Ζήσης Ψάλλας
Χρησιμοποιώντας τεχνικές αιχμής, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Ουψάλα έδειξαν ότι ο μεταβολισμός σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 και προδιαβήτη ήταν πολύ πιο διαταραγμένος από ό,τι ήταν γνωστό στο παρελθόν και ότι διέφερε μεταξύ οργάνων και ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cell Reports Medicine.
Οι πιο τυπικές αλλοιώσεις σε άτομα με διαβήτη τύπου 2 είναι η ανεπαρκής έκκριση ινσουλίνης και η μειωμένη ευαισθησία στην ινσουλίνη σε διάφορα όργανα. Για να εξετάσουν τι συμβαίνει σε αυτά τα όργανα όταν αναπτύσσεται διαβήτης τύπου 2, οι ερευνητές εξέτασαν πρωτεΐνες τόσο στις κυτταρικές νησίδες στο πάγκρεας όπου παράγεται η ινσουλίνη, όσο και στους κύριους ιστούς στους οποίους δρα η ινσουλίνη, δηλαδή στο ήπαρ, τους. σκελετικούς μύες, το λίπος και το αίμα.
Οι ερευνητές συνέκριναν πρωτεΐνες σε δείγματα ατόμων με διαβήτη τύπου 2, προδιαβήτη, δηλαδή ένα στάδιο πριν από την πλήρη ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2 και χωρίς διαβήτη. Τα αποτελέσματα έδειξαν πολύ περισσότερες διαταραχές στις μεταβολικές οδούς από ό,τι ήταν γνωστό στο παρελθόν. Υπήρχε επίσης συσχέτιση μεταξύ των αλλοιώσεων και των διαφορετικών σταδίων της νόσου.
«Εντοπίσαμε πολλά επίπεδα πρωτεΐνης που ήταν είτε υψηλότερα είτε χαμηλότερα από το φυσιολογικό σε ιστούς από άτομα σε διαφορετικά στάδια της νόσου. Τα άτομα με προδιαβήτη εμφάνισαν σημαντικές αλλοιώσεις που σχετίζονται με φλεγμονή, πήξη και το ανοσοποιητικό σύστημα στις νησίδες του παγκρέατος. Σε πλήρως ανεπτυγμένο διαβήτη τύπου 2 υπήρχαν πιο διαδεδομένες ανωμαλίες, για παράδειγμα στον μεταβολισμό των λιπιδίων και της γλυκόζης και στην παραγωγή ενέργειας στο ήπαρ, τους μύες και το λίπος», είπε ο καθηγητής Claes Wadelius, ο οποίος συντόνισε τη μελέτη.
Η μελέτη βασίστηκε σε δείγματα ιστών που συλλέχθηκαν από δότες σε διαφορετικά στάδια της νόσου και υγιή άτομα. Χρησιμοποιώντας νέες τεχνικές, οι ερευνητές μπορούσαν να ποσοτικοποιήσουν χιλιάδες πρωτεΐνες από κάθε όργανο και επομένως να αποκτήσουν μια άποψη του μεταβολισμού που δεν ήταν δυνατή στο παρελθόν.
Συνοπτικά, τα ευρήματα δείχνουν έναν εξαιρετικά διαταραγμένο μεταβολισμό σε διαφορετικές οδούς στα εξεταζόμενα όργανα και σε διαφορετικά στάδια της νόσου. Τα δεδομένα δείχνουν νέους δυνητικά αιτιολογικούς μηχανισμούς της νόσου, οι οποίοι μπορούν να διερευνηθούν περαιτέρω στην αναζήτηση νέων τρόπων πρόληψης ή θεραπείας του διαβήτη τύπου 2.
