Ζήσης Ψάλλας
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τορόντο δημοσίευσαν φέτος μια πρωτοποριακή μελέτη στο New England Journal of Medicine που συνδέει τις καρδιακές προσβολές με τη γρίπη.
Η μελέτη του Jeffrey Kwong και των συναδέλφων του εξέτασε σχεδόν 20.000 ασθενείς που ήταν θετικοί στον ιό της γρίπης. Ανακάλυψε ότι ο κίνδυνος καρδιακής προσβολής αυξάνεται κατά 600% μέσα σε μια εβδομάδα μόλυνσης από τη γρίπη. Ενώ αυτός ο κίνδυνος ήταν επίσης αυξημένος και με άλλες λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος, η γρίπη προκάλεσε τη μεγαλύτερη αύξηση.
Η ανακάλυψη ότι η γρίπη είναι τόσο ισχυρός κίνδυνος για καρδιακές προσβολές παρουσιάζει για τους ερευνητές και τους επαγγελματίες της υγείας με μια νέα πρόκληση στην αντιμετώπιση ασθενών που πάσχουν από καρδιακή νόσο.
Προφύλαξη από καρδιαγγειακά και νοσηλείες
Τι μπορεί να γίνει για την προστασία της καρδιάς; Αποδεικνύεται ότι κάτι τόσο απλό όσο το εμβόλιο της γρίπης μπορεί να προσφέρει προστασία. Ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Μολυσματικών Ασθενειών και Εμβολιασμού στην Ταϊβάν εξέτασαν τα ιατρικά αρχεία 80.000 ασθενών άνω των 13 ετών. Η μελέτη αυτή διαπίστωσε ότι ένας ετήσιος εμβολιασμός κατά της γρίπης μείωσε τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής κατά 20% και προσέφερε παρόμοια προστασία έναντι των εγκεφαλικών επεισοδίων.
To εμβόλιο κατά της γρίπης περιορίζει όχι μόνο τον κίνδυνο καρδιακών προσβολών αλλά μειώνει επίσης τις νοσηλείες στους ασθενείς λόγω καρδιακής νόσου. Σε μια μελέτη από το Ινστιτούτο Παγκόσμιας Υγείας του George στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης εξετάστηκαν τα αρχεία υγείας 59.202 ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς που εμβολιάστηκαν κατά της γρίπης ήταν 27% λιγότερο πιθανό να νοσηλευτούν για περιπλοκές καρδιακής ανεπάρκειας.
Ακόμη και όταν οι εμβολιασμοί δεν είναι 100% αποτελεσματικοί κατά της γρίπης, παρέχουν προστασία από τις καρδιακές παθήσειςΥπάρχουν πολλά στελέχη ή τύποι γρίπης. Κάθε χρόνο οι επιστήμονες προβλέπουν ποιο είδος θα είναι πιο κοινό και συνιστούν έναν ετήσιο εμβολιασμό ενάντια σε αυτό το στέλεχος. Η αβεβαιότητα σχετικά με τον τύπο της γρίπης που θα κυριαρχεί σημαίνει ότι το εμβόλιο δεν είναι πάντα αποτελεσματικό. Κατά μέσο όρο, η αποτελεσματικότητα του ετήσιου εμβολίου είναι 50 έως 70%.
Το ενδιαφέρον είναι ότι ακόμη και όταν οι εμβολιασμοί δεν είναι 100% αποτελεσματικοί κατά της γρίπης, παρέχουν προστασία από τις καρδιακές παθήσεις. Μία μελέτη δείχνει ότι οι ασθενείς των οποίων ο εμβολιασμός απέτυχε να αποτρέψει μια ασθένεια γρίπης είχαν χαμηλότερα ποσοστά καρδιαγγειακών συμβαμάτων σε σύγκριση με άτομα που δεν εμβολιάστηκαν. Ομοίως, μια μελέτη του 2017 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Clinical Infectious Diseases ανέφερε ότι ακόμη και όταν ο εμβολιασμός κατά της γρίπης δεν αποτρέπει την γρίπη, η σοβαρότητα της λοίμωξης είναι μικρότερη και υπάρχουν λιγότερες επιπλοκές.
Ανοσία κοινότητας
Οι περισσότερες χώρες συστήνουν ετήσιους εμβολιασμούς κατά της γρίπης, ειδικά για ομάδες υψηλού κινδύνου όπως ηλικιωμένους, παιδιά κάτω των πέντε ετών και άτομα με χρόνιες παθήσεις όπως είναι οι καρδιακές. Για παράδειγμα, ο Καναδάς έχει θέσει ως στόχο την κάλυψη εμβολιασμού κατά 80% για τους ηλικιωμένους με χρόνιες ιατρικές παθήσεις. Σύμφωνα με τις στατιστικές του Καναδά, το 32% των ηλικιωμένων σε αυτήν την ομάδα έλαβε εμβόλιο κατά της γρίπης το 2013-2014. Στην Ευρώπη, λιγότεροι από τους μισούς ανθρώπους σε ομάδες υψηλού κινδύνου λαμβάνουν το εμβόλιο και παρόμοια χαμηλά ποσοστά αναφέρονται στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Αυστραλία.
Γιατί τα ποσοστά εμβολιασμού είναι τόσο χαμηλά; Οι ειδικοί λένε ότι η παραπληροφόρηση σχετικά με το εμβόλιο κατά της γρίπης έχει κάνει αρκετούς ανθρώπους να αμφισβητούν την αξία του. Επιπλέον, τα άτομα σε ομάδες χαμηλού κινδύνου ενδέχεται να αποφεύγουν να κάνουν το εμβόλιο διότι αισθάνονται “άτρωτοι”. Ενώ είναι αλήθεια ότι οι υγιείς άνθρωποι βρίσκονται σε χαμηλό κίνδυνο για επιπλοκές από τη γρίπη, η μείωση του εμβολιασμού θέτει τους άλλους σε κίνδυνο γιατί αυξάνονται οι πιθανότητες λοίμωξης και μεταβίβασης του ιού σε άτομα υψηλού κινδύνου. Ο εμβολιασμός των υγιών ατόμων είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της υγείας του γενικού πληθυσμού, ένα φαινόμενο που ονομάζεται «ανοσία κοινότητας».
