Είναι πλέον εδραιωμένος ο ρόλος της ανοσοθεραπείας στην νεοεπικουρική θεραπεία του τριπλά αρνητικού καρκίνου του μαστού που αφορά το 10-15% των ασθενών με καρκίνο μαστού. Τα θετικά αποτελέσματα της μελέτης KEYNOTE-522 οδήγησαν στην έγκριση της ανοσοθεραπείας με πεμπρολιζουμάμπη στην περιεγχειρητική θεραπεία των ασθενών με πρώιμο τριπλά αρνητικό καρκίνο μαστού και άλλαξαν την έως τώρα κλινικά πρακτική. Συγκεκριμένα, η μελέτη KEYNOTE-522 έδειξε πως η προσθήκη ανοσοθεραπείας με πεμπρολιζουμάμπη στην νεοεπικουρική χημειοθεραπεία αύξησε το ποσοστό πλήρους παθολογοανατομικής ανταπόκρισης κατά 13.6% στο χειρουργείο (64.8% έναντι 51.2%) αλλά και το διάστημα ελεύθερο προόδου νόσου. Στην αρχική ανάλυση που δημοσιεύτηκε το 2020 το ποσοστό των ασθενών που δεν είχαν υποτροπιάσει στους 18 μήνες ήταν 91% στους ασθενείς που έλαβαν ανοσοθεραπεία με pembrolizumab έναντι 85% στο άλλο σκέλος. Στο ESMO 2023 ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της 6ης ανάλυσης μετά από μία μέση παρακολούθηση 5 ετών που συνεχίζει να δείχνει μείωση του κινδύνου υποτροπής ή θανάτου κατά 37% από την προσθήκη πεμπρολιζουμάμπης αφού το 81.3% που έλαβαν ανοσοθεραπεία παραμένουν ελεύθεροι υποτροπής στα 5 έτη έναντι του 72.3% των ασθενών που έλαβαν μόνο χημειοθεραπεία. Το όφελος από την προσθήκη της πεμπρολιζουμάμπης ήταν σταθερό σε όλες τις υποκατηγορίες ασθενών ανεξαρτήτως έκφρασης PD-L1, διηθημένων λεμφαδένων, μεγέθους όγκου, ηλικία και κλινικής κατάστασης, αλλά και ανεξαρτήτως της επίτευξης πλήρους παθολογοανατομικής ανταπόκρισης.
Οι ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ (Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) Αγγελική Ανδρικοπούλου, Μαρία Καπαρέλου, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής) και Θάνος Δημόπουλος (Καθηγητής Θεραπευτικής – Ογκολογίας – Αιματολογίας) αναφέρουν ότι το ενδιαφέρον από τα νέα δεδομένα που ανακοινώθηκαν στο ESMO 2023 είναι η ανακοίνωση των θετικών αποτελεσμάτων δύο μελετών νεοεπικουρικής ανοσοθεραπείας στον ορμονοευαίσθητο αυτή τη φορά καρκίνο μαστού. Συγκεκριμένα, στο φετινό ESMO ανακοινώθηκαν τα θετικά αποτελέσματα της μελέτης KEYNOTE-756 που συμπεριέλαβε ασθενείς με ορμονοευαίσθητο HER2-αρνητικό τοπικά προχωρημένο καρκίνο μαστού σταδίου T1c-2 N1-2 (≥2 cm) ή T3-4 N0-2 χαμηλής διαφοροποίησης να λάβουν νεοεπικουρική θεραπεία με πεμπρολιζουμάμπη ή εικονικό φάρμακο σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία με πακλιταξέλη και εν συνεχεία με ανθρακυκλίν η και κυκλοφωσφαμίδη. Μετά το χειρουργείο, οι ασθενείς έλαβαν επικουρική θεραπεία με πεμπρολιζουμάμπη ή εικονικό φάρμακο και ορμονοθεραπεία έως και 10 έτη. Η ανοσοθεραπεία έδειξε αύξηση του ποσοστού πλήρους παθολογοανατομικής ανταπόκρισης κατά 8.5% (από 15.6% σε 24.3%) ανεξαρτήτως έκφρασης PD-L1, ύπαρξης διηθημένων λεμφαδένων και θετικότητας οιστρογονικών υποδοχέων, ενώ τα δεδομένα για το διάστημα ελεύθερο προόδου νόσου είναι ακόμη ανώριμα. Εάν και η αύξηση του ποσοστού πλήρους παθολογοανατομικής ανταπόκρισης δεν ήταν δραματική, τα αποτελέσματα της μελέτης είναι πρώϊμα δεδομένα αποτελεσματικότητας της ανοσοθεραπείας και στον ορμονοευαίσθητο καρκίνο μαστού όπου η νεοεπικουρική χημειοθεραπεία επιτυγχάνει πολύ χαμηλά ποσοστά πλήρους ύφεσης ως αναμενόταν.
Ταυτόχρονα ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της μελέτης CheckMate 7FL της περιεγχειρητικής ανοσοθεραπείας με νιβολουμάμπη στον ίδιο περίπου πληθυσμό ασθενών με ορμονοευαίσθητο HER2-αρνητικό καρκίνο μαστού (σταδίου T1c-2 N1-2 (≥2 cm) ή T3-4 N0-2, μέσης ή χαμηλής διαφοροποίησης). Στην μελέτη αυτή, το ποσοστού πλήρους παθολογοανατομικής ανταπόκρισης που επιτεύχθηκε με την ανοσοθεραπεία ήταν 24.5% έναντι 13.8%. Το όφελος ήταν ακόμη μεγαλύτερο στους ασθενείς με νόσο σταδίου ΙΙΙ όπου το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 30.7% στο ερευνητικό σκέλος έναντι 8.1% στο σκέλος ελέγχου. Στους ασθενείς με θετική έκφραση PD-L1, η νεοεπικουρική ανοσοθεραπεία με νιβολουμάμπη οδήγησε σε διπλασιασμό του ποσοστού πλήρους παθολογοανατομικής ανταπόκρισης (44.3% έναντι 20.2%) – οι οποίοι ωστόσο αποτελούσαν το ένα τρίτο των ασθενών. Τα δεδομένα αυτά είναι ακόμη πολύ πρώιμα καθώς δεν διαθέτουμε δεδομένα για το διάστημα ελεύθερο προόδου νόσου και πρέπει να καθοριστεί ο πληθυσμός των ασθενών που λαμβάνουν το μεγαλύτερο όφελος, ωστόσο αποτελούν μια πρώιμη ένδειξη αποτελεσματικότητας της ανοσοθεραπείας και στην νεοεπικουρική θεραπεία του ορμονοευαίσθητου καρκίνου μαστού.
