικο νησι απο οπου καταγοταν,ενω την ιδια ωρα εκει στον προβλητα του Αι Νικολα η τσικνα απο τα σουβλακια που εψηνε ο Περαματιωτης,σκεπαζε τα παντα,και η φωνη του πλανοδιου μικροπωλητη με τα παγωμενα νερα και τα αμφιβολου παρασκευης “κορνε” και “τουλουμπακια”,αντικαθυστουσε ακομα και τα παρατεταμενα κορναρισματα των μικρων και μεγαλων αυτοκινητων μεσα στα οποια υπηρχαν ενηλικες,υπερηλικες αλλα και μικρα παιδια.
Και η ωρα εγραφε 1450,εκει στον προβλητα του Αι Νικολα,και ακομα να φανει στον οριζοντα εξω απο το λιμανι το καταλευκο ΕΓ/ΟΓ του Κεφαλονιτη,το οποιο ειχε προκαθοριμενη ωρα αποπλου απο το πειραικο λιμανι την 1300 το αυγουστιατικο εκεινοι μεσημερι του 1987,και με προορισμο πολλα να μην πω αμετρητα νησια του Αιγαιου,και τελικο προορισμο την ακρητικη Σαμο.
Και εκεινο το μεσημερι τακουσε για μια ακομα φορα ο κυριος διοικητης του λιμενικου τμηματος,ο οποιος σημειωτεον ηταν τοσο πραος και καλος που οι συναδελφοι του αλλα και πολλοι συναλοσομενοι μαζι του ελεγαν οτι λογω του καλοκαγαθου χαρακτηρος του δεν εκανε “ουτε για παπας”.
Και εκεινος που δεν εκανε ουτε για παπας,πηγε και επιανε τους αγανακτισμενους και χιλιοταλαιπωρημενους απο την αυγουστιαατικη “καψα”επιβατες καιπροσπαθουσε να μπαλωσει τα αμπαλωτα.
Ασε μας και συ ρε μεγαλε.Που ηρθες τωρα να μας πει τι??????
Του φωναξε μαλλον αγριεμενα ο κεντημενος με τα πολυχρωμα τατουαζ στα μπρατσα και τον λαιμο φορτηγατζης,ενω ο επισης αγανακτησμενος γεροντας οδηγος του παλιου SIMCA που ηταν φορτωμενο μεχρι και την χιλιοσκουριαμενη οροφη,ανοιξε την πορτα και του φωναξε “σας πληρωνει καλα ο πλοιοκτητης???
Τετοια και αλλα πολλα λογια ακουγε και παλι ο κυριος διοικητης απο τα χωρια της Κορινθου,εκεινο το Αυγουστιατικο μεσημερι εκει στον προβλητα του Αι Νικολα,ενω λιγο πιο περα εκει στην εισοδο του επιβατικου σταθμου του ΟΛΠ μεσα στον οποιο ηταν στοιβαγμενοι σα σαρδελες πανω απο 500-600 ανθρωποι που πληρωναν χρυσαφι το νερακι που επιναν και “βαπορισιο” τον καφε η ευσωμη κελευστινα ταριχνε χοντρα στον ταουαζακια φορτηγατζη,ο οποιος μαλλον ηξερε οτι δεν τον επαιρνε και βγηκε κακην κακως απο την πορτα του επιβατικου σταθμου.
Και τοτε εκει που ο ηλιος εκαιγε ακομα περισσοτερο στην “μπουκᨔ φανηκε το βαπορι για την Σαμο,ενω δειγμα οτι κατι δεν πηγαινε καλα ηταν η πυκνη μαυρη καπνια που εβγαζε απο την τσιμινιερα τους,και η οποια εκανε οσους γνωριζαν να καταλαβουν οτι για να φυγουν για τους προορισμο τους θα τους επαιρνε το απογιομα και….βαλε.
