Ζήσης Ψάλλας
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) συνιστά ότι οι άνθρωποι πρέπει να καταναλώνουν λιγότερο από 5 γραμμάρια αλάτι την ημέρα, αλλά η παγκόσμια πρόσληψη είναι, κατά μέσο όρο, 10 γραμμάρια την ημέρα. Η υπερβολική κατανάλωση αλατιού αυξάνει την αρτηριακή πίεση, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών προσβολών, καρδιακής ανεπάρκειας και εγκεφαλικού επεισοδίου.
Οι επαγγελματίες στον τομέα της υγείας προσπαθούν εδώ και δεκαετίες να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της υπερβολικής κατανάλωσης αλατιού, αλλά αντιμετωπίζουν πολλά εμπόδια. Η έρευνα δεν έχει καταλήξει σε ένα αποδεκτό συμπέρασμα σχετικά με το ποια είναι τα ασφαλή επίπεδα πρόσληψης αλατιού. Και αυτό έχει δημιουργήσει περιττές αμφιβολίες για τη σημασία της μείωσης της πρόσληψης του αλατιού.
Όμως μια τελευταία έρευνα έχει βρει ελαττώματα στις μελέτες που δημιουργούν επιστημονικές αμφιβολίες και υποδεικνύει ότι η πρόσληψη αλατιού πρέπει να μειωθεί ακόμη περισσότερο από τις τρέχουσες συστάσεις.
Πολλές μελέτες δείχνουν μια γραμμική σχέση μεταξύ πρόσληψης αλατιού και καρδιαγγειακής νόσου: καθώς αυξάνεται η πρόσληψη αλατιού, αυξάνεται ο κίνδυνος καρδιαγγειακής νόσου και ο πρόωρος θάνατος.
Αλλά άλλες μελέτες υποδηλώνουν ότι η σχέση μεταξύ κατανάλωσης αλατιού και ασθένειας δεν είναι γραμμική. Θεωρούν ότι η κατανάλωση τόσο λιγότερο από τα 7,5 γραμμάρια όσο και περισσότερο από τα 12,5 γραμμάρια την ημέρα θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων και πρόωρου θανάτου.
.jpeg)
Αποβάλλουμε το μεγαλύτερο μέρος του αλατιού που καταναλώνουμε στα ούρα μας (90%). Και υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία στην ποσότητα αλατιού που καταναλώνουμε καθημερινά, έτσι πρέπει η μέτρηση της πρόσληψης αλατιού μέσω της συλλογής ούρων να γίνεται τουλάχιστον μέσα σε τρεις μη διαδοχικές 24ώρες περιόδους.
Παρόλο που αυτός είναι ο ακριβέστερος τρόπος μέτρησης της πρόσληψης αλατιού, είναι επίσης πιο ακριβός και απαιτεί περισσότερη δουλειά για τους ερευνητές. Έτσι ορισμένες μελέτες έχουν υπολογίσει την πρόσληψη αλατιού χρησιμοποιώντας μια μόνο μέτρηση ούρων αντί για 24ωρη συλλογή.
Η τελευταία μελέτη λοιπόν διαπίστωσε ότι ο υπολογισμός των προσλήψεων αλατιού από δείγματα ούρων μπορεί να μεταβάλει τη γραμμική σχέση που παρατηρείται μεταξύ της πρόσληψης αλατιού και της θνησιμότητας. Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από δοκιμές πρόληψης υπέρτασης, οι οποίες χρησιμοποίησαν την επιστημονικά ορθή μέθοδο για την εκτίμηση της πρόσληψης αλατιού (αρκετές 24ωρες μετρήσεις ούρων) σε περίπου 3.000 ενήλικες με υψηλή αρτηριακή πίεση για χρονικά διαστήματα που κυμαίνονται από 18 μήνες έως τέσσερα χρόνια. Διαπιστώθηκε μια γραμμική σχέση μεταξύ της πρόσληψης αλατιού και του κινδύνου θανάτου αρχίζοντας από ένα επίπεδο πρόσληψης αλατιού 3 γραμμάρια την ημέρα.
Το μήνυμα παραμένει σαφές: η μείωση του αλατιού σώζει ζωές και τα ευρήματα από μελέτες με μη αξιόπιστη αξιολόγηση της πρόσληψης αλατιού χρησιμοποιούνται για να εκτροχιάσουν την κρίσιμη πολιτική δημόσιας υγείας και να εκτρέψουν τη δράση της μείωσης του αλατιού.
