Ζήσης Ψάλλας

Το ινωδογόνο είναι μια πολύ γνωστή πρωτεΐνη που είναι απαραίτητη για την επούλωση πληγών και την πήξη του αίματος στο σώμα.

Ωστόσο, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scientific Reports δείχνει ότι είναι επίσης ένας φυσικός αναστολέας ενός ενζύμου που ονομάζεται MMP2 το οποίο είναι σημαντικό για την ανάπτυξη και την επισκευή των οργάνων του σώματος.

Το ΜΜΡ2 συνήθως βρίσκεται σε αυξημένα επίπεδα στο αίμα υπό συνθήκες ασθένειας. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι μια ζωτική λειτουργία του ινωδογόνου είναι να επιτρέπει ή να απαγορεύει το ένζυμο να εκτελεί τις κανονικές του λειτουργίες.

Ωστόσο, τα υψηλά επίπεδα του ινωδογόνου μπορεί να αναστείλουν υπερβολικά το ΜΜΡ2, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε αρθριτικές και καρδιακές διαταραχές παρόμοιες με εκείνες που παρατηρούνται σε ασθενείς με ανεπάρκεια ΜΜΡ2.

 

«Κάθε φορά που υπάρχει μόλυνση ή τραυματισμός, το ινωδογόνο μπορεί να ανεβαίνει δέκα φορές στο αίμα. Έτσι σε αυτή τη συγκέντρωση θα αναστείλει υπερβολικά το ΜΜΡ2», δήλωσε ο Hassan Sarker, υποψήφιος Ph.D. στο University of Alberta Faculty of Medicine & Dentistry και εκ των συγγραφέων της μελέτης.

«Η πρόσδεση του ινωδογόνου στην κυκλοφορία του αίματος σε ένζυμα ΜΜΡ2 τα αποτρέπει να συνδεθούν με τους ιστούς-στόχους» πρόσθεσε Carlos Fernandez-Patron, καθηγητής βιοχημείας, ο οποίος ηγήθηκε αυτής της έρευνας. «Επηρεάζει τη δραστηριότητά τους και δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια εάν αυτό έχει ως αποτέλεσμα ένα ευεργετικό ή επιβλαβές αποτέλεσμα. Είναι κάτι που πρέπει να διερευνήσουμε».

Το εύρημα ανοίγει ένα νέο παράθυρο στις εσωτερικές λειτουργίες της οικογένειας των MMP ενζύμων.

Οι ερευνητές λένε ότι έχοντας μεγαλύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ρυθμίζονται τα ΜΜΡ δημιουργούν ευκαιρίες για μελλοντικές θεραπείες. Υποψιάζονται ότι η ανώμαλη δραστηριότητα του ΜΜΡ2 θα μπορούσε να είναι μία ανεπιθύμητη παρενέργεια κοινών φαρμάκων, όπως των στατινών και του αντιβιοτικού δοξυκυκλίνη, τα οποία είναι γνωστό ότι αναστέλλουν τα MMP.