Ζήσης Ψάλλας
Από τα μάτια, τη μύτη και το στόμα, ο ιός ξεκινά για μπει βαθύτερα στον οργανισμό μας φτάνοντας στο έντερο, τον σπλήνα και τους πνεύμονες.
Στους πνεύμονες ο ιός μπορεί να έχει ένα δραματικό αποτέλεσμα. Οι πνεύμονές μας έχουν μια στρώση κυττάρων που τους προστατεύουν. Αυτά ονομάζονται «επιθηλιακά κύτταρα». Τα επιθηλιακά κύτταρα επενδύουν τα όργανα και τις βλεννογόνους που κινδυνεύουν να μολυνθούν. Ο κορωνοϊός συνδέεται με τις μεμβράνες των κυττάρων των επιθηλιακών κυττάρων των πνευμόνων με έναν ειδικό υποδοχέα για να εγχύσει το γενετικό του υλικό.
Το επιθηλιακό κύτταρο, αγνοώντας τι συμβαίνει, εκτελεί τις εντολές του γενετικού υλικού του κορωνοϊού, που απλώς είναι ο πολλαπλασιασμός του εντός του κυττάρου. Το κύτταρο γεμίζει με αντίγραφα του ιού μέχρι που λαμβάνει την εντολή της αυτοκαταστροφής του. Καθώς το κύτταρο καταστρέφεται, απελευθερώνονται οι ιοί για να συνεχίσουν το έργο τους σε άλλα κύτταρα και ο αριθμός των μολυσμένων κυττάρων αυξάνεται γρήγορα.
Στη συνέχεια ο ιός εξαπολύει επίθεση κατά του ανοσοποιητικού συστήματος. Καθώς τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συρρέουν στους πνεύμονες για να καταπολεμήσουν τον ιό, αυτός μολύνει κάποια από αυτά προκαλώντας σύγχυση στο ανοσοποιητικό σύστημα. Ο ιός προκαλεί φρενίτιδα στο ανοσοποιητικό σύστημα προκαλώντας τον όλεθρο.
Δύο είδη κυττάρων του ανοσοποιητικού είναι αυτά που παρασύρονται περισσότερο. Πρώτον, τα ουδετερόφιλα τα οποία είναι πολύ καλά στο να σκοτώνουν ακόμα και τα ανθρώπινα κύτταρα. Καθώς φτάνουν τα ουδετερόφιλα κατά χιλιάδες στα σύνορα των πνευμόνων, εκκρίνουν ένζυμα που σκοτώνουν αδιακρίτως τόσο τον ιό όσο και τα επιθηλιακά κύτταρα. Δεύτερον, τα φονικά Τ-κύτταρα επίσης παθαίνουν φρενίτιδα και «διατάζουν» τα μολυσμένα κύτταρα να αυτοκτονήσουν. Μέσα στη σύγχυσή τους δίνουν εντολές και στα υγιή κύτταρα να αυτοκτονήσουν.
Στις σοβαρές περιπτώσεις, εκατομμύρια επιθηλιακά κύτταρα πεθαίνουν και μαζί με αυτά χάνεται η προστασία των πνευμόνων. Χωρίς αυτή την προστασία οι μικροί σάκοι μέσω των οποίων αναπνέουμε, οι κυψελίδες, μπορεί να μολυνθούν από βακτήρια που συνήθως δεν προκαλούν πρόβλημα. Οι ασθενείς παθαίνουν πνευμονία, η αναπνοή δυσκολεύει και χρειάζονται αναπνευστήρες στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας για την επιβίωση.
Εάν το ανοσοποιητικό σύστημα έχει καταπονεθεί, μπορεί να καταρρεύσει καθώς τα βακτήρια πολλαπλασιάζονται ραγδαία. Τα βακτήρια εισέρχονται στο αίμα και κατακλύζουν το σώμα, κάτι που μπορεί να επιφέρει τον θάνατο.
