Είναι ένας τρόπος διαφυγής ή περισπασμού από το πρόβλημα που μας απασχολεί . Για άλλους είναι το γέμισμα του κενού που αισθανόμαστε. Το πρόβλημα όμως που δημιουργείται είναι διπλό. Καταρχήν γιατί η ανακούφιση, που νιώθουμε είναι μόνο προσωρινή. Δεύτερον, γιατί προστίθενται στο σώμα μας περιττά κιλά.
Η συναισθηματική υπερφαγία χαρακτηρίζεται από μια ακατάσχετη επιθυμία για φαγητό που προκύπτει, όταν υπάρχουν δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις όπως το στρες, ο θυμός, το άγχος, η μοναξιά, η λύπη και η πλήξη.
Τα επεισόδια υπερφαγίας συνίστανται σε κατανάλωση τροφών με μεγάλη θερμιδική αξία. Τρώμε κρυφά και σταματάμε μόνο όταν υπάρχει πόνος, ή όταν θα πέσουμε για ύπνο, χωρίς να ελέγχουμε την ποσότητα που καταναλώνουμε. Συνήθως, το άτομο που πάσχει από συναισθηματική υπερφαγία, διαθέτει χαμηλή αυτοεκτίμηση. Η χαμηλή αυτοπεποίθηση με πολλές ενοχές και συναισθήματα αδιεξόδου, συμβάλλουν σ’ έναν αρνητικό φαύλο κύκλο, με την υπερφαγία να χρησιμοποιείται ως διέξοδος στο πρόβλημα.
Επιμέλεια: Παύλος Διονυσόπουλος
