“Λουκέτα -λουκέτα παντού…” κατά παράφραση του γνωστού τραγουδιού “κάγκελα – κάγκελα παντού…”
Δυστυχώς, αυτή είναι η εικόνα του σημερινού κεντρικού εμπορικού Πειραιά. Οποιος περπατήσει στους εμπορικούς δρόμους του Πειραιά, την Κολοκοτρώνη, τη Σωτήρος, τη Τσαμαδού, τη Γούναρη, την Καραίσκου, την Καραολή – Δημητρίου θα απογοητευτεί. Δεκάδες ή μάλλον εκατοντάδες κλειστά εμπορικά καταστήματα τα οποία έδιναν δουλειά σε χιλιάδες υπαλλήλους αλλά και ενοίκια στους ιδιοκτήτες τους.
Τώρα, με τα λουκέτα (αφού όποιο κατάστημα κλείσει δεν υπάρχει ενδιαφέρον από άλλον επιχειρηματία να το ανοίξει) το οικονομικό πρόβλημα στην πειραική αγορά γίνεται οξύτερο. Από την μία πλευρά οι τράπεζες να έχουν κλείσει τις κάνουλες και από την άλλη να μην υπάρχει ρευστό, δεν μπορεί να κάνεις λογική σκέψη για το πως θα έρθει αυτή η περιβόητη ανάκαμψη. Πως; Με ποιον τρόπο; Μαγικό ραβδί δεν υπάρχει και οι αυτόχειρες πληθύνονται…
Οι έμποροι σε Πειραιά και Αθήνα σκαρφίζονται εκπτώσεις και προσφορές, αλλά με μηδαμινή αγοραστική ικανότητα, οι πολίτες απλώς κοιτάνε τις βιτρίνες και δε τολμούν να μπουν στα καταστήματα. Ακόμα και τα καταστήματα νυφικών κλείνουν το ένα μετά το άλλο, αφού πλέον οι μελλόνυμφοι πηγαίνουν στα δημαρχεία και δεν αγοράζουν ούτε μπομπονιέρες! Νυφικό πια δεν βάζουν οι νύφες και τελευταία τα ζευγάρια καταθέτουν ένα ποσόν υπέρ κάποιου φιλανθρωπικού ιδρύματος αντί να αγοράσουν μπομπονιέρες!..Μάλιστα όταν μετά τη τελετή αναφέρουν στους καλεσμένους το σκεπτικό να μην μοιράσουν μπομπονιέρες, οι καλεσμένοι ξεσπούν σε χειροκροτήματα.
Εκεί μάς έφτασαν με το μνημόνιο και τη καταστροφική οικονομική πολιτική τους οι “εγκέφαλοι” της Ευρώπης. Φως στο τούνελ δεν υπάρχει και είναι απορίας άξιον πως από το υπουργείο Οικονομικών “εκπέμπονται” νότες αισιοδοξίας και σιγουριάς για το αύριο. Δυστυχώς ακόμα και στα μέσα του2013 – τρία χρόνια μετά το μνημόνιο -εξακολουθούν να ευημερούν οι αριθμοί και να δυστυχούν οι άνθρωποι…
