του Θανάση Λαμπρόπουλου
Τρεις υπουργοί και καμιά εικοσαριά σύμβουλοι, παρασύμβουλοι και παρατρεχάμενοι συσκέπτονται λέει για να ανακαλύψουν τρόπους έτσι ώστε το Κράτος να πληρώνει έγκαιρα τα “μισθώματα” των άγονων γραμμών στις ακτοπλοϊκές εταιρίες τα επιβατηγά- οχηματαγωγά πλοία των οποίων εκτέλεσαν τα δρομολόγια τους προς τα λεγόμενα άγονα νησιά του Αρχιπελάγους.
Αφορμή για την σύσκεψη των υπουργών Οικονομίας Φ. Σαχινίδη, αναπληρωτή υπουργού Π. Οικονόμου και της υπουργού Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Άννας Διαμαντοπούλου είναι αν μη τι άλλο τα χρέη των 15.000.000 ευρώ προς τις ακτοπλοϊκές εταιρίες που το 2011 είχαν εκτελέσει τα ταξίδια προς τα άγονα νησιά (άραγε υπάρχουν άγονα νησιά).
Χρέη που όμως σήμερα έχουν ανάψει το “κόκκινο” φως για τις εταιρίες, με αποτέλεσμα εκτός από τη μείωση των δρομολογίων, της ταχύτητας και των υπηρεσιών προς τους επιβάτες να έχουν φεσωθεί από 3-5 μήνες οι ναυτικοί των πλοίων αλλά και οι υπάλληλοι των εταιριών οι οποίοι σημειωτέον τα βγάζουν δύσκολα πέρα καθώς οι μισθοί τους δεν έχουν καμία σχέση με τους μισθούς των ναυτικών.
Και φέσια σήμερα προς το προσωπικό τους έχουν όλες σχεδόν οι ακτοπλοϊκές εταιρίες, υπάρχουν μάλιστα και κάποιες που έχουν προχωρήσει και σε απολύσεις, ενώ ουδείς αποκλείει πλέον και το ενδεχόμενο ενός “κανονιού” και μάλιστα καταμεσής της καλοκαιρινής περιόδου.
Βεβαίως δεν θα είναι μόνο τα κρατικά “φέσια” που θα αναγκάσουν κάποια εταιρία να καταφύγει στην πτώχευση, αλλά η μειωμένη επιβατική κίνηση(40% μείωση το Πάσχα) εξαιτίας της άθλιας οικονομικής κατάστασης των Ελλήνων, οι οποίοι μετά τις εκλογές θεωρείται βέβαιο ότι θα βλέπουν τα ελληνικά νησιά μόνο μέσα από τις φωτογραφίες των διαφημιστικών φυλλαδίων αφού δεν θα έχουν “φράγκο” παρά μόνο για τα προς το ζειν, αλλά και η ακρίβεια του πετρελαίου το οποίο σήμερα για τους εκπροσώπους κάποιων ακτοπλοϊκών εταιριών θεωρείται είδος πολυτελείας.
Οι υπουργοί λοιπόν της εθνικής συγκυβέρνησης ψάχνουν λέει να εξαφανίσουν κάθε γραφειοκρατία έτσι ώστε η εξόφληση να γίνεται έγκαιρα, όπως έγκαιρα να γίνεται και η εκτέλεση των δρομολογίων προς τα άγονα νησιά του Αρχιπελάγους, κάτι που όμως σύμφωνα με τους ακτοπλόους δεν πρέπει να θεωρείται βέβαιο τουλάχιστον για φέτος αφού όπως υποστηρίζουν το Κράτος δεν επιδοτεί αρκετά τα πλοία τους.
Λένε μάλιστα (ακόμα και το Ναυτικό Επιμελητήριο Ελλάδας) ότι δεν είναι δυνατόν να επιδοτούνται με παχυλά κονδύλια άλλες στεριανές ιδιωτικές επιχειρήσεις και οι ακτοπλοϊκές να διεκδικούν όχι μεγαλύτερα μισθώματα αλλά αυτά που τους χρεωστάνε, και τα οποία δεν είναι και λίγα ενώ υποστηρίζουν (διαθέτουν μάλιστα και πανεπιστημιακές μελέτες) ότι το Κράτος έδωσε στον ΟΣΕ επιχορηγήσεις ύψους 794.500.000 ευρώ, ήτοι 72,2 ευρώ ανά Έλληνα πολίτη, στα ΚΤΕΛ 52.000.000 ευρώ, ήτοι 4,72 ευρώ ανά Έλληνα και στον ΟΑΣΑ επιχορηγήσεις ύψους 470.000.000 ευρώ ήτοι 42,9 ευρώ ανά Έλληνα φορολογούμενο, ενώ την ίδια στιγμή η Ακτοπλοΐα έλαβε κρατική επιχορήγηση 38.000.000 ευρώ ήτοι 3,45 ευρώ ανά Έλληνα για τις άγονες του 2008.
