Σε μια πρώτη στο είδος της μελέτη που δημοσιεύτηκε στο American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine, ιατροί από το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα ανακάλυψαν ότι η θεραπεία με εισπνεόμενο μονοξείδιο του αζώτου σε υψηλή δόση μπορεί να βελτιώσει την οξυγόνωση και να μειώσει τον κίνδυνο θνησιμότητας σε βαριά άρρωστους ασθενείς με COVID-19.
Το σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας ή ARDS, είναι μια κατάσταση που εμφανίζεται συχνότερα στο πλαίσιο μιας πνευμονικής λοίμωξης όπως η COVID-19.
«Στο ARDS, το φράγμα μεταξύ των αιμοφόρων αγγείων και των αερόσακων στους πνεύμονες διαταράσσεται, οδηγώντας στη συσσώρευση υγρού από τα αιμοφόρα αγγεία στους αερόσακους, περιορίζοντας την ανταλλαγή αέρα στους πνεύμονες», δήλωσε ο Naman S. Shetty, πρώτος συγγραφέας της μελέτης. «Η κακή ανταλλαγή αέρα στο ARDS οδηγεί σε βλάβη οργάνων και αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου. Επομένως, η αύξηση της οξυγόνωσης μπορεί να βελτιώσει την επιβίωση και να μειώσει τη βλάβη των οργάνων. Ωστόσο, μπορεί να μην είναι δυνατή η διατήρηση της οξυγόνωσης σε ασθενείς με ARDS όταν παρέχεται εξωτερική υποστήριξη για αναπνοή χρησιμοποιώντας μηχανικό αναπνευστήρα».
Κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της πανδημίας, παρακολουθώντας τη συνεχώς αυξανόμενη θνησιμότητα των ασθενών με COVID-19, ο Pankaj Arora, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Καρδιαγγειακών Νόσων στο University of Alabama, εξέτασε τις επιδράσεις του εισπνεόμενου μονοξειδίου του αζώτου υψηλής δόσης στη βελτίωση της οξυγόνωσης σε ασθενείς με COVID-19 που χρειάζονταν υποστήριξη από μηχανικό αναπνευστήρα.
Οι δοκιμές είναι σπάνιες σε βαριά πάσχοντες ασθενείς λόγω δυσκολιών εγγραφής. Ως εκ τούτου, αυτή η προσπάθεια παρείχε μια πολύ αναγκαία ώθηση στην έρευνα εντατικής θεραπείας κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Η αρχική δοκιμή αποκάλυψε ότι η θεραπεία με εισπνεόμενο μονοξείδιο του αζώτου σε υψηλή δόση βελτίωσε την οξυγόνωση.
Ως επέκταση της δοκιμής, οι ερευνητές αξιολόγησαν εάν υπήρχαν φυλετικές διαφορές στην απόκριση στο εισπνεόμενο μονοξείδιο του αζώτου. Η δοκιμή στρατολόγησε έναν ποικίλο πληθυσμό ασθενών, επιτρέποντας στους ερευνητές να εξετάσουν αποτελεσματικά αυτό το ερώτημα.
«Στη μελέτη, αξιολογήσαμε εάν η βελτίωση στην οξυγόνωση και η μείωση του κινδύνου στη θνησιμότητα διέφεραν μεταξύ των λευκών και των μαύρων ασθενών», είπε ο Shetty. «Η θεραπεία με εισπνεόμενο μονοξείδιο του αζώτου συσχετίστηκε με μεγαλύτερη βελτίωση στην οξυγόνωση μεταξύ των μαύρων ασθενών σε σύγκριση με τους λευκούς ασθενείς. Μείωσε τον κίνδυνο θανάτου στις 28 και 90 ημέρες σε μαύρους ασθενείς. Αυτό το όφελος δεν παρατηρήθηκε στους λευκούς ασθενείς».
Ο Arora λέει ότι αυτά τα ευρήματα μπορεί να οφείλονται σε διαφορές στα βιολογικά συστήματα μεταξύ διαφορετικών φυλών και εθνοτήτων. Οι διαφορές που παρατηρήθηκαν μπορεί να αποδοθούν σε διαφορές στο σύστημα του μονοξειδίου του αζώτου.
