Θάνος Ξυδόπουλος
Δεδομένου ότι ορισμένοι γιατροί συνταγογραφούν σε ασθενείς με COVID-19 υδροξυχλωροκίνη -ένα παλιό φάρμακο για την ελονοσία- και το αντιβιοτικό αζιθρομυκίνη, οι καρδιολόγοι συνιστούν προσοχή επειδή και τα δύο φάρμακα μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο καρδιακής αρρυθμίας.
Σύμφωνα με οδηγίες που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Cardiology του American College of Cardiology, καρδιολόγοι από το Πανεπιστήμιο Υγείας & Επιστήμης του Όρεγκον και το Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα προτείνουν οι κλινικοί γιατροί που αντιμετωπίζουν τους ασθενείς με τον παραπάνω συνδυασμό φαρμάκων να τους εξετάζουν και για κοιλιακή αρρυθμία – όταν οι κάτω θάλαμοι της καρδιάς χτυπούν γρήγορα και ακανόνιστα, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανακοπή.
Υπάρχουν εκατοντάδες φάρμακα που μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο για καρδιακή ανακοπή, αλλά χρησιμοποιώντας δύο μαζί σε ασθενείς που βρίσκονται ήδη σε κίνδυνο ή σε κατάσταση κρίσης θα μπορούσε να αυξήσει περαιτέρω αυτόν τον κίνδυνο.
«Ενώ υπάρχουν πολύ λίγα στοιχεία σχετικά με την αποτελεσματικότητα της υδροξυχλωροκίνης και της αζιθρομυκίνης ως θεραπεία για τη νόσο COVID-19, ορισμένοι κλινικοί γιατροί συνδυάζουν αυτά τα φάρμακα» δήλωσε ο καρδιολόγος Eric Stecker. «Εάν οι γιατροί χρησιμοποιούν χορηγούν αυτόν τον συνδυασμό φαρμάκων σε ασθενείς με κορωνοϊό, θέλουμε να γνωρίζουν τις πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες».
Ο Stecker και οι συνάδελφοί του συνιστούν στου κλινικούς γιατρούς που θεραπεύουν ασθενείς με COVID-19 με αυτόν τον συνδυασμό φαρμάκων να τους παρακολουθούν για επικίνδυνες αρρυθμίες. Ωστόσο αναγνωρίζουν ότι οι περιορισμένοι πόροι θα μπορούσαν να κάνουν την παρακολούθηση δύσκολη.
«Μέχρι να έχουμε δεδομένα κλινικών αποτελεσμάτων που υποστηρίζουν το όφελος ή μη αυτών των φαρμάκων, θα πρότεινα μια προσεκτική προσέγγιση στη χρήση του συνδυασμού υδροξυχλωροκίνης και αζιθρομυκίνης» σημείωσε ο Stecker.
«Οποιαδήποτε φάρμακα αυξάνουν τον κίνδυνο καρδιακού κινδύνου απαιτούν εξέταση τόσο των κινδύνων όσο και των οφελών και τώρα δεν έχουμε αποδεικτικά στοιχεία ότι τα οφέλη υπερτερούν των κινδύνων όσον αφορά τη χρήση υδροχλωροκίνης ή χλωροκίνης».
