Η σαλμονέλα στο Μίτσιγκαν των ΗΠΑ θα μπορούσε να αποτελέσει το πρότυπο για ό, τι συμβαίνει και αλλού στον κόσμο.
«Αν πάθετε μια λοίμωξη από σαλμονέλα που είναι ανθεκτική στα αντιβιοτικά σήμερα, είναι πιο πιθανό να νοσηλευτείτε περισσότερο και θα σας πάρει περισσότερο χρόνο για να αναρρώσετε», δήλωσε ο Shannon Manning, καθηγητής στο Τμήμα Μικροβιολογίας και Μοριακής Γενετικής του Πανεπιστημίου Μίτσιγκαν.
Όταν πρόκειται για θεραπείες, κάθε στέλεχος βακτηρίου αντιδρά διαφορετικά στο εύρος των αντιβιοτικών που διατίθενται για ιατρική συνταγή από τους γιατρούς. Επομένως, λαμβάνοντας το σωστό αντιβιοτικό την πρώτη φορά είναι κρίσιμο.
Η απώλεια μίας ή περισσότερων ημερών λόγω λανθασμένης διάγνωσης ή ακατάλληλης θεραπείας επιτρέπει την επιδείνωση των συμπτωμάτων. Οι γιατροί ενδέχεται να εξοντώσουν έναν υποπληθυσμό βακτηρίων που είναι ευαίσθητα, αλλά αυτά που είναι ανθεκτικά αυξάνονται και ισχυροποιούνται.
Στο Μίτσιγκαν, οι γιατροί βλέπουν περισσότερα στελέχη που είναι ανθεκτικά στην αμπικιλλίνη, ένα κοινό αντιβιοτικό που έχει συνταγογραφηθεί για τη θεραπεία της σαλμονέλας.
Η ανθεκτικότητα σε πολλά φάρμακα ή η αντίσταση σε περισσότερες από τρεις κατηγορίες αντιβιοτικών έχει επίσης αυξηθεί στο Μίτσιγκαν και θα μπορούσε να περιπλέξει περαιτέρω τα προγράμματα θεραπείας των ασθενών.
Ιστορικά, η σαλμονέλα έχει επηρεάσει τα μικρά παιδιά και τους ηλικιωμένους, αλλά τώρα έχει σημειωθεί αύξηση στις περιπτώσεις μεσηλίκων, γεγονός που υποδηλώνει ότι η επιδημιολογία των λοιμώξεων έχει αλλάξει στο Μίτσιγκαν.
Εξετάζοντας τα μεμονωμένα στελέχη σαλμονέλας, η ομάδα επιστημόνων διαπίστωσε ότι οι ασθενείς με Salmonella Typhimurium είναι πιο πιθανό να έχουν ανθεκτικές λοιμώξεις όπως και οι ασθενείς που μολύνθηκαν κατά το φθινόπωρο, το χειμώνα ή την άνοιξη.
Ο πληθυσμός της σαλμονέλας σε κάθε πολιτεία των ΗΠΑ έχει τη δική του “προσωπικότητα” έτσι η προσέγγιση των θεραπειών θα πρέπει να τροποποιηθεί ώστε να αντικατοπτρίζει αυτά τα χαρακτηριστικά. Μια διάκριση που αποκαλύφθηκε μεταξύ των στελεχών αφορά τους ανθρώπους που ζουν σε αγροτικές και αστικές περιοχές. Οι λοιμώξεις εντερίτιδας τείνουν να είναι υψηλότερες στις αγροτικές περιοχές. Αυτό μπορεί να αποδοθεί στην έκθεση των κατοίκων της υπαίθρου σε εκτρεφόμενα ζώα ή σε μη καλά επεξεργασμένες πηγές νερού.
