Ζήσης Ψάλλας
Ιρλανδοί και Γερμανοί επιστήμονες εντόπισαν πώς συγκεκριμένα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος μπορούν να συνεργαστούν στο λίπος για να προκαλέσουν φλεγμονή η οποία οδηγεί σε αύξηση του βάρους και παχυσαρκία. Η εργασία εντοπίζει νέους δρόμους για την αξιοποίηση της ρύθμισης αυτής της φλεγμονής στον λιπώδη ιστό, προτείνοντας νέους τρόπους διαχείρισης της παχυσαρκίας.
Υπάρχει μια παγκόσμια επιδημία της παχυσαρκίας σε ενήλικες και παιδιά, με τα παχύσαρκα άτομα να έχουν προδιάθεση να αναπτύξουν διαβήτη, καρδιαγγειακές παθήσεις και καρκίνο. Απαιτούνται νέες θεραπείες για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του ζητήματος.
Στην έρευνά τους, οι επιστήμονες εντόπισαν πώς «πρωτεΐνες ενός σημείου ελέγχου» και κύτταρα του ανοσοποιητικού μεταβάλλουν τα φλεγμονώδη κύτταρα εντός του λιπώδους ιστού για να προκαλέσουν παχυσαρκία. Σε άτομα με παχυσαρκία (Δείκτης Μάζας Σώματος > 30 kg/m²) αυτές οι αλλαγές στο σπλαχνικό λίπος ήταν προγνωστικές για το βάρος του ατόμου.
Στη συνέχεια, οι επιστήμονες έδειξαν ότι οι τροποποιήσεις στις λεγόμενες πρωτεΐνες του ανοσοποιητικού σημείου ελέγχου των ποντικών που ακολουθούσαν μια δυτική δίαιτα «υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά» συνδέθηκαν με δραματικές μειώσεις στην ανάπτυξη παχυσαρκίας και διαβήτη.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο κορυφαίο βιοϊατρικό περιοδικό Science Translational Medicine, ηγήθηκε από τον καθηγητή Padraic Fallon από την Ιατρική Σχολή του Trinity College του Δουβλίνου και τον Christian Schwartz, ερευνητή στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Erlangen.
Ο Fallon σχολίασε: «Αυτή η νέα διαδικασία ρύθμισης των κυττάρων στο σπλαχνικό λίπος των παχύσαρκων ατόμων προωθεί την κατανόησή μας για το πώς το ανοσοποιητικό σύστημα ελέγχει την αύξηση βάρους που προκαλείται από τη διατροφή και μπορεί να οδηγήσει σε παχυσαρκία και διαβήτη τύπου 2.
«Η ανακάλυψή μας έχει ευρύτερο αντίκτυπο στην αντιμετώπιση του τρόπου με τον οποίο η παχυσαρκία επηρεάζει άλλες ασθένειες, π.χ. όπως φαίνεται στην πανδημία COVID-19, όπου τα παχύσαρκα άτομα με SARS-CoV-2 είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν σοβαρή ασθένεια και έχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας».
