Ζήσης Ψάλλας
Πολύ πριν οι άνθρωποι ασχοληθούν με το κυνήγι των μεγάλων θηλαστικών για το κρέας τους, μια λιπαρή διατροφή τους προσέφερε τη δυνατότητα να αναπτύξουν μεγαλύτερους εγκεφάλους, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Current Anthropology.
Το άρθρο υποστηρίζει ότι οι πρόγονοί μας είχαν αποκτήσει μια γεύση για το λίπος, τρώγοντας μυελό που απομακρυνόταν από τα σκελετικά λείψανα μεγάλων ζώων τα οποία είχαν σκοτωθεί και τρώγονταν από τα αρπακτικά. Το επιχείρημα αμφισβητεί την ευρέως διαδεδομένη άποψη μεταξύ των ανθρωπολόγων ότι η κατανάλωση κρέατος ήταν ο κρίσιμος παράγοντας στην εξέλιξη των ανθρώπων. Ο κρισιμότερος ήταν το λίπος.
«Οι πρόγονοί μας πιθανότατα άρχισαν να αποκτούν μια γεύση για το λίπος πριν από 4 εκατομμύρια χρόνια, γεγονός που εξηγεί γιατί το θέλουμε σήμερα», λέει η Jessica Thompson, επικεφαλής συγγραφέας και ανθρωπολόγος στο Πανεπιστήμιο Yale. «Οι δεξαμενές λίπους στα μακρά οστά των σφαγίων ήταν ένα τεράστιο πακέτο θερμίδων σε ένα φτωχό από θερμίδες τοπίο. Αυτό θα μπορούσε να ήταν που έδωσε στους προγόνους μας το πλεονέκτημα που χρειαζόταν για να ξεκινήσει η αλυσίδα της ανθρώπινης εξέλιξης».
O εγκέφαλος
Ενώ εστιάζουμε στο λίπος μπορεί να φαίνεται σαν μια λεπτή διαφορά σε σχέση με το κρέας, αλλά η διαφορά είναι σημαντική, λέει η Thompson. Τα θρεπτικά συστατικά του κρέατος και του λίπους είναι διαφορετικά, όπως και τα εργαλεία που απαιτούνται για την πρόσβαση σε αυτά. Η κατανάλωση κρέατος συνδυάζεται παραδοσιακά με την κατασκευή αιχμηρών εργαλείων ενώ ο πλούσιος σε λιπαρά μυελός, απαιτούσε μόνο τη θραύση των οστών με ένα βράχο. Η λαχτάρα για μυελό τροφοδότησε όχι μόνο ένα αυξανόμενο μέγεθος εγκεφάλου, αλλά την προσπάθεια να κατασκευαστούν πιο εξελιγμένα εργαλεία για κυνήγι μεγάλων ζώων.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος καταναλώνει το 20% της ενέργειας του σώματος σε κατάσταση ηρεμίας. Αυτό είναι διπλάσιο του εγκεφάλου άλλων πρωτευόντων, που είναι σχεδόν αποκλειστικά χορτοφάγοι. Είναι ένα μυστήριο για τους επιστήμονες πώς οι πρόγονοί μας βρήκαν τις απαραίτητες θερμίδων για να αναπτύξουν και να διατηρήσουν τους μεγαλύτερους εγκεφάλους.
Η άποψη μέχρι σήμερα είναι ότι το κρέας ήταν η σημαντική εξέλιξη στην ανθρώπινη διατροφή. Ένας πληθυσμός πηθίκων άρχισε πιο ενεργά το κυνήγι και την κατανάλωση μικρών θηραμάτων, και έγινε εξελικτικό σκαλοπάτι στην ανθρώπινη συμπεριφορά του κυνηγιού μεγάλων ζώων.
Το άρθρο υποστηρίζει ότι αυτή η θεωρία έχει μειονεκτήματα γιατί το κρέας των άγριων ζώων είναι άπαχο. Στην πραγματικότητα, η κατανάλωση άπαχου κρέατος χωρίς καλή πηγή λίπους μπορεί να οδηγήσει σε δηλητηρίαση λόγω των πολλών πρωτεϊνών.
