Οπωσδήποτε τρελαίνεσαι – ακόμη και στις σημερινές απολύτως τρελές συνθήκες- όταν ακούς πως κάποιος στόκος με ένα γκρίζο κουστούμι πρότεινε ότι θα ήταν μια λύση εξοικονόμησης πόρων για την Ελλάδα αν αποφάσιζε το κράτος να εκκενώσει τα αραιοκατοικημένα μικρά νησιά. Λέγαμε για πλάκα (black humor οπωσδήποτε), προ τριετίας, ότι τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας θα λύνονταν αυτόματα, αν προχωρούσαμε σε ένα εκτεταμένο πρόγραμμα … ευθανασίας των άνω των 75 ετών συμπολιτών μας. Τώρα βλέπουμε ότι η πραγματικότητα τείνει να ξεπεράσει ακόμη και την πιο αρρωστημένη φαντασία.

Ο Κωστής Μουσουρούλης διέψευσε – αλλά όχι πειστικά- ότι του ετέθη ποτέ κάτι σχετικό με τα μικρά και αραιοκατοικημένα νησιά. Αν θέλουμε τον πιστεύουμε. Κι ακόμη και εάν του ετέθη κάποια στιγμή, έστω από κάποιον τεχνικό σύμβουλο της Τρόικα (τον στόκο με το γκρίζο κουστούμι που λέγαμε), ο ίδιος δεν ευθύνεται – εκτός ίσως από το αν δεν του έδειξε απ’ ευθείας την πόρτα του γραφείου του.

Όμως πού φέρεται να έκανε αυτήν τη (διαψευδόμενη στη συνέχεια) αποκάλυψη ο υπουργός Ναυτιλίας; Στη Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά, ενώπιον 70 στελεχών της Ναυτιλίας που ακριβοπλήρωσαν το προνόμιο να παρακαθήσουν σε γεύμα με τον υπουργό. Και, κυρίως, μακριά από δημοσιογράφους και κάμερες.

Πριν αρκετά χρόνια στη Ναυτιλιακή Λέσχη οι δημοσιογράφοι ήταν ευπρόσδεκτοι. Κάποια στιγμή μάλιστα απολάμβαναν και τα προνόμια μέλους της Λέσχης χωρίς φυσικά να καταβάλουν την «τσουχτερή» συνδρομή που προβλέπεται. Έτσι κάθε παρουσία πολιτικού εκεί καλυπτόταν από τα φώτα της δημοσιότητας. Αυτή η παράδοση έχει πλέον εγκαταλειφθεί. Και καλά η Ναυτιλιακή Λέσχη είναι ένας ιδιωτικός φορέας – ένα «μαγαζί» – και έχει κάθε δικαίωμα να ακολουθεί την δική της πολιτική. Αλλά ένας υπουργός της ελληνικής κυβέρνησης; Πως επιλέγει να μιλήσει σε ένα τέτοιο «κλειστό» ακροατήριο, έχοντας μάλιστα ανακοινώσει επισήμως τη συγκεκριμένη συνάντηση ; Και ποιος πλέον θα πιστέψει τις διαψεύσεις του για ένα τόσο λεπτό ζήτημα;

Το Μέγαρο Μαξίμου, παρά τις διαψεύσεις, εμφανίζεται σφόδρα ενοχλημένο με τον υπουργό Ναυτιλίας, την «αποκάλυψη» (αν υπήρξε) της φαεινής ιδέας του στόκου της Τρόικα, ακόμη και της μη πειστικής διάψευσης του. Ίσως η γενικότερη «φουρτούνα» της ελληνικής πολιτικής και οικονομικής ζωής, να διασώσει τελικά τον Κωστή Μουσουρούλη και τη θέση του. Ας φροντίσει τουλάχιστον στο μέλλον να προσέχει τι λέει και – κυρίως – που.

Νότης Ανανιάδης