Βέβαια συμφώνα πάντα με τις επιστημονικές μελέτες το πόσο των 38 εκατ. ευρώ συμπληρώνεται και με το ποσό των 27.000.000 ευρώ από τον επίναυλο 3% που επιβάλλεται ως χαράτσι στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια.
Όσον άφορα την ανάλυση του κόστους του ακτοπλοϊκού εισιτήριου προκύπτει ότι 33% είναι ΦΠΑ και λοιπά τέλη, 32% καύσιμα, 17% κόστος στελέχωσης, 9% χρηματοοικονομικά, 8% διάφορα και τέλος 2% έξοδα λιμανιών, δηλ. συμφώνα πάντα με το ΝΕΕ αλλά και τους εκπροσώπους των ακτοπλοϊκών εταιριών από 1 εισιτήριο των 100 ευρώ η εταιρία εισπράττει μόνο 67 ευρώ, ενώ τα υπόλοιπα καταλήγουν στα κρατικά ταμεία.
Επίσης πρέπει να επισημανθεί ότι όπως λειτουργεί σήμερα η Ακτοπλοΐα δημιουργεί τεράστιες οικονομικές ζημίες τον χειμώνα που πρέπει να καλυφτούν από ακριβότερα εισιτήρια τα οποία όμως διώχνουν τους ταξιδιώτες.
Δηλαδή και επιστημονικά ακτοπλοΐα ίσον ένας φαύλος κύκλος καταστροφής ενώ την ίδια στιγμή που κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς πλοία τα νησιά μας (έστω και τα λεγόμενα άγονα) ουδείς υπουργός (και ας συσκέπτονται τρεις-τρεις) δεν σκέπτεται ότι το ίδιο σχεδόν ακτοπλοϊκό πρόβλημα υπήρχε και σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες το οποίο όμως λύθηκε με άμεση παρέμβαση των κυβερνήσεων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πάντως ο τρόπος άμεσης καταβολής των εκτελεσθέντων μισθωμάτων πρέπει να λυθεί άμεσα, όπως άμεσα πρέπει να βρεθούν τρόποι μείωσης του μεταφορικού ακτοπλοϊκού κόστους, έτσι ώστε να μειωθούν και τα εισιτήρια, τα οποία πλέον κακά τα ψέματα δεν είναι πλέον για όλα τα βαλάντια, αλλά μόνο για τους κατέχοντες, οι οποίοι δυστυχώς δεν υπάρχουν πλέον.
Και στις λύσεις για την μείωση του μεταφορικού ακτοπλοϊκού κόστους θα πρέπει να συμμετέχει και η Πανελληνιά Ναυτική Ομοσπονδία, η ηγεσία της οποίας γνωρίζει πολύ καλά ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων ναυτικών όλων των ειδικοτήτων απασχολείται στα ακτοπλοϊκά πλοία και όχι στα ποντοπόρα οπού τα πληρώματα τους είναι αλλοδαποί ναυτικοί.
Και όπως τονίζεται σε μελέτη του Πανεπιστημίου Πειραιά στα ελληνικά νησιά σήμερα ζουν 1.340.000 Έλληνες ή το 11,8% του πληθυσμού και οι οποίοι για να ευημερούν πρέπει “εδώ και τώρα” και όχι μακροπρόθεσμα να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές στο ακτοπλοϊκό σύστημα.
Τέλος, πρέπει να επισημανθεί ότι στο “μοίρασμα” των κρατικών επιδοτήσεων οι εκπρόσωποι των ακτοπλοϊκών εταιριών έχουν απόλυτο δίκιο αφού συμφώνα με τον ΝΕΕ μόνο οι ιδιοκτήτες των λεωφορείων των ΚΤΕΛ που είναι μια καθαρά ιδιωτική επιχείρηση να λαμβάνει ανά λεωφορείο (υπάρχουν 4.100) ανά έτος κρατική επιχορήγηση το ποσό των 12.682 ευρώ, χρήματα που όμως επιβαρύνουν και τους νησιώτες μας οι οποίοι όμως στους τόπους τους δεν έχουν λεωφορεία.
