Του Νότη Ανανιάδη
Τα πορίσματα του «Εθνικού Συντονιστή» για τη Ναυπηγοεπισκευαστική Βιομηχανία, που είδαν ανεπίσημα το φως της δημοσιότητας με δηλώσεις του, περιέχουν ορισμένες χρήσιμες, πλην γνωστές στους δραστηριοποιούμενους στη Ναυπηγοεπισκευή, διαπιστώσεις.
Εκείνο που δεν προσδιορίζουν είναι το τι δέον και τι μέλλει γενέσθαι. Πως θα γίνει «επανεκκίνηση» της Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας της χώρας; Πως θα λειτουργήσει η ΝΕΖ ; Με κλειστά Ναυπηγεία είναι αυτό δυνατόν; Και τελικά με ποια κονδύλια και από πού μπορούν αυτά να εξασφαλιστούν;
Γιατί ασφαλώς η πρόταση «ρήξης» με τον επενδυτή των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, όσο και δικαιολογημένη και να είναι, δεν αποτελεί πρόταση με προοπτική για τη ναυπηγική βιομηχανία και τη ναυπηγοεπισκευή στην Ελλάδα.
Κανείς δεν παραγνωρίζει τις ασφυκτικές δεσμεύσεις του κοινοτικού πλαισίου και τις σωρευμένες αμαρτίες για τις οποίες ασφαλώς δεν έχει ευθύνη η παρούσα Κυβέρνηση.
Όμως κύκλοι της αγοράς εξέφραζαν την απορία τους, πως ένας τεχνοκράτης με την επάρκεια του Ν. Αναστασόπουλου αποφεύγει να αντλήσει από κάποια παραδείγματα σαν την περίπτωση της Τουρκίας, που έχει καταφέρει να «κτίσει» αξιόλογη ναυπηγική και ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία στηριγμένη όχι μόνο στο φθηνό εργατικό δυναμικό της.
Οι ίδιοι κύκλοι εξέφραζαν την απορία γιατί οι απόψεις του Εθνικού Συντονιστή διέρρευσαν στον Τύπο πριν υποβληθούν επίσημα.
Σε κάθε περίπτωση, η Κυβέρνηση θα κληθεί σύντομα να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις και, ενδεχομένως, να πάρει δύσκολες αποφάσεις. Οψόμεθα.
