Λίγο πριν κόψουν το “νήμα”, τα κόμματα παρουσιάζουν τις θέσεις τους στην προσπάθειά τους να πείσουν τους αναποφάσιστους για την ειλικρίνεια των λόγων τους. Βέβαια ο προεκλογικός αγώνας εστιάζεται στην πολιτική της επόμενης μέρας και σε διλήμματα του τύπου, ή αυτοδυναμία ή ακυβερνησία, επιχείρημα που μάλλον αφήνει αδιάφορο το μεγαλύτερο μέρος του εκλογικού σώματος, δεδομένης της πολιτικής που έχει ακολουθηθεί έως τώρα και που έχει εξαφανίσει σχεδόν το εισόδημα του καθενός.
Ωστόσο, τα δύο μεγάλα κόμματα, έκαναν “σημαία” σ αυτόν τον προεκλογικό αγώνα, την επανασύσταση του Υπουργείου Ναυτιλίας, το οποίο είναι “ανενεργό” τα τελευταία 2,5 χρόνια, με τις αρμοδιότητές του να εκχωρούνται στο Υπουργείο Ανάπτυξης.
Οι αντιδράσεις όταν συνέβη αυτό ήταν πολλές, αλλά κυρίως οι επιπτώσεις μεγαλύτερες. Τώρα που τα αποτελέσματα είναι γνωστά, οι αρχηγοί των κομμάτων θεωρούν δεδομένη την επανασύσταση του ΥΕΝ. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος μιλώντας σε στελέχη του ΠΑΣΟΚ στον ΟΛΠ είπε χαρακτηριστικά:
“Η ναυτιλία, συμπεριλαμβανομένης και της ναυπηγικής βιομηχανίας, συμπεριλαμβανομένης και της λιμενικής βιομηχανίας όπως έχει επικρατήσει να λέγεται τώρα, είναι προνομιακά πεδία, είναι συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Φυσικά δεν έχουμε ακολουθήσει πάντα μια ευθύγραμμη, ορθή οδό στα θέματα αυτά. Έχουν γίνει και παλινωδίες και εσφαλμένες επιλογές. Άρα, ξεκινώντας τις θέσεις που θέλω να παρουσιάσω σήμερα εδώ, στο λιμάνι του Πειραιά, είμαι υποχρεωμένος ν’ αναφερθώ, πριν από οτιδήποτε άλλο, στη δέσμευσή μας για σύσταση του Υπουργείου Ναυτιλίας.
Δεν είναι δυνατόν η μεγαλύτερη ναυτιλιακή δύναμη του κόσμου, δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα της Μεσογείου, η Ελλάδα του Αιγαίου και του Ιονίου, να μη διαθέτει ένα αφιερωμένο στη ναυτιλία Υπουργείο.
Στο οργανόγραμμα της κυβέρνησης προβλέπονται μόνο 14 Υπουργεία. Και ένα από τα 14 αυτά Υπουργεία, πρέπει να είναι και θα είναι το Υπουργείο Ναυτιλίας”.
Η Νέα Δημοκρατία, διά του εκπροσώπου της Γ. Μιχελάκη απάντησε:
«Εδώ και δυόμισι χρόνια οι κύριοι Παπανδρέου και Βενιζέλος, αφού κατάργησαν το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, δεν άκουγαν τον Αντώνη Σαμαρά που κατήγγειλε την απόφασή τους και δεν έκαναν τίποτα για την επανασύστασή του, όπως επίμονα τους ζητούσε.
Ξαφνικά, σήμερα, ο κ. Βενιζέλος δηλώνει ότι θέλει να ξανακτίσει εκείνο που οι ίδιοι γκρέμισαν. Χρειάστηκε, όμως, να μεσολαβήσει, πριν από λίγες ημέρες, η έκθεση της Ε.Ε. που τονίζει ότι η κατάργηση του υπουργείου «ώθησε τους πλοιοκτήτες στην αλλαγή σημαίας», με επιπτώσεις στην απασχόληση και τα φορολογικά έσοδα».
«Είναι άλλη μια απόδειξη ότι ο κ. Βενιζέλος προσπαθεί να εξαπατήσει τους Έλληνες, υποσχόμενος πράγματα που μπορούσε να κάνει και δεν έκανε. Είναι απόδειξη πως δεν έχει κανένα σχέδιο για την έξοδο από την κρίση και κανένα πρόγραμμα για την ανάταξη και την ανάπτυξη της οικονομίας».
Όλα αυτά, παρακολουθούνται “στενά” από τους παράγοντες του λιμανιού, οι οποίοι ανησυχούν και εκφράζουν απορίες, σχετικά με τις δεσμεύσεις των πολιτικών αρχηγών. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν, πως δεν πρόκειται τίποτε άλλο από ένα ακόμη προεκλογικό “πυροτέχνημα”. Κι όταν “κάτσει η σκόνη”, στο όνομα της κρίσης και των αναγκαίων αλλαγών για τη σωτηρία της χώρας, οι εξαγγελίες θα ξεχαστούν ή θα υλοποιηθούν ελάχιστες.
Και δεν είναι μόνο οι εφοπλιστές εκείνοι που ενδιαφέρονται άμεσα. Με ποιο υπουργείο θα πρέπει να έρθουν σε επαφή και πόσες υπογραφές θα μπουν για να “ξεκλειδώσουν” τα χρήματα που χρωστά το κράτος στις εταιρείες που εκτελούν τα δρομολόγια των άγονων γραμμών.
Είναι και οι χιλιάδες αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και δόκιμοι του Λ.Σ. που βρίσκονται κυριολεκτικά στον αέρα. Είτε διοικητικά για τις εντολές που λαμβάνουν και πως θα τις εκτελούν, είτε οργανικά για τις μεταθέσεις και τις θέσεις που έχει ανάγκη το κάθε νησί, είτε “συνδικαλιστικά” για τα επιδόματα, υπερωρίες και δικαιώματα που έχει ο κλάδος.
Το λιμάνι του Πειραιά, το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, θα πρέπει να αποκτήσει και πάλι την παλιά του αίγλη. Να γίνει και πάλι λιμάνι παγκόσμιου ενδιαφέροντος αλλά κυρίως “κουμπαράς” από την αξιοποίησή του, στην προσπάθεια εξεύρεσης λύσης εξόδου από την κρίση.
Θα πρέπει όλοι να καταλάβουν την κομβική του σημασία και όχι να γίνει για άλλη μια φορά χώρος προεκλογικής αρένας, ανούσιων πολιτικών συμφερόντων.
