Η νόσος Crohn είναι μια χρόνια φλεγμονή του γαστρεντερικού συστήματος. Ονομάσθηκε έτσι προς τιμή του γιατρού Burrill Crohn από τη Νέα Υόρκη ο οποίος παρουσίασε το 1932 μαζί με τους συνεργάτες του μια σειρά ασθενών με αυτή την ασθένεια. H νόσος Crohn παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με μια άλλη πάθηση του εντέρου που ονομάζεται ελκώδης κολίτιδα και παλιότερα πίστευαν ότι επρόκειτο για τις ίδιες παθήσεις. Σήμερα γνωρίζουμε ότι είναι δύο ξεχωριστές ασθένειες που ανήκουν στις Ιδιοπαθείς Φλεγμονώδεις Εντερικές Νόσους (ΙΦΕΝ) και παρά τις πολλές τους ομοιότητες έχουν και μεγάλες διαφορές. Η σπουδαιότερη διαφορά τους είναι ότι ενώ στην ελκώδη κολίτιδα πάσχει αποκλειστικά και μόνο το παχύ έντερο, στη νόσο Crohn συχνότερα η φλεγμονή είναι στο τελικό μέρος του λεπτού εντέρου (ειλεός), αν και μπορεί να προσβάλει οποιοδήποτε άλλο τμήμα του γαστρεντερικού συστήματος.
Η αιτία της νόσου συνεχίζει να παραμένει άγνωστη. Πάντως, από μελέτες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι η φλεγμονή του εντέρου οφείλεται σε μία πολύπλοκη αλληλεπίδραση των γονιδίων που κληρονόμησε ο ασθενής και κάτι από το περιβάλλον.
Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα που θα οδηγήσουν τον άρρωστο στο γιατρό είναι οι διάρροιες με ή χωρίς αίμα, ο κοιλιακός πόνος, ο πυρετός, η αιμορραγία από το έντερο, η ανορεξία και το επακόλουθο χάσιμο βάρους. Μερικοί ασθενείς συχνά νιώθουν κουρασμένοι και ληθαργικοί και μπορεί να έχουν αναιμία. Αν η ασθένεια έχει προχωρήσει, μπορεί να έχουν δημιουργηθεί στενώσεις στο έντερο και τότε όχι μόνο δεν παρουσιάζεται διάρροια, αλλά αντιθέτως υπάρχει έντονη δυσκοιλιότητα. Αν η στένωση είναι πολύ σφιχτή και δεν μπορούν να περάσουν τα κόπρανα και τα αέρια μέσα από αυτήν, μπορεί να δημιουργηθεί ειλεός εντέρου και τότε ο ασθενής έχει πόνο, εμετούς και δεν μπορεί να ενεργηθεί. Κάποιοι ασθενείς μπορεί να αναπτύξουν στην περιοχή γύρω από τον πρωκτό, απόστημα ή συρίγγιο που δεν κλείνει εύκολα.
Η νόσος Crohn είναι μία χρόνια πάθηση που παρουσιάζει εξάρσεις και υφέσεις. Αυτό σημαίνει ότι είναι μια κατάσταση που έρχεται και φεύγει, δηλαδή μπορεί ένας άρρωστος να είναι εντελώς καλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά σε κάποια στιγμή να παρουσιάσει υποτροπή και συμπτώματα της αρρώστιας.
Από τη στιγμή που εμφανίστηκε ένα επεισόδιο της νόσου Crοhn, είναι σίγουρο ότι θα παρουσιάσετε και άλλο επεισόδιο ξανά στο μέλλον. Υπάρχουν άτομα που παρουσιάζουν ελάχιστα επεισόδια σε όλη τους τη ζωή, ενώ κάποιοι άλλοι, έχουν συνέχεια συμπτώματα.
Παρόλο που δεν υπάρχει ριζική φαρμακευτική θεραπεία, υπάρχουν πολλά φάρμακα που ανακουφίζουν από τα συμπτώματα, βοηθάνε να ρυθμιστεί η νόσος και να διατηρηθεί «κοιμισμένη». Η νόσος είναι περισσότερο συχνή στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης και στις αστικές περιοχές, ενώ άντρες και γυναίκες προσβάλλονται το ίδιο. Μπορεί να αρχίσει σε οποιαδήποτε ηλικία αλλά συνήθως εμφανίζεται σε νέους ενήλικες. Στις περισσότερες περιπτώσεις η διάγνωση γίνεται πριν την ηλικία των 30 και ένα πολύ μικρότερο ποσοστό μπορεί να παρουσιάσει τη νόσο μεταξύ 50 και 70 ετών.
