Ζήσης Ψάλλας
Η έκθεση στον καπνό του τσιγάρου, έστω παθητικά, προκαλεί αλλαγές στην ηλεκτρική δραστηριότητα της καρδιάς, κάτι που μπορεί να προβλέψει την καρδιακή αρρυθμία και τον αιφνίδιο καρδιακό θάνατο, σύμφωνα με ερευνητές του University of California.
Οι συγγραφείς πιστεύουν ότι η μελέτη, που έγινε σε ποντίκια, υποδηλώνει ότι η έκθεση στο παθητικό κάπνισμα μεταβάλλει τα κύτταρα που ρυθμίζουν τον τρόπο με τον οποίο χτυπά η καρδιά.
«Καθώς η χρήση του καπνού συνεχίζει να μειώνεται, η έρευνα για τις επιπτώσεις της στους μη χρήστες επίσης μειώνεται» δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Crystal Ripplinger, αναπληρώτρια καθηγήτρια φαρμακολογίας.
Η μελέτη είναι η πρώτη που εξέτασε τις κυτταρικές αλλαγές στον καρδιακό ιστό ως απόκριση στον καπνό του περιβάλλοντος. Επικεντρώθηκε σε μια καρδιακή κατάσταση διαφορετική από τη στεφανιαία αρτηριακή νόσο (CAD), ή την συσσώρευση πλάκας και τη σκλήρυνση των αγγείων που συνδέεται με τον τρόπο ζωής και την ηλικία.
[Η σχέση μεταξύ παθητικού καπνίσματος και στεφανιαίας αρτηριακής νόσου είναι καθιερωμένη, ωστόσο υπάρχει ελάχιστη έρευνα για τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζει τις κυτταρικές αλλαγές που σχετίζονται με την αρρυθμία, η οποία μπορεί να επηρεάσει άτομα με ή χωρίς CAD», δήλωσε η Ripplinger.
Καρδιακή αστάθεια
Τα ποντίκια εκτέθηκαν σε παθητικό κάπνισμα σε θάλαμο ειδικά σχεδιασμένο για να εξετάσει τις επιδράσεις στην υγεία που σχετίζονται με τις εισπνεόμενες τοξίνες. Τα επίπεδα καπνού καθορίστηκαν να είναι παρόμοια με αυτά που βρίσκονται σε δημόσιους χώρους στους οποίους υπάρχουν καπνιστές.
Μετά από τέσσερις, οκτώ και 12 εβδομάδες έκθεσης για έξι ώρες την ημέρα, πέντε ημέρες την εβδομάδα, οι καρδιές των ζώων ελέγχθηκαν χρησιμοποιώντας απεικόνιση υψηλής ταχύτητας και ηλεκτροκαρδιογραφήματα για αλλαγές στην ηλεκτρική δραστηριότητα. Για να δοκιμάσουν την ευαισθησία σε αρρυθμίες, οι καρδιές είχαν γρήγορο καρδιακούς ρυθμούς.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι καρδιές που εκτέθηκαν σε φιλτραρισμένο αέρα ανταποκρίθηκαν κανονικά, αλλά οι καρδιές που εκτέθηκαν σε παθητικό κάπνισμα δεν μπορούσαν να ανεχθούν γρήγορους ρυθμούς, ειδικά σε 12 εβδομάδες έκθεσης. Διαπίστωσαν επίσης ότι τα επίπεδα ασβεστίου σε αυτές τις καρδιές δεν ανταποκρίθηκαν αρκετά γρήγορα, προκαλώντας αστάθεια από χτύπο σε χτύπο.
