Ζήσης Ψάλλας
Σε μια ανάλυση που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Arthritis & Rheumatology, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ποσότητα ενέργειας που δαπανάται κατά τη διάρκεια της άσκησης ή της σωματικής δραστηριότητας δεν αυξάνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης οστεοαρθρίτιδας.
«Η γνώση ότι η ποσότητα της σωματικής δραστηριότητας και ο χρόνος που αφιερώνεται δεν σχετίζεται με την ανάπτυξη οστεοαρθρίτιδας του γόνατος είναι σημαντική απόδειξη τόσο για τους κλινικούς γιατρούς όσο και για το κοινό που μπορεί να χρειαστεί να ληφθεί υπόψη όταν συνταγογραφείται σωματική δραστηριότητα για την υγεία», ανέφερε ο Thomas Perry, συν-επικεφαλής της μελέτης και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στην Αγγλία.
Κατά την ανάλυσή τους, οι ερευνητές άντλησαν δεδομένα από έξι μελέτες στις οποίες συμμετείχαν 5.065 συμμετέχοντες. Μερικοί είχαν οστεοαρθρίτιδα στα γόνατά τους ενώ άλλοι όχι. Όλοι οι συμμετέχοντες ήταν άνω των 45 ετών. Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για μια περίοδο μεταξύ 5 και 12 ετών. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η σωματική δραστηριότητα ολόκληρου του σώματος στον αθλητισμό, το περπάτημα ή το ποδήλατο δεν είχε σχέση με την οστεοαρθρίτιδα του γόνατος.
Τα οφέλη της σωματικής δραστηριότητας στην καρδιαγγειακή υγεία είναι καλά τεκμηριωμένα, αλλά η επίδραση της σωματικής δραστηριότητας στην οστεοαρθρίτιδα ήταν ασαφής. «Η υπάρχουσα βιβλιογραφία για αυτό το θέμα είναι ανάμεικτη, αλλά γενικά υποστηρίζει αυτό το αποτέλεσμα», είπε ο Δρ. Matthew Baker, επικεφαλής στο τμήμα ανοσολογίας και ρευματολογίας στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ στην Καλιφόρνια. Και πρόσθεσε: «Η σωματική δραστηριότητα είναι περίπλοκη και δύσκολο να μετρηθεί. Προηγούμενη έρευνα δείχνει ότι η έντονη άσκηση για πάνω από 4 ώρες την ημέρα πιθανότατα αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας στο γόνατο, αλλά τα μέτρια επίπεδα σωματικής δραστηριότητας μάλλον όχι».
Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα, η άσκηση παίζει σημαντικό ρόλο στη διαχείριση των συμπτωμάτων. «Πιστεύεται ότι βελτιώνοντας τους μυς γύρω από μια άρθρωση και ελέγχοντας την κίνηση, οι πιέσεις μέσω της άρθρωσης κατανέμονται πιο ομοιόμορφα (και απορροφώνται ελαφρώς κατά την πρόσκρουση). Η έρευνα δείχνει ότι η κίνηση μειώνει τον πόνο και τη δυσκαμψία, δύο από τα μεγαλύτερα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας», δήλωσε η Lynn Millar, που συνεργάζεται με το Αμερικανικό Κολλέγιο Αθλητιατρικής.
