Κάποιοι ασθενείς που πάσχουν από χρόνια μυελογενή λευχαιμία θα μπορούσαν να θεραπευτούν σε βάθος χρόνου, σύμφωνα με τις κλινικές δοκιμές ενός φαρμάκου, που παρουσίασαν Γάλλοι επιστήμονες στο επιστημονικό περιοδικό «The Lancet Oncology».

Μέχρι σήμερα, οι ογκολόγοι πίστευαν ότι η συγκεκριμένη – αργά εξελισσόμενη πάθηση – θα επανεμφανιζόταν σίγουρα, αν οι ασθενείς σταματούσαν τη θεραπεία με αντικαρκινικά φάρμακα, όπως το Glivec (Imatinib).
Όμως, μια μικρή κλινική μελέτη υπό τον Φρανσουά-Χαβιέ Μαχόν του Πανεπιστημίου του Μπορντό δείχνει ότι μερικοί ασθενείς μπορούν να επιζήσουν – χωρίς να επανεμφανιστεί ο καρκίνος- μέχρι και δύο χρόνια μετά τη διακοπή της φαρμακευτικής θεραπείας.

Το συγκεκριμένο φάρμακο, που εμφανίστηκε το 2001, έχει ήδη αλλάξει τη θεραπεία της χρόνιας μυελογενούς λευχαιμίας, αλλά κοστίζει δεκάδες χιλιάδες δολάρια τον χρόνο. Οι γιατροί, μετά από τις ενδείξεις σε ορισμένους ασθενείς, ότι η πάθησή τους τέθηκε υπό έλεγχο, άρχισαν να εξετάζουν τη δυνατότητα να σταματούν τη θεραπεία κάποια στιγμή, παρά να τη συνεχίζουν απεριόριστα.

Η γαλλική μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 69 άτομα, που έπαιρναν το φάρμακο επί δύο χρόνια και μετά το σταμάτησαν, φαίνεται να προσφέρει επιχειρήματα υπέρ της θεραπείας και άρα υπέρ της δυνατότητας διακοπής των φαρμάκων.

Το 41% των ασθενών παρουσίαζε πλήρη ύφεση της νόσου ύστερα από έναν χρόνο και το 38% μετά από δύο χρόνια. Οι ασθενείς σε φάση ύφεσης δεν παράγουν πλέον μια ανώμαλη πρωτεΐνη, η οποία ευθύνεται για τον πολλαπλασιασμό των λευκοκυττάρων στον μυελό των οστών, που έχει ως συνέπεια τη λευχαιμία.

Οι Γάλλοι ερευνητές, πάντως, επεσήμαναν ότι, προς το παρόν, οι ασθενείς που έχουν πάρει για καιρό το Imatinib και θα μπορούσαν να σταματήσουν πια να το παίρνουν, ίσως, δεν ξεπερνούν το 10% του συνόλου των πασχόντων από χρόνια μυελογενή λευχαιμία.