Θάνος Ξυδόπουλος
Ειδικοί από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Dundee, σε συνεργασία με συναδέλφους τους, έχουν δημιουργήσει έναν τρόπο προσδιορισμού του τρόπου με τον οποίο τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 διαφέρουν μεταξύ τους και πώς η κλινική διαφοροποίηση επηρεάζει τους μακροπρόθεσμους κινδύνους και την ανταπόκρισή τους στη θεραπεία.
Η μελέτη ανέλυσε δεδομένα από περισσότερα από 23.000 άτομα με διαβήτη τύπου 2, για να αναπτύξει έναν νέο τρόπο οπτικοποίησης του πόσο διαφέρουν μεταξύ τους με βάση εννέα κλινικά χαρακτηριστικά. Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια του Madras Diabetes Research Foundation, δημοσιεύτηκε στο Nature Medicine.
«Κλινικά, πρέπει να απομακρυνθούμε από μια προσέγγιση που ταιριάζει σε όλους στη διαχείριση των διαβητικών τύπου 2 και να είμαστε πιο ακριβείς στη φροντίδα τους», δήλωσε ο Ewan Pearson, καθηγητής διαβητικής ιατρικής στο Dundee. «Η μελέτη μας δείχνει πώς μπορούμε να δούμε ένα άτομο με διαβήτη τύπου 2 και να απεικονίσουμε με διαισθητικό τρόπο τους κύριους λόγους που έχει διαβήτη και να το χρησιμοποιήσουμε αυτό για να το διαχειριστούμε καλύτερα για να μειώσουμε τους ατομικούς του κινδύνους.
«Φανταστείτε τρεις γυναίκες που διαγνώστηκαν με διαβήτη τύπου 2 σε ηλικία 60 ετών. Μία μπορεί να είναι ελαφρώς υπέρβαρη και να έχει αναπτύξει διαβήτη λόγω μειωμένης παραγωγής ινσουλίνης από το πάγκρεας. Θα έχει αργή εξέλιξη του διαβήτη της και χαμηλότερο κίνδυνο επιπλοκών. «Η δεύτερη μπορεί να έχει ιδιαίτερα υψηλή αρτηριακή πίεση και να είναι πιο επιρρεπής σε επιπλοκές στα μάτια. Και η τρίτη μπορεί να είναι πολύ υπέρβαρη με υψηλά λιπίδια στο αίμα και πιο ανθεκτική στις επιδράσεις της ινσουλίνης, που σημαίνει ότι διατρέχει αυξημένο κίνδυνο καρδιακής νόσου. Όλοι έχουν διαβήτη τύπου 2, αλλά με πολύ διαφορετικά προφίλ, που σημαίνει ότι διαφορετικές θεραπείες μπορεί να οδηγήσουν σε καλύτερα αποτελέσματα, ανάλογα με τις περιστάσεις τους».
Περισσότεροι από 4 εκατομμύρια άνθρωποι στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν διαβήτη τύπου 2, με επιπλοκές που προκύπτουν από την πάθηση, συμπεριλαμβανομένης της απειλητικής για τη ζωή καρδιακής και νεφρικής νόσου, ενώ είναι επίσης η μεγαλύτερη αιτία τύφλωσης και ακρωτηριασμού στο Ηνωμένο Βασίλειο.
