Σύμφωνα με μία νέα μελέτη που πραγματοποίησαν ερευνητές από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Γουϊτσιτα, στις ΗΠΑ, αποκαλύπτεται πως είναι πολύ πιο εύκολο να πει κάποιος ψέματα μέσω sms, παρά όταν έχει τον άλλον απέναντί του.

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το ψέμα είναι πιο εύκολο εξ αποστάσεως διότι ο παραλήπτης του μηνύματος δεν μας έχει μπροστά του και δεν μας παρατηρεί.

Όπως γράφουν στην επιθεώρηση «Journal of Business Ethics», για να διερευνήσουν το θέμα ζήτησαν από 170 φοιτητές του Τμήματος Οικονομικών του πανεπιστημίου να πραγματοποιήσουν αγοραπωλησίες μετοχών δια ζώσης, τηλεφωνικά, μέσω βιντεοκλήσης ή στέλνοντας γραπτά μηνύματα.

Άλλοι από τους εθελοντές ήταν οι χρηματιστές και άλλοι οι αγοραστές. Στους «χρηματιστές» οι ερευνητές είπαν πως θα αμείβονται αναλόγως με τις πωλήσεις τους, ενώ τους ενημέρωσαν εμπιστευτικά πως η μετοχή που έπρεπε να πουλήσουν θα έχανε σύντομα το 50% της αξίας της.

Στους «αγοραστές» είπαν ότι θα αμειφθούν αναλόγως με την αξία του χαρτοφυλακίου τους, αλλά πριν αρχίσει η συναλλαγή απέφυγαν να τους ενημερώσουν ότι η μετοχή που θα αγόραζαν, σύντομα θα άξιζε τα μισά χρήματα.

Όταν ολοκληρώθηκαν οι συναλλαγές, οι «αγοραστές» ρωτήθηκαν εάν ένιωσαν πως οι «χρηματιστές» ήταν ειλικρινείς ή προσπαθούσαν να τους εξαπατήσουν. Αφού οι ερευνητές κατέγραψαν τους «χρηματιστές» που θεωρήθηκαν ψεύτες, εξέτασαν με ποιον τρόπο είχαν επικοινωνήσει με τους «αγοραστές» τους.

Έτσι διαπίστωσαν πως όσοι είχαν πουλήσει μετοχές μέσω SMS, είχαν κατά 95% περισσότερες πιθανότητες να θεωρηθούν πως εξαπατούσαν τους «αγοραστές» σε σύγκριση με όσους είχαν κάνει την πώληση μέσω βιντεοκλήσης.

Αντίστοιχα, είχαν κατά 31% περισσότερες πιθανότητες να θεωρηθούν ψεύτες απ’ ό,τι όσοι είχαν κάνει πώληση δια ζώσης- και κατά 18% περισσότερες πιθανότητες να θεωρηθούν ψεύτες σε σύγκριση με όσους είχαν μιλήσει τηλεφωνικά με τους «αγοραστές» τους.

Οι ερευνητές εκτιμούν λοιπόν πως η σημαντική μείωση των ψεμάτων μέσω βιντεοκλήσης οφείλεται στο ότι όταν μας γράφει η κάμερα νιώθουμε πως οι άλλοι μελετούν την κάθε μας κίνηση και έκφραση – μία αντίληψη που αποκαλείται «φαινόμενο του επίκεντρου του ενδιαφέροντος» (spotlight effect).

Επιμέλεια: Άννα Μορφούλη