Ζήσης Ψάλλας
Μια ομάδα του Τμήματος Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου της Αριζόνας βρήκε το νευροκύκλωμα της απώλειας της όρεξης, δηλαδή της ανορεξίας, ανέφερε ο επίκουρος καθηγητής Haijiang Cai ο οποίος διηύθυνε τη μελέτη.
Η ανορεξία μπορεί να εμφανιστεί από φλεγμονή που προκαλείται στον εγκέφαλο. Είναι επιβλαβής για την ποιότητα της ζωής και αυξάνει τη νοσηρότητα σε πολλές ασθένειες.
Για να προσδιοριστεί αν συγκεκριμένοι νευρώνες μέσα στην αμυγδαλή ελέγχουν την όρεξη, οι ερευνητές ανέστειλαν αυτούς τους νευρώνες, γεγονός που αύξησε την όρεξη. Στη συνέχεια ενεργοποίησαν τους νευρώνες, προκαλώντας μείωση της όρεξης.
«Με την αποσιώπηση των νευρώνων στο κύκλωμα, μπορούμε να εμποδίσουμε την καταστολή της σίτισης που προκαλείται από τη φλεγμονή, ώστε οι ασθενείς να τρώνε περισσότερο», δήλωσε ο Cai. «Χρησιμοποιήσαμε την περίπτωση της ανορεξίας για απλούστευση, αλλά σε άτομα με παχυσαρκία, μπορούμε να ενεργοποιήσουμε αυτούς τους νευρώνες ώστε να τους βοηθήσουμε να τρώνε λιγότερο. Αυτός είναι ο πιθανός αντίκτυπος αυτής της μελέτης».
Η διαδικασία της σίτισης ακούγεται απλή, αλλά δεν είναι. Οι άνθρωποι αισθάνονται πείνα είτε για να ικανοποιήσουν τις διατροφικές ελλείψεις τους είτε ως ανταμοιβή όταν βρουν μια καλή τροφή. Μόλις έχουμε βρει ένα τρόφιμο, ελέγχουμε αν είναι καλό πριν το μάσημα και την κατάποση. Μετά από ένα συγκεκριμένο σημείο, αισθανόμαστε ικανοποίηση. Θεωρητικά, κάθε βήμα ελέγχεται από διαφορετικό νευροκύκλωμα.
Η περιοχή του εγκεφάλου βρέθηκε σε μοντέλα ποντικών. Το επόμενο βήμα είναι να αναγνωριστεί στον άνθρωπο και να επικυρωθεί ότι υπάρχουν οι ίδιοι μηχανισμοί. Εάν αυτό γίνει, τότε οι επιστήμονες μπορούν να βρουν κάποιο τρόπο για να ελέγξουν την διατροφική συμπεριφορά, είπε ο Cai.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Communications.
