Θάνος Ξυδόπουλος
Mελέτη, με επικεφαλής ερευνητές από το Yale και το Harvard, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Proceedings of the National Academy of Sciences», προσφέρει νέες πληροφορίες για τη λεπτίνη, μια ορμόνη που παίζει καθοριστικό ρόλο στην όρεξη.
Η λεπτίνη, η οποία εκκρίνεται από τα λιπώδη κύτταρα, ενημερώνει τον εγκέφαλο όταν τα καύσιμα που αποθηκεύονται στο σωματικό λίπος και στο ήπαρ εξαντλούνται. Δεν έχει γίνει καλά κατανοητό το πόσο χαμηλές συγκεντρώσεις λεπτίνης στο αίμα αυξάνουν την όρεξη.
Οι ερευνητές μελέτησαν τη βιολογία της λεπτίνης στα τρωκτικά. Επίσης, διερεύνησαν την επίδραση των νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο που είναι γνωστά ως νευρώνες AgRP και ρυθμίζουν τη διατροφική συμπεριφορά.
Οι μηχανισμοί με τους οποίους οι μειώσεις της λεπτίνης στο αίμα διεγείρουν την πρόσληψη της τροφής δεν περιορίζονται στον εγκέφαλο, όπως πιστευόταν προηγουμένως. Στα τρωκτικά, η νηστεία ενεργοποιεί πρώτα τους υποδοχείς λεπτίνης στον εγκέφαλο και ακολουθεί ένα ενδιάμεσο βήμα που περιλαμβάνει το ενδοκρινικό σύστημα.
Αυτό το σύστημα περιλαμβάνει την υπόφυση και τα επινεφρίδια, τα οποία εκκρίνουν μια άλλη ορμόνη, την κορτικοστερόνη, η οποία ρυθμίζει την ενέργεια, τις αντιδράσεις του στρες και την πρόσληψη τροφής.
Αυτή η αλυσίδα εκδηλώσεων απαιτείται για την εμφάνιση της πείνας όταν η τροφή είναι περιορισμένη ή όταν ο διαβήτης δεν ελέγχεται επαρκώς και οι συγκεντρώσεις λεπτίνης στο αίμα πέφτουν κάτω από ένα κρίσιμο όριο, δήλωσε ο Gerald Shulman, καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Yale.
Σε περαιτέρω πειράματα, οι ερευνητές έδειξαν επίσης ότι η κορτικοστερόνη του αίματος ενεργοποιεί τους νευρώνες AgRP, γεγονός που αυξάνει την πείνα όταν τα επίπεδα της λεπτίνης ή του σακχάρου είναι χαμηλά. Στους ανθρώπους, η πτώση της λεπτίνης και του σακχάρου στο αίμα συντελείται όταν οι άνθρωποι κάνουν δίαιτα.
Η έρευνα υποστηρίζει επίσης μια διαφορετική στρατηγική για την ανάπτυξη φαρμάκων που αντιμετωπίζουν την παχυσαρκία. Υποδεικνύει ότι οι νευρώνες AgRP μπορεί να είναι ένας ελκυστικός θεραπευτικός στόχος.
