Ένας εξαίρετος συνάδελφος και άνθρωπος

Κυριακή, 13 Απριλίου, ώρα 9 το βράδυ ξεκινάει η στέψη του Ολυμπιακού στο Καραϊσκάκη. Χτυπάει το κινητό και βλέπω «Γαργαλάκος». «Ωχ» λέω «ο Μιχάλης θέλει να κάνει πλάκα και να μου πει, εσείς οι Παναθηναϊκοί δείτε ακόμα μία στέψη».
Αμ δε… Η πολυαγαπημένη του γυναίκα η Έφη είναι στην  άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής και με τρεμάμενη φωνή λέει: «Πριν από λίγη ώρα στο Ασκληπιείο «έφυγε» από κοντά μας ο Μιχάλης!»  Κεραυνός… Χάνεται η γη κάτω από τα πόδια. Μία ημέρα νωρίτερα δεν είχε έρθει ο Μιχαλάκης – όπως τον αποκαλούσαμε – στο «Εν Πειραιεί» για καφέ γιατί όπως  είπε: «Νάσο έχω δέκατα και με πονάει το στομάχι μου.» Οι χημειοθεραπείες που είχε ξεκινήσει πριν από λίγες ημέρες φαίνεται πως του δημιουργούσαν προβλήματα μαζί με τα υπόλοιπα θέματα υγείας που αντιμετώπιζε.
Ο Μιχάλης Γαργαλάκος δεν είναι πλέον ανάμεσά μας. Ο «Μιχαλάκης» ήταν ένας εξαίρετος συνάδελφος και άνθρωπος που πάσχιζε για τον διπλανό του. Έδινε συμβουλές στον Νότη Ανανιάδη για την περιπέτεια με τη ΝΕΡΙΤ, στον Νίκο Μπαρδούνια μετά την αποχώρηση του από τη Καθημερινή. Πριν από 4 χρόνια με έσωσε από την τότε «περίεργη» διοίκηση του δημοτικού ραδιοφώνου, επί δημαρχίας Φασούλα που επιθυμούσε να με απολύσει δια τηλεφωνικής περιφοράς!.. Ο λόγος; Δήθεν δεν είχα λάβει άδεια για την ορκωμοσία του γιατρού γιού μου στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Άκου, ήθελαν μία από τις μεγαλύτερες χαρές της ζωής μου να την ακυρώσουν… Ποιοι;..
Ο Γαργαλάκος ήταν εκεί, άξιος φίλος και συνάδελφος. Πέρασε και εκείνη η μπόρα και δύο χρόνια αργότερα ο «Μιχαλάκης» πήρε τη σύνταξη του. Ήταν, όμως, από τους λίγους που συνέχιζαν να στέκεται πιστός στο ΠΑΣΟΚ και να θεωρεί τον εαυτό του ευλογημένο, για όσα έζησε δίπλα στον Ανδρέα Παπανδρέου, τον κουμπάρο του Γιώργο Γεννηματά, τον Νίκο Αθανασάκη και δεκάδες άλλα επιφανή στελέχη του Κινήματος. Ταυτόχρονα έχαιρε της εκτίμησης και των στελεχών άλλων πολιτικών κομμάτων, αφού πάντα ήταν ήπιων τόνων και όσο το δυνατόν περισσότερο αντικειμενικός. Διευθυντής ραδιοφωνίας (επί 20ετία) στο Κανάλι 1 ήταν από τους αγωνιστές για την ελεύθερη ραδιοφωνία. Με έργα  και όχι με λόγια. Υψηλό πόστο κατείχε και 
στη Γραμματεία Τύπου όπου και εκεί η είδηση της απώλειάς του σκόρπισε θλίψη.
«Μιχαλάκη» θα σε θυμόμαστε πάντα. Καλό ταξίδι εξαίρετε άνθρωπε και συνάδελφε!