Ζήσης Ψάλλας
Η έκθεση σε μέτριο φωτισμό κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου, σε σύγκριση με τον ύπνο σε δωμάτιο με χαμηλό φωτισμό, βλάπτει την καρδιαγγειακή λειτουργία κατά τον ύπνο και αυξάνει την αντίσταση στην ινσουλίνη το επόμενο πρωί, αναφέρει μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PNAS.
«Τα αποτελέσματα αποδεικνύουν ότι μόνο μια νύχτα έκθεσης σε μέτριο φωτισμό δωματίου κατά τη διάρκεια του ύπνου μπορεί να επηρεάσει τη γλυκόζη και την καρδιαγγειακή ρύθμιση, που αποτελούν παράγοντες κινδύνου για καρδιακές παθήσεις, διαβήτη και μεταβολικό σύνδρομο», δήλωσε η επικεφαλής της μελέτης Δρ. Phyllis Zee, από το Northwestern University Feinberg School of Medicine και ένας γιατρός Northwestern Medicine. «Είναι σημαντικό για τους ανθρώπους να αποφεύγουν ή να ελαχιστοποιούν την ποσότητα της έκθεσης στο φως κατά τη διάρκεια του ύπνου».
Η έκθεση στο φως κατά τη διάρκεια της ημέρας αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό μέσω της ενεργοποίησης του συμπαθητικού νευρικού συστήματος, το οποίο ενεργοποιεί την καρδιά σας σε υψηλή ταχύτητα και αυξάνει την εγρήγορση για να αντιμετωπίσετε τις προκλήσεις της ημέρας.
«Τα αποτελέσματά μας δείχνουν ότι ένα παρόμοιο αποτέλεσμα υπάρχει επίσης όταν η έκθεση στο φως συμβαίνει κατά τη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου», είπε η Zee. Ο καρδιακός ρυθμός αυξάνεται στο φωτεινό δωμάτιο και το σώμα δεν μπορεί να ξεκουραστεί σωστά.
«Δείξαμε ότι ο καρδιακός ρυθμός αυξάνεται όταν κοιμάστε σε ένα δωμάτιο με μέτριο φωτισμό», είπε η Δρ Daniela Grimaldi, πρώτη συγγραφέας και επίκουρη καθηγήτρια νευρολογίας. «Ακόμη και αν κοιμάστε, το αυτόνομο νευρικό σας σύστημα ενεργοποιείται. Αυτό είναι κακό. Συνήθως, ο καρδιακός σας ρυθμός μαζί με άλλες καρδιαγγειακές παραμέτρους είναι χαμηλότεροι τη νύχτα και υψηλότεροι την ημέρα».
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αντίσταση στην ινσουλίνη εμφανίστηκε το πρωί αφού οι άνθρωποι κοιμήθηκαν σε ένα μετρίως φωτεινό δωμάτιο. Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι όταν τα κύτταρα στους μύες, το λίπος και το συκώτι δεν ανταποκρίνονται καλά στην ινσουλίνη και δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη γλυκόζη από το αίμα για ενέργεια. Έτσι, το πάγκρεας παράγει περισσότερη ινσουλίνη. Με την πάροδο του χρόνου, το σάκχαρο ανεβαίνει.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη δεν γνώριζαν τις βιολογικές αλλαγές στο σώμα τους τη νύχτα. Αλλά ο εγκέφαλος το αντιλαμβάνεται. Λειτουργεί σαν τον εγκέφαλο κάποιου του οποίου ο ύπνος είναι ελαφρύς και κατακερματισμένος. Η φυσιολογία του ύπνου δεν ξεκουράζει όπως υποτίθεται».
