Ζήσης Ψάλλας
Το γρατσούνισμα του δέρματος μπορεί να πυροδοτήσει τροφικές αλλεργικές αντιδράσεις.
Το ξύσιμο του δέρματος προκαλεί μια σειρά από ανοσολογικές αποκρίσεις που κορυφώνονται αυξάνοντας τον αριθμό των ενεργοποιημένων μαστοκυττάρων -ανοσοκύτταρα που εμπλέκονται σε αλλεργικές αντιδράσεις -στο λεπτό έντερο.
Αυτή η μόλις διαπιστωμένη επικοινωνία δέρματος-εντέρου βοηθά να φωτιστεί η σχέση μεταξύ τροφικής αλλεργίας και ατοπικής δερματίτιδας (ένας τύπος εκζέματος).
Η μελέτη έγινε από ερευνητές στο Νοσοκομείο Παιδιών της Βοστόνης και συναδέλφους τους.
Η ατοπική δερματίτιδα είναι ένας ισχυρός παράγοντας κινδύνου για ανάπτυξη τροφικής αλλεργίας, αλλά η ακριβής σχέση μεταξύ των δύο καταστάσεων παραμένει ασαφής.
Δεδομένου ότι ο κνησμός είναι ένα σημαντικό σύμπτωμα της ατοπικής δερματίτιδας, τα άτομα με τη νόσο, ιδιαίτερα τα μωρά, συχνά γρατζουνίζουν το δέρμα τους. Σύμφωνα με τη μελέτη, το ξύσιμο του δέρματος υποκινεί τη διόγκωση των μαστοκυττάρων στο έντερο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ορισμένα κύτταρα στο δέρμα ανταποκρίνονται στις γρατζουνιές παράγοντας μια σηματοδοτική πρωτεΐνη που ονομάζεται IL-33, η οποία εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος. Όταν η IL-33 φθάσει στο έντερο, συνεργάζεται με την IL-25, μία πρωτεΐνη που εκκρίνεται από τα κύτταρα που επικαλύπτουν το έντερο, για να ενεργοποιηθούν τα εγγενή λεμφοειδή κύτταρα τύπου 2 (ILC2s: type 2 innate lymphoid cells). Τα ενεργοποιημένα ILC2s παράγουν δύο επιπλέον πρωτεΐνες κυτταρικής σηματοδότησης, την IL-13 και την IL-4, οι οποίες είναι υπεύθυνες για την εξάπλωση των εντερικών μαστοκυττάρων.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι καθώς τα μαστοκύτταρα επεκτάθηκαν, η εντερική επένδυση έγινε πιο διαπερατή, καθιστώντας ευκολότερη την είσοδο των αλλεργιογόνων στους ιστούς.
Τέλος, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι εντερικές βιοψίες από τέσσερα παιδιά με ατοπική δερματίτιδα περιείχαν περισσότερα μαστοκύτταρα από αυτά που είχαν τέσσερα παιδιά χωρίς την πάθηση.
Αν και χρειάζεται πρόσθετη έρευνα για να προσδιοριστεί η συνάφεια των ευρημάτων στον άνθρωπο, οι ερευνητές προτείνουν ότι ο περιορισμός του κνησμού θα μπορούσε να μειώσει τη σοβαρότητα της τροφικής αλλεργίας σε άτομα με ατοπική δερματίτιδα.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Immunity».
