Πως λειτουργεί το ανοσοποιητικό μας σύστημα;
Πρόκειται για ένα πολύπλοκο σύστημα οργάνων και μηχανισμών, με κύριο στόχο την προστασία του σώματος από αντιγόνα και παθογόνους μικροοργανισμούς (π.χ. ιούς, βακτήρια, παράσιτα). Μέσω ενός ειδικού μηχανισμού δράσης γνωστού ως «ανοσολογική απόκριση», τα κύτταρα του ανοσοποιητικού αναγνωρίζουν τις ξένες ουσίες προς τον οργανισμό και είτε τις απενεργοποιούν, είτε τις καταστρέφουν.
Ποιος είναι ο ρόλος της χλωρίδας του εντέρου;
Με τον όρο «χλωρίδα του εντέρου» εννοούμε την κοινότητα των βακτηρίων (παθογόνων και ωφέλιμων) που αποικίζουν φυσιολογικά το ανθρώπινο έντερο. Ο ανθρώπινος οργανισμός παρέχει στα εντερικά βακτήρια τον τόπο ανάπτυξης για την επιβίωσή τους, ενώ τα εντερικά βακτήρια συμβάλλουν στην εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού, διευκολύνοντας την απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών και επάγοντας αντίσταση στις λοιμώξεις.
Πως σχετίζεται η χλωρίδα του εντέρου με το ανοσοποιητικό;
Η χλωρίδα του εντέρου δημιουργεί ένα προστατευτικό «φράγμα» κατά των βακτηρίων – εισβολέων, ρυθμίζει τις φλεγμονές, επηρεάζει το pH του εντέρου εμποδίζοντας τις μολύνσεις και παράγει αντιμικροβιακούς παράγοντες. Επιπλέον, επηρεάζει σημαντικά την ανοσολογική απόκριση του οργανισμού, μέσω της ενεργοποίησης και της «επικοινωνίας» με διαφορετικά είδη κυττάρων του ανοσοποιητικού (π.χ. επιθηλιακά κύτταρα, δενδριτικά κύτταρα, κύτταρα φυσικοί φονείς). Οποιαδήποτε διατάραξη στη σύνθεση της χλωρίδας του εντέρου (π.χ. λόγω αλλαγών στη διατροφή και αλόγιστης χρήσης αντιβιοτικών) μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη ανοσολογική απόκριση με αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία.
Ποια στελέχη προβιοτικών φαίνεται να προστατεύουν από τις εποχικές λοιμώξεις;
Τα προβιοτικά είναι ζωντανοί μικροοργανισμοί (φιλικά βακτήρια), οι οποίοι όταν χορηγούνται σε επαρκείς ποσότητες προσφέρουν οφέλη στην υγεία μας. Οι πιο γνωστές κατηγορίες προβιοτικών οι οποίες αλληλεπιδρούν με το ανοσοποιητικό σύστημα είναι το γένος Bifidobacterium και το γένος Lactobacillus. Εκτός από την υψηλή περιεκτικότητα προβιοτικών ανά δόση, το συνδυασμό με πρεβιοτικά (άπεπτα συστατικά που βοηθούν τα προβιοτικά να επιβιώνουν και να αναπτύσσονται), την αναλογία, το γένος και το είδος, σημαντικό ρόλο παίζει και το στέλεχος του προβιοτικού, ανάλογα με το οποίο διαφοροποιούνται και οι ευεργετικές δράσεις στην υγεία. Ενδεικτικά, μερικά από τα προβιοτικά στελέχη τα οποία έχουν μελετηθεί ως προς τη θετική τους συμβολή στην πρόληψη και αντιμετώπιση των λοιμώξεων του αναπνευστικού, είναι το Lactobacillus helveticus R0052, το Bifidobacterium bifidum R0071 και το Bifidobacterium infantis R0053.
Τα προβιοτικά αποτελούν ένα σύγχρονο μέτρο πρόληψης και αντιμετώπισης των λοιμώξεων του αναπνευστικού, μέσω της ενίσχυσης της άμυνας του οργανισμού. Η ένταξη του κατάλληλου προβιοτικού συμπληρώματος στο πλαίσιο μιας ισορροπημένης διατροφής σε συνδυασμό με έναν υγιεινό τρόπο ζωής, μπορεί να συμβάλλει θετικά στην προστασία από τις εποχικές λοιμώξεις και μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τις «απειλές» του χειμώνα.
Ευδοκία Σεκλιζιώτη
Product Specialist, ΒΙΑΝ Α.Ε.
Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, MMedSci
Πηγές:
- Cazzola M et al. (2010). ‘Efficacy of a symbiotic supplementation in the prevention of common winter diseases in children: a randomized, double-blind, placebo-controlled pilot study’. Ther Adv Respir Dis 4(5):271-278
- Hwang JS et al. (2012). ‘Immune Disorders and Its Correlation with Gut Microbiome’. Immune Network 12(4):129-138
- Μεντής ΑΦ, Γύπας Φ (2013). ‘Ανθρώπινο μικροβίωμα του εντέρου – Ο ρόλος του στην υγεία και στη νόσο’. Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής 30(3):272-288
- Belkaid Y, Hand T (2014). ‘Role of the Microbiota in Immunity and inflammation’. Cell, 157(1): 121-141
- Langkamp-Henken B et al. (2015). ‘Bifidobacterium bifidum R0071 results in a greater proportion of healthy days and a lower percentage of academically stressed students reporting a day of cold/flu: a randomized, double-blind, placebo controlled study’. British Journal of Nutrition 113: 426-434
- Frei R, Akdis M, O’Mahony L (2015). ‘Prebiotics, probiotics, synbiotics, and the immune system: experimental data and clinical evidence’. Current Opinion in Gastroenterology, 31(2): 153-158.
