Ζήσης Ψάλλας
Νέα έρευνα δείχνει ότι μια υποκατηγορία των λιποπρωτεϊνών χαμηλής πυκνότητας (LDL) δείχνει καλύτερα την πρόγνωση των πιθανών καρδιακών προσβολών από την μέτρηση της LDL.
Τόσο η φυσική LDL (n-LDL) όσο και η οξειδωμένη-LDL (ox-LDL) θεωρήθηκαν ως “κακή” χοληστερόλη λόγω της συσχέτισης με τις καρδιαγγειακές παθήσεις. Αλλά ένας μεγάλος αριθμός ασθενών που νοσηλεύονται με στεφανιαία νόσο, περίπου οι μισοί, εισάγονται με επίπεδα LDL κάτω των 100 mg / dL.
Έχει πρόσφατα προταθεί ότι μερικές από τις υποκατηγορίες των n-LDL και ox-LDL μπορούν αυξάνουν διαφορετικά τον καρδιαγγειακό κίνδυνο.
H υποκατηγορία Β μπορεί να επιταχύνει όχι μόνο την ανάπτυξη του αθηρώματος και την εξέλιξη της αθηροσκλήρωσης, αλλά προκαλεί και πολύ πιο σοβαρή καρδιαγγειακή βλάβη. Τα μικρά και πυκνά σωματίδια της υποκατηγορίας Β μπορούν να διεισδύσουν πιο εύκολα στην μεμβράνη του ενδοθηλίου, η οποία είναι πιο ευαίσθητη στην οξείδωση από τα μεγαλύτερα και λιγότερο πυκνά σωματίδια της υποκατηγορίας Α.
Η LDL χοληστερόλη θεωρείται ένας δείκτης για τον πιθανό κίνδυνο καρδιακών προσβολών ή στεφανιαίας νόσου καθώς και των ισχαιμικών εγκεφαλικών αλλά μελέτες έχουν δείξει ότι περίπου το 75% των ασθενών που υποφέρουν από καρδιακή προσβολή έχουν επίπεδα LDL χοληστερόλης που δεν υποδεικνύουν υψηλό κίνδυνο για ένα τέτοιο επεισόδιο.
Ο καθηγητής Δρ. Tadeusz Malinski και ερευνητής ο Δρ. Jiangzhou Hua έδειξαν ότι από τις τρεις υποκατηγορίες που περιλαμβάνουν LDL, μία είναι αυτή που προκαλεί σημαντική ζημιά στο ενδοθήλιο.
Ο Malinski χρησιμοποίησε νανοαισθητήρες για τη μέτρηση της συγκέντρωσης του μονοξειδίου του αζώτου (ΝΟ) και του υπεροξυνιτρίτη (ΟΝΟΟ-) που απελευθερώνονται από το ενδοθήλιο, το οποίο διεγείρεται από τις τρεις υποκατηγορίες της LDL (Α, Β και Ι).
Η υποκατηγορία Β της LDL βρέθηκε ότι είναι η πιο επιβλαβής για την ενδοθηλιακή λειτουργία και μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη της αθηροσκλήρωσης.
Ως εκ τούτου, ίσως δεν είναι η ολική LDL χοληστερόλη αλλά η συγκέντρωση της υποκατηγορίας Β σε σχέση με τις υποκατηγορίες, Α και Ι που πρέπει να χρησιμοποιηθεί για την πρόγνωση της αθηροσκλήρωσης και του κινδύνου καρδιακής προσβολής ή ισχαιμικού επεισοδίου.
Η μελέτη έγινε από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Οχάιο και δημοσιεύθηκε στο International Journal of Nanomedicine.
