Ζήσης Ψάλλας
Το αλλεργικό άσθμα -το οποίο χαρακτηρίζεται από συριγμό και αναπνευστικές δυσκολίες που προκαλούνται από εισπνεόμενα αλλεργιογόνα όπως η γύρη, η μούχλα και το τρίχωμα των κατοικίδιων ζώων- είναι η πιο κοινή χρόνια ασθένεια μεταξύ των παιδιών και μπορεί να επιμείνει μέχρι την ενηλικίωση.
Νέα έρευνα με επικεφαλής ερευνητές στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης (MGH), αποκαλύπτει πώς η σχέση μεταξύ των νεύρων και των ανοσοκυττάρων στους πνεύμονες μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη αυτής της πάθησης.
Για τη μελέτη, η οποία δημοσιεύεται στο Journal of Allergy & Clinical Immunology, οι επιστήμονες δημιούργησαν μοναδικά μοντέλα έκθεσης σε αλλεργιογόνα σε νεογέννητα ποντίκια που αναπαράγουν την εξέλιξη του αλλεργικού άσθματος από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή.
Η εργασία περιελάμβανε την παρακολούθηση ανοσοκυττάρων ειδικών για αλλεργιογόνα που ονομάζονται κύτταρα μνήμης T helper 2 (Th2-TRMs) που είναι γνωστό ότι είναι ο κεντρικός μεσολαβητής της υποτροπιάζουσας αλλεργικής φλεγμονής στους πνεύμονες.
Τα πειράματα αποκάλυψαν ότι τα συμπαθητικά νεύρα στους πνεύμονες παράγουν ντοπαμίνη και βρίσκονται κοντά σε ορισμένα Τ βοηθητικά κύτταρα 2 μετά από έκθεση σε αλλεργιογόνο στα νεογνά. Όταν η ντοπαμίνη συνδέεται με τους υποδοχείς DRD4 σε αυτά τα Τ βοηθητικά κύτταρα 2, τα κύτταρα είναι πιο επιρρεπή να μετασχηματιστούν σε Th2-TRMs και λαμβάνουν οδηγίες να παράγουν μόρια ή κυτοκίνες που διεγείρουν την ανοσοαπόκριση. Ο αποκλεισμός αυτής της δέσμευσης ντοπαμίνης μετά από έκθεση σε αλλεργιογόνο στα νεογέννητα μείωσε τον μετασχηματισμό των κυττάρων T helper 2 και ανακούφισε από τη φλεγμονή των πνευμόνων από το ίδιο αλλεργιογόνο κατά την ενήλικη ζωή.
«Δεδομένου ότι οι ανθρώπινοι πνεύμονες νευρώνονται με παρόμοιο τρόπο από ντοπαμινεργικά νεύρα στην πρώιμη μεταγεννητική ζωή, ο άξονας ντοπαμίνης-DRD4 μπορεί να παρέχει έναν θεραπευτικό στόχο για την τροποποίηση της εξέλιξης του αλλεργικού άσθματος από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή», είπε ο ανώτερος συγγραφέας Xingbin Ai, PhD, ερευνητής στο MGH και αναπληρωτής καθηγητής Παιδιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.
«Η σηματοδότηση ντοπαμίνης είναι πιθανόν ένας από τους πολλούς παράγοντες που σχετίζονται με την ηλικία που ρυθμίζουν τα Th2-TRMs στον ανώριμο πνεύμονα. Προχωρώντας προς τα εμπρός, θα είναι σημαντικό να οριοθετηθούν περαιτέρω τα μοριακά και λειτουργικά χαρακτηριστικά των παθογόνων Th2-TRM που δημιουργούνται στον ανώριμο πνεύμονα. Η καλύτερη κατανόηση των μεσολαβητών που προγραμματίζουν τα Th2-TRM στην πρώιμη ζωή θα μπορούσε να εντοπίσει νέους στόχους για τη θεραπεία του αλλεργικού άσθματος».
