Ζήσης Ψάλλας
Είναι εμπειρικά γνωστό ότι η υπογλυκαιμία προκαλεί άγχος, ενώ το φαγητό ηρεμεί τον εγκέφαλο. Ακριβώς γι’ αυτό ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι οι αγχώδεις διαταραχές μπορεί να ωθήσουν κάποιον στο φαγητό και άρα στην παχυσαρκία. Αλλά μέχρι σήμερα σπανίζουν τα πειράματα που δείχνουν ότι πράγματι η έλλειψη γλυκόζης, δηλαδή η υπογλυκαιμία, προκαλεί άγχος.
Τώρα, ερευνητές του Πανεπιστημίου Guelph βρήκαν ότι η απότομη πτώση της γλυκόζης που βιώνουμε όταν είμαστε πεινασμένοι μπορεί πράγματι να επηρεάσει τη διάθεση. Το πείραμα έγινε σε ποντίκια.
«Βρήκαμε στοιχεία ότι μια αλλαγή στο επίπεδο της γλυκόζης μπορεί να έχει διαρκή αποτελέσματα στη διάθεση» δήλωσε ο καθηγητής Francesco Leri, από το Τμήμα Ψυχολογίας του University of Guelph.
«Ήμουν δύσπιστος, όταν οι άνθρωποι μου έλεγαν ότι δεν έχουν καλή διάθεση εάν δεν τρώνε, αλλά τώρα το πιστεύω. Η υπογλυκαιμία είναι ένας ισχυρός φυσιολογικός και ψυχολογικός παράγοντας άγχους» πρόσθεσε.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Psychopharmacology», εξέτασε την επίδραση μιας αιφνίδιας πτώσης της γλυκόζης στη συναισθηματική συμπεριφορά σε αρουραίους στους οποίους προκλήθηκε υπογλυκαιμία.
«Όταν οι άνθρωποι σκέφτονται τις αρνητικές διαθέσεις και το άγχος, σκέφτονται τους ψυχολογικούς παράγοντες, όχι απαραίτητα τους μεταβολικούς» δήλωσε ο Thomas Horman, πρώτος ερευνητής της μελέτης. «Αλλά διαπιστώσαμε ότι η κακή διατροφική συμπεριφορά μπορεί να έχει αντίκτυπο» συμπλήρωσε.
Οι αρουραίοι εγχύθηκαν με έναν αναστολέα μεταβολισμού της γλυκόζης, κάτι που τους προκάλεσε υπογλυκαιμία, και στη συνέχεια τοποθετήθηκαν σε ένα συγκεκριμένο θάλαμο. Σε μια άλλη ομάδα δόθηκε ένεση με νερό και τοποθετήθηκαν σε διαφορετικό θάλαμο. Όταν δόθηκε στα πειραματόζωα η επιλογή για το ποια αίθουσα θα εισέλθουν, απέφυγαν τον θάλαμο όπου βίωσαν την υπογλυκαιμία.
«Αυτός ο τύπος συμπεριφοράς αποφυγής είναι μια έκφραση στρες και άγχους» δήλωσε ο Leri. «Τα ζώα απέφυγαν αυτόν τον θάλαμο γιατί είχαν μια αγχωτική εμπειρία εκεί. Δεν θέλουν να την ξαναζήσουν» πρόσθεσε.
Οι ερευνητές εξέτασαν τα επίπεδα αίματος των αρουραίων μετά την υπογλυκαιμία και βρήκαν περισσότερη κορτικοστερόνη, κάτι που υποδεικνύει φυσιολογικό στρες. Οι αρουραίοι εμφανίστηκαν επίσης πιο βραδυκίνητοι όταν τους δόθηκε ο αναστολέας μεταβολισμού της γλυκόζης. «Μπορεί να υποστηρίξει κάποιος ότι αυτό ήταν επειδή χρειάζονταν τη γλυκόζη για να κάνουν τους μυς τους να λειτουργούν» δήλωσε ο Leri. «Αλλά όταν τους δώσαμε ένα αντικαταθλιπτικό, η αργή συμπεριφορά δεν παρατηρήθηκε. Τα ζώα κινούνταν κανονικά. Οι μύες τους εξακολουθούσαν να μη λαμβάνουν γλυκόζη, αλλά η συμπεριφορά τους άλλαζε» τόνισε.
Η μελέτη υποστηρίζει την ιδέα ότι τα ζώα απέκτησαν άγχος και καταθλιπτική διάθεση λόγω της υπογλυκαιμίας.
Για τα άτομα που παρουσιάζουν άγχος ή κατάθλιψη, τα αποτελέσματα της μελέτης μπορεί να έχουν σημασία όσον αφορά στη θεραπεία, δήλωσε ο Horman. «Οι παράγοντες που οδηγούν κάποιον να αναπτύξει κατάθλιψη και άγχος μπορεί να είναι διαφορετικοί. Γνωρίζοντας ότι η διατροφή είναι ένας παράγοντας, μπορούμε να συμπεριλάβουμε τις διατροφικές συνήθειες σε μια πιθανή θεραπεία» επεσήμανε.
Τα ευρήματα παρέχουν επίσης εικόνα για τη σχέση μεταξύ κατάθλιψης και ασθενειών όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης, η βουλιμία και η ανορεξία.
Έχοντας διαπιστώσει ότι η υπογλυκαιμία συμβάλλει σε αρνητικές καταστάσεις διάθεσης, οι ερευνητές σκοπεύουν να προσδιορίσουν αν η χρόνια υπογλυκαιμία αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη συμπεριφορών που μοιάζουν με κατάθλιψη.
Οι ερευνητές είπαν ότι η κακή διάθεση και η κακή διατροφή μπορούν να γίνουν ένας φαύλος κύκλος, διότι αν κάποιος δεν τρώει σωστά, μπορεί να βιώσει μια πτώση της διάθεσης και αυτή να τον οδηγήσει σε κακή διατροφή και ένα διαρκές άγχος.
