Ζήσης Ψάλλας

Τα 2 μέτρα είναι ένα αποδεκτό όριο για τη σωματική απόσταση αλλά υπάρχει αβεβαιότητα σχετικά με το πόσο μακριά στον αέρα μπορεί να φτάσει ο κορωνοϊός πριν πέσει στο  έδαφος. 

Τι γίνεται όμως όταν ο φορέας κινείται με ποδήλατο ή κάνει τζόκινγκ;

Οι δρομείς και οι ποδηλάτες αφήνουν μια «ροή» σωματιδίων στο πέρασμά τους, οπότε έχει νόημα να παραμείνει κανείς μακρύτερα από τους άλλου όταν κινούνται, σύμφωνα με μια προσομοίωση που έκαναν επιστήμονες από το Βέλγιο και την Ολλανδία.

Η ανάλυση βασίστηκε σε ένα μοντέλο υπολογιστών για τα εκπνευσμένα σταγονίδια, όχι σε ζωντανό πείραμα με ιούς, και δεν έχει ακόμη εξεταστεί επίσημα για δημοσίευση σε ακαδημαϊκό περιοδικό. Ά

Οι ιοί μπορεί να παραμείνουν στον αέρα σαν τον καπνό από το τσιγάρο, δήλωσε ο Jose-Luis Jimenez, καθηγητής χημείας στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο Boulder ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη.

Η άσκηση είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της σωματικής και ψυχικής υγείας στη μέση της πανδημίας, όπως συμβαίνει σε οποιαδήποτε στιγμή. Ωστόσο, το να μένει κανείς μακριά από τους άλλους ασκούμενους έχει νόημα, διότι οι άνθρωποι διαδίδουν τον ιό πριν αναπτύξουν τα συμπτώματα.

Η συνιστώμενη απόσταση εξαρτάται από το πόσο γρήγορα κινείται κάποιος, σύμφωνα με τους ειδικούς. Ένας δρομέας πρέπει να επιδιώξει να μείνει 10 μέτρα πίσω από κάποιον που πηγαίνει προς την ίδια κατεύθυνση, ενώ ένας ποδηλάτης πρέπει να στοχεύει μέχρι και 20 μέτρα εάν κινείται γρήγορα, εκτιμά ο ειδικός. Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, μεταβείτε σε διαφορετική λωρίδα.

Αν κάποιος εκπνέει, βήχει ή φταρνίζεται όταν περπατάει, τρέχει ή ποδηλατεί, τα περισσότερα μικροσταγονίδια συμπαρασύρονται από τον δρομέα ή από τον ποδηλάτη. Το άλλο πρόσωπο που τρέχει ή κάνει ποδήλατο ακριβώς πίσω του μετακινείται στη συνέχεια μέσα στο σύννεφο των σταγονιδίων.

Οι εκπνεόμενοι ιοί διασκορπίζονται πιο γρήγορα στον εξωτερικό χώρο, ειδικά αν υπάρχει άνεμος. Και τα μικρόβια μπορεί να μην επιβιώνουν επίσης στον θερμό αέρα, αν και η έρευνα για αυτό είναι ακόμα σε εξέλιξη.

Ο Blocken δήλωσε ότι η προσομοίωση περιορίστηκε στα μεγαλύτερα σταγονίδια που εγκαθίστανται στο έδαφος. Δεν ερεύνησε τη συμπεριφορά των μικρότερων σωματιδίων “αερολύματος” που θα μπορούσαν να παραμείνουν στον αέρα για ώρες.

Το ερώτημα είναι αν τα μικρότερα σωματίδια περιέχουν ιούς και πόσα. Κι αυτό διότι, κατά κανόνα, όσο περισσότεροι ιοί ένα άτομο εισπνέει, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να αρρωστήσει.