Ζήσης Ψάλλας
Τα καρδιακά επεισόδια ή το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΟΕΜ), είναι μία από τις κύριες αιτίες θανάτου παγκοσμίως. Πρόσφατα κυκλοφόρησε η Canadian Cardiovascular Society Classification of Acute Myocardial Infarction (CCS-AMI) που δημοσιεύθηκε στο Canadian Journal of Cardiology, και παρουσιάζει μια ταξινόμηση τεσσάρων σταδίων της καρδιακής προσβολής με βάση τη βλάβη του καρδιακού μυός.
Αυτή η εργασία από μια ομάδα διακεκριμένων ειδικών έχει τη δυνατότητα να ταξινομήσει τον κίνδυνο με μεγαλύτερη ακρίβεια σε ασθενείς με καρδιακή προσβολή και θέτει τις βάσεις για την ανάπτυξη νέων θεραπειών που βασίζονται σε συγκεκριμένα στάδια τραυματισμού και βασισμένες στην παθολογία των ιστών.
Ο κύριος συγγραφέας Andreas Kumar, από το Northern Ontario School of Medicine University, εξηγεί: «Το ΟΕΜ παραμένει η κύρια αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας. Τα υπάρχοντα εργαλεία ταξινομούν τα ΟΕΜ χρησιμοποιώντας την κλινική εικόνα του ασθενούς ή/και την αιτία της καρδιακής προσβολής, καθώς και τα ευρήματα του ηλεκτροκαρδιογραφήματος (ΗΚΓ). Αν και αυτά τα εργαλεία είναι πολύ χρήσιμα για την καθοδήγηση της θεραπείας, δεν λαμβάνουν υπόψη τις λεπτομέρειες της υποκείμενης βλάβης ιστού που προκαλείται από την καρδιακή προσβολή. Αυτή η συναίνεση ειδικών, βασισμένη σε δεδομένα δεκαετιών, είναι το πρώτο σύστημα ταξινόμησης του είδους του που κυκλοφόρησε ποτέ στον Καναδά και διεθνώς».
Η ταξινόμηση CCS-AMI περιγράφει τη βλάβη στον καρδιακό μυ μετά από ένα έμφραγμα του μυοκαρδίου σε τέσσερα διαδοχικά και προοδευτικά σοβαρά στάδια. Κάθε στάδιο αντανακλά την εξέλιξη της παθολογίας των ιστών της ισχαιμίας του μυοκαρδίου και του τραυματισμού επαναιμάτωσης από το προηγούμενο στάδιο.
Στάδιο 1: Άκυρο ΟΕΜ (καμία/ελάχιστη νέκρωση του μυοκαρδίου). Καμία ή ελάχιστη βλάβη στον καρδιακό μυ. Στην καλύτερη περίπτωση, ολόκληρη η περιοχή του μυοκαρδίου που βρίσκεται σε κίνδυνο μπορεί να διασωθεί.
Στάδιο 2: ΟΕΜ με σημαντική καρδιομυοκυτταρική νέκρωση, αλλά χωρίς μικροαγγειακή βλάβη. Βλάβη στον καρδιακό μυ και όχι τραυματισμός μικρών αιμοφόρων αγγείων της καρδιάς. Η θεραπεία επαναγγείωσης θα έχει ως αποτέλεσμα την αποκατάσταση της φυσιολογικής στεφανιαίας ροής.
Στάδιο 3: ΟΕΜ με νέκρωση καρδιομυοκυττάρων και μικροαγγειακή δυσλειτουργία που οδηγεί σε μικροαγγειακή απόφραξη (χωρίς επαναρροή). Βλάβη στον καρδιακό μυ και απόφραξη μικρών αιμοφόρων αγγείων στην καρδιά. Το ποσοστό των μείζονων ανεπιθύμητων καρδιακών συμβάντων αυξάνεται 2 έως 4 φορές σε μακροχρόνια παρακολούθηση.
Στάδιο 4: ΟΕΜ με καρδιομυοκυτταρική και μικροαγγειακή νέκρωση που οδηγεί σε αιμορραγία επαναιμάτωσης. Βλάβη στον καρδιακό μυ, απόφραξη και ρήξη μικρών αιμοφόρων αγγείων με αποτέλεσμα αιμορραγία στον καρδιακό μυ. Αυτή είναι μια πιο σοβαρή μορφή μικροαγγειακής βλάβης και η πιο σοβαρή μορφή τραυματισμού ισχαιμίας-επαναιμάτωσης. Συνδέεται με περαιτέρω αύξηση του ποσοστού ανεπιθύμητων καρδιακών συμβάντων κατά 2 έως 6 φορές σε μακροχρόνια παρακολούθηση.
Ο Kumar καταλήγει: «Η νέα ταξινόμηση θα βοηθήσει στη διαφοροποίηση των καρδιακών προσβολών ανάλογα με το στάδιο της βλάβης των ιστών και θα επιτρέψει στους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης να εκτιμήσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τον κίνδυνο ενός ασθενούς για αρρυθμία, καρδιακή ανεπάρκεια και θάνατο. Το CCS-AMI αναμένεται να οδηγήσει σε καλύτερη φροντίδα, καλύτερη ανάρρωση και καλύτερα ποσοστά επιβίωσης για τους ασθενείς με καρδιακή προσβολή».