Την ιδια ομως ωρα που η πλωρη του βαποριου για την Σαμο γυριζε στην λιμενολεκανη για να πρυμνοδετησει στο προβλητα,και να ριζει τον καταπελτη για να “ξεφορτωσει” επιβατες και αυτοκινητα,εσκασε μυτη στον προβλητα και η κατασπρη Μερσεντες του Κεφαλονιτη,ιδιοκτητη του πολυκαθυστερημενου βαποριου,το οποιο ολα εδειχναν οτι καποια μηχανικη βλαβη παρουσιαζε.
Καθισμενος στο τιμονι και εχοντας στο φουλ το “αιρκοντισιον”,και διπλα του τον ευσωμο δικο του ανθρωπο ο οδηγος που φορουσε λουλουδατο πουκαμισο παρκαρισε στο πλαι του επιβατικου σταθμου,και αφου εσβησε τη μηχανη ανοιξε την πορτα της λευκης Μερσεντες του και βγηκε,ενω πισω του σχεδον ετρεξε ο “δικος του ανθρωπος”.
Και αντι να παει ο Κεφαλονιτης στο στομα του οποιου βρισκοταν ενα ολοστρογγιλο πουρο μαρκας Cochiba τοτε στοιχιζε 1000 δραχμες το ενα,και στο αριστερο του χερι γυαλιζε ενα ολοχρυσο ρολοι μαρκας Rolex τοτε στοιχιζε πανω απο 350.000 δραχμες εκει μπροστα απο τους ταλαιπωρημενους για πανω απο 5 ωρες επιβατες κατευθυνθηκε στο τελευταιο στην αμετρητη σειρα των αυτοκινητων βαρυφορτωμενο με ΚΑΡΠΟΥΖΙΑ Dachun οδηγος του οποιοι ηταν ενας μεσηλιξ αθιγγανος,που διπλα του ειχε την συμβια του,και πανω στα καρπουζια καθονταν 3 τουλαχιστον μισογυμνα παιδακια.
Επειδη λοιπον αναρωτηθηκαμε τι θα ελεγε στον αγανακτησμενο οδηγο του Dachun με τα καρπουζια ο Κεφαλονιτης με το πουρο και το χρυσο ρολοι,πλησιασαμε και τοτε ειδαμε οτι δεν του ειπε τιποτα,αλλα γυρισε πισω και με ενα νευμα ο δικος τους ανθρωπος που τον ακολουθουσε κατα ποδας,ανοιξε το πορτ
μπαγκαζ της λευκης Μερσεντες και ο Κεφαλονιτης αρχισε να πεταει μεσα πεντε τουλαχιστονν καρπουζια.Λες και ηταν δικα του.Λες και προερχονταν απο το δικο του μποστανι,και ο οδιοκτητης τους οικογενειαρχης αθιγγανος ηταν ο “κολιγος” του.
Και αφου τελειωσε το φορτωμα,και ολοι ειπαμε οτι ο πλοιοκτητης θα εδινε καμμια “χηνα” για τα καρπουζια,τον ειδαμε να μπαινει στην Μερσεντες του,την πορτα της οποιας ειχε ανοιξει προηγοιυμενα ο “δικος του ανθρωπος”να βαζει μπροστα τη μηχανη και αναπτυσοντας ταχυτητα να φευγει οπως ειχε ερθει.
Τελικα η παραβαση για την πολυωρη καθυστερηση καταπλου αλλα και αποπλου,αλλα και για την ταλαιπωρια που υπεστησαν μερικες χιλιαδες επιβατες δεν εγινε ποτε,ενω μερικες ωρες αργοτερα και ενω το πλοιο απεπλεε με 6 τουλαχιστον ωρες καθυστερηση και με μερικες δεκαδες η και εκατονταδες υπεραρυθμους επιβατες και παλι ουδεμια παραβαση γραφτηκε ουτε κατα του πλοιοκτητη αλλα ουτε και κατα του κεντρικου πρακτορα του βαποριου.
Ηταν ολα βλεπεις,κατα πως μου ελεγε λιγα χρονια αργοτερα ο αποστρατος πλεον λιμενικος καλα καμωμενα και καλα ειπωμενα.
Ο ΣΚΑΠΟΥΛΟΣ
