Σε κάθε περίπτωση, η ανάκαμψη της ναυτιλιακής αγοράς θα εξαρτηθεί και από τους πολλούς αναδυόμενους αστάθμητους παράγοντες της παγκόσμιας οικονομίας, η οποία είναι πιο εύθραυστη παρά ποτέ από την εποχή του μεγάλου κραχ.
Είναι αξιοσημείωτο ότι ο ναυτιλιακός τομέας χαρακτηρίζεται από το ιδιωτικό επιχειρηματικό – ιδιοκτησιακό πρότυπο της επιχείρησης που λειτουργεί βάσει των αρχών της ελεύθερης αγοράς και έχει
αποδείξει τον δυναμισμό και την ανθεκτικότητά του επί δεκαετίες.
Δεν υπάρχουν εταιρίες «πολύ μεγάλες για να αφεθούν να αποτύχουν» στον τομέα ούτε οι Γενικοί Διευθυντές τους (CEOʼs) «ανταμείβονται» με αποζημιώσεις πολλών εκατομμυρίων δολαρίων.
Αυτό το επιχειρηματικό πρότυπο πρέπει να υποστηριχθεί από τους νομοθέτες και οι σημαντικές διαφορές του σε σχέση με τα χαρακτηριστικά και τον τρόπο λειτουργίας των μεγάλων εταιριών να αναγνωρισθούν.
Επιπλέον, είναι άτοπο οι διοικητικές αρχές ανταγωνισμού ανά την υφήλιο να εξακολουθούν να ευνοούν τις συγχωνεύσεις γιγάντων, που τελικά μειώνουν τον ανταγωνισμό, ενώ οι ίδιες αρχές «συνοφρυώνονται» έναντι των συμμαχιών που επιτρέπουν στις μικρομεσαίες ιδιωτικές επιχειρήσεις να εξορθολογικεύσουν τα κόστη και να αυξήσουν την παρουσία τους στην αγορά.
Η αποφυγή επιδοτήσεων στις ναυπηγήσεις που καταλήγουν σε στρέβλωση του ανταγωνισμού και σε περαιτέρω πλεονάζουσα χωρητικότητα είναι αναγκαία προκειμένου να εξέλθει η ναυτιλία από την παγκόσμια κρίση, καθώς και η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας στο ναυτιλιακό και τραπεζικό τομέα και η προώθηση της σταθερότητας μέσω συνεργασίας μεταξύ των μεγάλων εμπορικών και ναυτιλιακών κρατών.
Η σθεναρή αντίσταση στα μέτρα προστατευτισμού δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για το παγκόσμιο εμπόριο και για την πρόσβαση στις αγορές. Η πολυμερής φιλελευθεροποίηση του εμπορίου είναι εξαιρετικής σημασίας για τη ναυτιλία που δραστηριοποιείται σε ένα διεθνές ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Η επιτυχής κατάληξη των πολυμερών διαπραγματεύσεων του Γύρου της Ντόχα θα συνέβαλε στην επίτευξη αυτού του στόχου.
Η ΕΕΕ υποστηρίζει την δέσμευση της Ομάδας των 20 (G20) στις Κάννες (Νοέμβριος 2011) περί μη προσφυγήςσε εμπορικά περιοριστικά μέτρα κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης μέχρι το 2013. Επικροτεί επίσης την απαίτηση η ΔΟΕ, ο ΟΟΣΑ και η UNCTAD να συνεχίσουν την παρακολούθηση των εμπορικών εξελίξεων.
Σε αυτά τα πλαίσια, είναι θετικό το γεγονός ότι η ΕΕ και οι ΗΠΑ προχώρησαν στη διαπραγμάτευση Συμφωνιών Ελεύθερου Εμπορίου (FTA) με βασικές εμπορικές χώρες, όπως είναι η κύρωση από το Κογκρέσο (Οκτώβριος 2011) των Συμφωνιών Ελεύθερου Εμπορίου μεταξύ ΗΠΑ και Νοτίου Κορέας, Κολομβίας και Παναμά.
Επίσης, η ΕΕ ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με βασικές εμπορικές χώρες όπως η Ινδία, Κίνα και οι χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας. Παρά το γεγονός ότι το πεδίο εφαρμογής αυτών των συμφωνιών δεν καλύπτει πάντα τις θαλάσσιες μεταφορές, εμμέσως θα είναι επωφελείς για τον τομέα μέσω της φιλελευθεροποίησης και της προώθησης των εξαγωγών και εισαγωγών που θα έχουν ως αποτέλεσμα τη μεταφορά αυξημένων όγκων φορτίων δια θαλάσσης.
marinews
