Η οσφυαλγία, δηλαδή ο πόνος στη μέση που συνήθως επεκτείνεται στο πόδι, είναι πλέον πολύ συχνή και εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες από 15 ετών και άνω. Θεωρείται ότι το 95 % των ατόμων είχε, έχει ή θα έχει πόνο στη μέση του. Υπάρχουν πολλά αίτια που προκαλούν την πάθηση, με πιο συνήθη να είναι η δισκοπάθεια και η αρθρίτιδα. Σύμφωνα με τους ειδικούς, η προσεκτική κλινική εξέταση καθορίζει το αίτιο, ενώ ο ακτινογραφικός έλεγχος επιβεβαιώνει την κλινική διάγνωση.
Η θεραπεία χωρίζεται σε στάδια: αρχικά στη φαρμακευτική αγωγή με αντιφλεγμονώδη φάρμακα και την τοπική έγχυση φαρμάκων. Εάν ο πόνος επιμένει, γίνονται στο σημείο του πόνου (της φλεγμονής) τοπικά αναισθητικά και αντιφλεγμονώδη φάρμακα με ειδική τεχνική και τονίζεται με τοπική δράση. Είναι ό,τι καλύτερο, χωρίς κίνδυνο, διότι εξασφαλίζει θεαματικά αποτελέσματα το συντομότερο δυνατό, χωρίς καμία παρενέργεια. Φυσικά εφαρμόζεται από χειρουργό ορθοπεδικό, που είναι γνώστης της ανατομίας της περιοχής, λόγω της χειρουργικής του εμπειρίας.
Οι τοπικές εγχύσεις είναι τουλάχιστον δύο με κενό διάστημα μεταξύ τους 1 εβδομάδα. Μπορούν να επαναληφθούν στο μέλλον, εάν χρειαστεί, χωρίς κανένα πρόβλημα. Το ποσοστό επιτυχίας τους ξεπερνάει το 95 % των περιπτώσεων. Το 5% που άργησε να έρθει στον ιατρό παραμένει στην ιδία κατάσταση που ήταν και ποτέ χειρότερα. Επί επιμονής των ενοχλημάτων και μετά το δεύτερο στάδιο, κυρίως όταν χάθηκε πολύτιμος χρόνος περιμένοντας, τότε και μόνον τότε τηρώντας τους κανόνες της χειρουργικής αντιμετώπισης ο ασθενής χειρουργείται.
Βασική αρχή μετά την έγχυση είναι ο περιορισμός της δραστηριότητας του ασθενούς, μέχρι την επανάληψή της. Η παράταση του πόνου από την αρχή της ασθένειας πέραν της μίας εβδομάδας δημιουργεί μόνιμες βλάβες στη σπονδυλική στήλη και ως εκ τούτου η αποτελεσματική και γρήγορη θεραπεία πρέπει να αρχίζει το συντομότερο δυνατό.
Τέλος, η συντήρηση είναι υψίστης σημασίας και είναι σημαντικό να γνωρίζετε πως η συχνότητα των κρίσεων της οσφυαλγίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον πάσχοντα. Η απώλεια βάρους και η καθημερινή άσκηση των κοιλιακών και ραχιαίων μυών μειώνουν την ένταση και τη συχνότητά τους. Η έναρξη της θεραπείας αυτής μπορεί να γίνει και μόνο με την κλινική εξέταση του ασθενούς από τον χειρουργό ορθοπεδικό. Η αξονική ή μαγνητική τομογραφία συνιστώνται, αλλά δεν θεωρούνται απαραίτητες σε αυτή τη φάση.
Επιμέλεια: Μαργαρίτα Μπρίγκου
