Και για το Αιγαίο, ο…ΣΥΡΙΖΑ φταίει!

 

Είναι πραγματικά απορίας άξιο, πως είναι δυνατόν να μας πιάνουν “χαϊβάνια” οι γείτονες οι τούρκοι΄. Ή εμείς, να θέλουμε να κάνουμε τα στραβά μάτια. Όπως λέει λοιπόν και το ρεπορτάζ του zouglaport, βασιζόμενοι σε μια διμερή συμφωνία του 2000, οι τούρκοι έχουν βάλει ιπτάμενα δελφίνια στα παράλιά τους, που κάνουν ταξίδια στα ελληνικά νησιά. Ως εδώ καλά. Από εκεί και πέρα είναι το θέμα.

 

Αντιγράφω από το ρεπορτάζ του Θανάση του Λαμπρόπουλου.

 

“Τώρα ας δούμε τι μπορεί να συμβαίνει εκεί στα νερά της Χίου,της Μυτιλήνης, της Ρόδου αλλά και της Κω όπου οι Έλληνες πλοιοκτήτες βρίσκονται σε απόγνωση αφού καθημερινά βλέπουν τους έστω και λιγοστούς επιβάτες να επιβιβάζονται σε πλοία και πλοιάρια με τουρκικές σημαίες και λιγοστά πληρώματα για να μεταβούν στα γειτονικά παράλια από τα οποία όμως θα επιστρέψουν με τα ίδια πλοία και πλοιάρια την ίδια ημέρα, κάτι που όμως απαγορεύεται, κάτι που όμως εφαρμόζουν με τα διπλά εισιτήρια και τις διπλές καταστάσεις επιβατών. Και εκμεταλλευόμενοι την διμερή συμφωνία λένε ότι δεν κάνουν περιηγητικά ταξίδια για τα οποία ισχύουν άλλοι όροι και διατάξεις ως προς την εκτέλεση τους.

Και αυτή η περίφημη διμερή συμφωνία που τέθηκε σε ισχύ με το νόμο 2900/2001 είχε ως μοναδικό θέμα την δραστηριοποίηση πλοίων στις θαλάσσιες συνδέσεις μεταξύ των ελληνικών και τουρκικών λιμανιών του Ανατολικού Αιγαίου, ενώ δυστυχώς αυτή η συμφωνία κατοχυρώνει τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των τουρκικών πλοίων και τα οποία είναι οι συνθέσεις και τα μισθολόγια όσων εργάζονται σε αυτά.

Έτσι τουρκικά πλοία όπως τα Marmaris Express, Yesil Marmaris, Aegeab Cat, Aegean Queen, Aegean Jet, Aegean Prince και ένα ιπτάμενο δελφίνι που αποπλέουν καθημερινά από τη Ρόδο αλλά και την Κω έχουνμειωμένο πλήρωμα(6 ναυτικούς) ενώ τα υπό ελληνική σημαία 12 άτομα και οι μισθοί που καταβάλλονται στους τούρκους ναυτικούς αντιστοιχούν στο ένα τέταρτο των Ελλήνων.

Έτσι ο άνισος ανταγωνισμός για τα ελληνικά πλοία της Ρόδου, της Κω αλλά και των άλλων νησιών του Αιγαίου είναι δυσβάστακτος και καταστροφικός”.

 

Αυτά συμβαίνουν σε μια χώρα χωρίς υπουργείο ναυτιλίας, χωρίς κυβέρνηση γενικότερα. Μα θα μου πει κάποιος, το 2000 που υπέγραψαν τη σχετική συμφωνία, δεν υπήρχαν υπουργείο και κυβέρνηση; Τόσα χρόνια που χάνονται χρήματα, που χάνονται θέσεις εργασίας στις συγκεκριμένες γραμμές, που χάνονται ολόκληρες γραμμές και ακτοπλοϊκές εταιρείες έχουν βρεθεί ένα βήμα πριν το λουκέτο, δεν ασχολήθηκε κανείς;

 

Να το ρίξουμε και αυτό στον ΣΥΡΙΖΑ;

 

Το ΠΑΜΕ από την άλλη, που κλείνει τα λιμάνια κάθε τρεις και λίγο, δεν έχει ακούσει τίποτα γι αυτή την ιστορία στη Ρόδο και στη Κω;

Ότι οι συγκεκριμένες εταιρείες πληρώνουν τον Τούρκο καπετάνιο 1800 δολλάρια με αποτέλεσμα να μείνει άνεργος ο Έλληνας καπετάνιος;

 

“Δυστυχώς μιλάω και δεν με καταλαβαίνουν. Τώρα γύρισα από το υπουργείο ανταγωνιστικότητας. Αφού δεν έχουμε υπουργείο ναυτιλίας πήγα εκεί. Αλλά δεν καταλάβαινε κανείς τι έλεγα. Βαρέθηκα πια. Ας χάσουμε το αιγαίο”, μου λέει ένα μέλος της ένωσης εφοπλιστών ακτοπλοΐας.

 

Και μάλλον αυτή είναι η αλήθεια. Έτσι όπως τα χουν κάνει, δεν είναι μακριά ο καιρός που θα βλέπουμε στο λιμάνι του Πειραιά, να κυματίζει η ημισέληνος στα πλοία της ακτοπλοΐας και να ανταγωνίζονται την…Παροναξία.

Λέτε τελικά να χει δίκιο ο Αγούδημος που καλούσε τους τούρκους να αγοράσουν τα πλοία του;