Ζήσης Ψάλλας
Ερευνητές με επικεφαλής τον Αναπληρωτή Καθηγητή Βιοϊατρικής Μηχανικής Mete Civelek, κατάφεραν να αλλάξουν τον τρόπο που τα σώματα θηλυκών ποντικών εργαστηρίου αποθηκεύουν το λίπος υποδορίως (κάτω από το δέρμα) ή σπλαχνικά (γύρω από τα όργανα). Ενώ το σπλαχνικό λίπος παραμένει αόρατο, κρυμμένο βαθιά στο σώμα, μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιβλαβές για την υγεία.
Άνδρες και γυναίκες αποθηκεύουν το λίπος κάπως διαφορετικά. Οι άνδρες τείνουν να έχουν περισσότερο σχήμα μήλου, που σημαίνει ότι αποθηκεύουν λίπος γύρω από τη μέση, ενώ οι γυναίκες τείνουν να έχουν σχήμα αχλαδιού. Αυτό συμβαίνει επειδή οι γυναίκες αποθηκεύουν περισσότερο υποδόριο λίπος και λιγότερο σπλαχνικό λίπος στο κάτω μέρος του σώματός τους. Τα νέα ευρήματα του Civelek εξηγούν γιατί.
Ο Civelek και η ομάδα του διερεύνησαν ένα συγκεκριμένο γονίδιο, το KLF14, το οποίο έχει συνδεθεί με πολλά διαφορετικά μεταβολικά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη τύπου 2 και της στεφανιαίας νόσου. Αυτές οι συσχετίσεις είναι πιο έντονες στις γυναίκες παρά στους άνδρες, αλλά οι επιστήμονες δεν κατανοούν το λόγο.
Ο Civelek και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν ότι το γονίδιο KLF14 είναι ένας βασικός ρυθμιστής του τρόπου με τον οποίο το γυναικείο σώμα χρησιμοποιεί το λίπος. Το γονίδιο δημιουργεί μια πρωτεΐνη που παίζει καθοριστικό ρόλο στο πώς σχηματίζονται τα λιποκύτταρα, σε ποιο είδος λίπους μετατρέπονται και πού αποθηκεύονται.
Όταν οι ερευνητές αύξησαν την παραγωγή της πρωτεΐνης KLF14 στα θηλυκά ποντίκια, αυτά έχασαν βάρος αλλά τα αρσενικά ποντίκια δεν το έκαναν Όταν μπλόκαραν την παραγωγή της πρωτεΐνης, υπήρξαν επίσης διαφορετικά αποτελέσματα σε αρσενικά και θηλυκά: τα θηλυκά κέρδισαν λίπος, ενώ τα αρσενικά το έχασαν. Επίσης τα θηλυκά αποθήκευσαν το λίπος διαφορετικά από το σύνηθες, κερδίζοντας περισσότερο σπλαχνικό λίπος και λιγότερο υποδόριο λίπος.
Με βάση αυτά που βρήκαν, οι ερευνητές πιστεύουν ότι η αύξηση της παραγωγής της πρωτεΐνης KLF14 στα λιπώδη κύτταρα στα θηλυκά μπορεί να προσφέρει έναν τρόπο αντιμετώπισης των επιβλαβών επιπτώσεων της παχυσαρκίας και του διαβήτη τύπου 2.
Θα χρειαστεί περισσότερη έρευνα, αλλά οι ερευνητές λένε ότι είναι πολλά υποσχόμενο ότι τα ευρήματά τους στα ποντίκια ευθυγραμμίζονται στενά με αυτά που βλέπουμε στους ανθρώπους.
