Ζήσης Ψάλλας
Ακόμη και με τακτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο, τα εύπορα παιδιά έχουν περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν φθορά των δοντιών, σύμφωνα με την πρώτη μετα-ανάλυση του είδους της.
Τα ανθρακούχα ποτά, τα ενεργειακά ποτά και οι συσκευασμένοι χυμοί είναι διαθέσιμα σε πολλές εύπορες χώρες. Και παρά την εστίαση στη ζάχαρη, όπως η εφαρμογή φόρου ζάχαρης στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι εναλλακτικές λύσεις διατροφής χαμηλής χαμηλής ζάχαρης παραμένουν όξινες.
Αυτές οι διατροφικές συνήθειες μπορεί να προδιαθέτουν τα παιδιά όλων των κοινωνικοοικονομικών επιπέδων σε διαβρωτικό κίνδυνο και τερηδόνα, αλλά αυτά που προέρχονται από μια υψηλή κοινωνικοοικονομική τάξη μπορεί να εκτίθενται συχνότερα ως αποτέλεσμα της ευμάρειας σε ορισμένες χώρες.
Σε μια μετα-ανάλυση, δημοσιεύτηκε στο Journal of Dentistry, οι ενήλικες με υψηλότερη μόρφωση ήταν λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν τερηδόνα με την πάροδο του χρόνου.
«Οι ενήλικες με χαμηλότερη κοινωνικοοικονομική κατάσταση ήταν πιο πιθανό να έχουν φθορά των δοντιών λόγω κακής διατροφής, υποκείμενων ιατρικών παθήσεων όπως παλινδρόμηση οξέος, διατροφικές διαταραχές ή άγχος και κατάθλιψη καθώς και περιορισμένη πρόσβαση στην οδοντιατρική περίθαλψη», είπε ο Khaled Ahmed, ο οποίος ερευνά την οδοντιατρική και τη στοματική υγεία στο Griffith University, στην Αυστραλία.
Οι περισσότερες μελέτες σχετικά με τη φθορά των δοντιών που συμπεριλήφθηκαν στη μετα-ανάλυση βασίστηκαν σε χώρες υψηλού εισοδήματος. Μόνο επτά μελέτες προήλθαν από χώρες με χαμηλά εισοδήματα. Επιπλέον, η πλειονότητα των μελετών που συμπεριλήφθηκαν στην ανασκόπηση συγκέντρωσε δεδομένα κυρίως από εφήβους, πράγμα που σημαίνει ότι τα αποτελέσματα ενδέχεται να μην καταγράφουν την πλήρη έκταση της φθοράς των δοντιών καθώς μεγαλώνουμε. Η μέτρηση της φθοράς των δοντιών είναι επίσης δύσκολη υπόθεση, καθώς πολλές μελέτες χρησιμοποιούν διαφορετικές αξιολογήσεις και αυτό καθιστά δύσκολη τη σύγκριση.
Ωστόσο, η παρούσα ανασκόπηση είναι μια καλή αξιολόγηση της δημοσιευμένης έρευνας σχετικά με τη φθορά των δοντιών και τη σύνδεσή της με την εκπαίδευση, το εισόδημα και την κοινωνική θέση. Τα ευρήματα δείχνουν ότι η κοινωνικοοικονομική κατάσταση ενός ατόμου θα μπορούσε κάλλιστα να λειτουργήσει ως ισχυρός παράγοντας κινδύνου για οδοντικές επιπλοκές αργότερα στη ζωή.
