O πρόεδρος του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Γιώργος Γράτσος, έχει κάθε λόγο να αισθάνεται δικαιωμένος από τις εξελίξεις στο Λιμάνι του Πειραιά και συγκεκριμένα από τη συμφωνία Cosco – Hewlett Packard – ΤΡΑΙΝΟΣΕ και στρέφει τώρα το ενδιαφέρον σε άλλες «εκκρεμότητες» που αφορούν την κρουαζιέρα, την ακτοπλοΐα και τα σκάφη αναψυχής.

«Από το 1999 -και τότε ως πρόεδρος του Ναυτικού Επιμελητηρίου- αναφερόμουν στην ανάγκη σύνδεσης του τρένου με τον Πειραιά» λέει μιλώντας στη «Ναυτεμπορική», «καθώς το γεωγραφικό πλεονέκτημα στις θαλάσσιες μεταφορές από την Απω Ανατολή το είχε πάντα η Ελλάδα, αλλά μας έλλειπε», όπως προσθέτει, «η σιδηροδρομική σύνδεση του Ικονίου με το Θριάσιο Πεδίο που είχε αρχίσει από τη δεκαετία του 1990 αλλά δεν είχε ολοκληρωθεί».

Σύνδεση με τρένα

Εστω και έπειτα από 20 σχεδόν χρόνια, αυτή φαίνεται να ολοκληρώνεται προς όφελος της οικονομίας μας, σημειώνει ανακουφισμένος ο κ. Γράτσος. «Αν λοιπόν η μάχη για το τρένο εστέφθη από επιτυχία, το ερώτημα είναι ποιος είναι ο επόμενος στόχος» διερωτάται και συνεχίζει: «Πρέπει να πετύχει το άνοιγμα της χώρας μας στην κρουαζιέρα. Για να γίνει όμως αυτό, θα πρέπει να έχουν όλοι πάντα στο νου τους ότι το προϊόν που παράγουμε ή η υπηρεσία που προσφέρουμε έχει κάποια αξία για να την αποκτήσουν».

«Εγώ θα έλεγα», προτείνει, «να ακούσουμε καλύτερα τους παρόχους κρουαζιέρας. Τι ζητούν. Ζητούν έναν άλλο χώρο να “δέσουν” τα πλοία τους ή ένα χώρο που θα έχει εύκολη πρόσβαση σε τοπωνύμια της Αθήνας, όπως είναι η Ακρόπολη, και στο αεροδρόμιο;».

Σημειώνεται ότι οι εφοπλιστές έχουν ζητήσει τα πλοία τους να «δένουν» στο Φάληρο.

Σήμερα ο Πειραιάς δέχεται κρουαζιερόπλοια, αλλά η κυκλοφοριακή συμφόρηση δημιουργεί προβλήματα. Για τη δημιουργία νέων λιμενικών εγκαταστάσεων είναι απαραίτητη η συνεννόηση με τους χρήστες. Ετσι μόνο θα πετύχει οικονομικά η όποια επένδυση. Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλη μία κατάσταση όπως στο Πλατυγιάλι στον Αστακό Αιτωλοακαρνανίας, υπογραμμίζει.

Ο κ. Γράτσος δεν διστάζει να ταχθεί υπέρ των φορέων της κρουαζιέρας, γιατί όπως σημειώνει δεν πρέπει να βλέπουμε το καλό του λιμανιού ή το καλό του δήμου αλλά το συνολικό καλό της πατρίδας. Αυτό θα πρέπει να είναι ένα σημαντικό κριτήριο μιας νέας δυναμικής ανάπτυξης, τονίζει.

Σκάφη αναψυχής

Ενα άλλο «μέτωπο» που επίσης προβληματίζει τον πρόεδρο του ΝΕΕ είναι αυτό του κλάδου των σκαφών αναψυχής. Για να τοποθετηθεί, περιμένει πρώτα να ολοκληρωθεί η μελέτη που έχει αναθέσει το Επιμελητήριο στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς και αφορά στην αποτύπωση της συνεισφοράς των σκαφών αναψυχής στην οικονομία.

Ομως μας αποκαλύπτει δυο – τρία νούμερα. Ενώ έχουμε 16.000 χιλιόμετρα ακτογραμμή, φιλοξενούμε μόλις 17.000 σκάφη αναψυχής.

Η Γαλλία με 4.000 χιλιόμετρα ακτογραμμή φιλοξενεί 200.000 σκάφη, λέει κ. Γράτσος, και υπολογίζει ότι αντιστοιχούν στη χώρα μας ανά κάτοικο το 1/4 των σκαφών αναψυχής που αντιστοιχεί στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Ακόμη, υπολογίζει ότι με 10.000 επιπλέον σκάφη αναψυχής στη χώρα μας θα έχουμε 30.000 επιπλέον θέσεις εργασίας στο κλάδο.

Εστω και αυτά τα λίγα μεγέθη είναι αποκαλυπτικά της συνεισφοράς που μπορεί να έχει στην εθνική οικονομία μία ανάπτυξη του κλάδου των σκαφών αναψυχής.

Εμφανώς εκνευρισμένος, στηλιτεύει τις έως τώρα ακολουθούμενες φορολογικές πολιτικές που έχουν οδηγήσει στην εκδίωξη σκαφών από τη χώρα μας με ταυτόχρονη απώλεια θέσεων εργασίας, χωρίς κάποιο ουσιαστικό δημοσιονομικό όφελος.

Η ακτοπλοΐα

Για το θέμα της ακτοπλοΐας, ο πρόεδρος του Ναυτικού Επιμελητηρίου επανέρχεται στις μελέτες του ΝΕΕ που αποδεικνύουν ότι μια μείωση του κόστους επάνδρωσης-στελέχωσης, ένα πιο ευέλικτο λειτουργικό σύστημα που να καλύπτει τις μεταφορικές ανάγκες των νησιών και μία παράλληλα μείωση της φορολογίας επί των ναύλων θα αποδώσουν πολλαπλάσια στην οικονομία των νησιών με όφελος βέβαια και στην απασχόληση.

naftemporiki